۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۰، ۹:۲۴

منزوی تأثیرگذارترین مرد غزل در دهه‌های معاصر است

منزوی تأثیرگذارترین مرد غزل در دهه‌های معاصر است

زنجان - خبرگزاری مهر: رشید کاکاوند، منزوی را تأثیرگذارترین مرد غزل در دهه‌های معاصر دانست و گفت: منزوی هم شاعر بود و هم شاعرانه زندگی کرد و وظیفه ماست که یاد و خاطره این بزرگمرد ادبیات معاصر را زنده نگه داریم.

به گزارش خبرنگار مهر در زنجان، رشید کاکاوند در آئین گرامیداشت حسین منزوی شاعر غزلسرای  معاصر ایران با اشاره به لایه های پنهان شعر منزوی افزود: شعر منزوی از جهت لایه های پنهان شعر به حافظ و از جهت طراوت و شادابی به اشعار سعدی می ماند و احترام به مخاطب و شعور در شعر از ویژگی های قلم منزوی است.
 
وی ادامه داد: منزوی نیاز به تبلیغ ندارد کافی است اشعار وی به ساده ترین شکل ممکن در اختیار مخاطب قرار گیرد.
 
کاکاوند با تاکید بر اینکه  اتفاق مهم در غزل معاصر با ظهور منزوی رخ داده است، افزود: اگرچه غزل با رویکرد معاصر توسط شاعرانی چون فروغ و ابتهاج به شکل پیگیر آغاز شده و سیمین بهبهانی و منوچهر نیستانی این راه را ادامه داده‌اند، اما اتفاق مهم در غزل معاصر با ظهور منزوی رخ داده و تعادل در غزل وی و بیش از همه غزل‌هایی است که از بزرگان این عرصه در عصر حاضر می‌شنویم.
 
وی افزود: در ایران غزلسرایان معاصر بسیاری داشته ایم اما منزوی تنها کسی است که سنت غزل فارسی را در دوران معاصر احیاء کرد.
 
این شاعر و پژوهشگر ادبی افزود: شعر ابتهاج دارای خط‌ کشی مشخصی است که شعرهای سنتی وی را از شعرهای نوگرایانه‌اش تفکیک می‌کند یا در نوگرایی‌های سیمین بهبهانی، خودآگاهی شگفت‌انگیزی وجود دارد که نشان‌دهنده همت مضاعف وی در ثبت این نوگرایی‌هاست، ولی در غزل منزوی نه خط کشی بین سنتی و نو دیده می‌شود و نه اصرار بر نوگرایی. به عبارت دیگر در آثار منزوی سنت به شکل پسندیده‌ای وجود داشته و الفتی که مردم با غزل فارسی دارند، در شعر منزوی پاس داشته شده است.
 
کاکاوند با بیان اینکه زبان، اندیشه و حس انسانی موجود در شعر منزوی نشان می‌دهد که وی شاعر روزگار خویش است ادامه داد: مؤلفه‌های شعر سنتی به طبیعی‌ترین شکل در غزل منزوی وجود دارد و ازطرف دیگر نوگرایی نیز در شعر این شاعر به شکل طبیعی اتفاق می‌افتد، زیرا وی در شعرش زندگی می‌کرد.
 
وی درخصوص تعادل شعر منزوی گفت: منزوی مؤلفه‌های شعر سنتی، از جمله "اشارات و تلمیحات" را به شکل موادخام در شعر خود مورد استفاده قرار داده و با سنتز آنها، اثر جدیدی را تولید کرده است.
 
مؤلف کتاب "تجلیل شعر و ادبیات معاصر ایران افزود: شعر منزوی به خاطر ارجاعات خارج از متن و سوادی که در آن وجود دارد، دارای لایه‌های پنهانی است که  ماندگاری شعر او را تضمین می‌کند. به بیان دیگر غزل منزوی روز به روز شکافته شده و لایه‌های پنهان آن آشکار می‌شود، از همین‌رو با تکرار هرباره آن، لذتی نو در مخاطب به‌وجود می‌آید.
 
کاکاوند با بیان اینکه مؤلفه‌های اصلی آثار ماندگار در عرصه شعر، وجود لایه‌های پنهان در آنها است، اظهار کرد: اگر حافظ روز به روز نسبت به شاعران روزگار خود بزرگ‌تر می‌شود، به خاطر لایه‌های پنهان موجود در شعر او است و از آنجایی که منزوی به حافظ و سعدی علاقه وافری داشته است، شعر او از جهت داشتن لایه‌های پنهان به حافظ و از نظر تازگی و طراوت به سعدی نزدیک است.
 
این شاعر و پژوهشگر ادبی، نتیجه مهمی که از سواد موجود در شعر منزوی به‌دست می‌آید را احترام به مخاطب دانست و گفت: منزوی، مخاطب را ساده فرض نمی‌کند و او را دست‌کم نمی‌گیرد. به بیان دیگر، این شاعر هیچ‌گاه متکلم‌وحده نمی‌شود و برای مخاطب سخنرانی نمی‌کند، بلکه زمینه‌ای فراهم می‌سازد تا مخاطب برای جستجو کردن و یافتن و کشف کردن وارد شعر او شود. در واقع وقتی منزوی سخن می‌گوید، مخاطب در کنار او و حتی گاهی به‌جای او درباره شعرش تصمیم می‌گیرد و همین جدی گرفتن مخاطب در شعر، بسیار مهم است.
 
کاکاوند با اشاره به اینکه منزوی با جسارتی بزرگ، شعر نیمایی را با شعر سنتی آشتی داد، اظهار داشت: منزوی از اینکه نوگرایان او را سنت‌گرا خطاب کرده و طردش کنند یا اینکه مجامع ادبی، حرکت او را طغیانی علیه شعر هزار ساله فارسی بدانند نمی ترسید یا همین جسارت، سنت و نوگرایی را با هم تلفیق کرده و فاصله بین آنها را با قالبی نو پر کرد.
 
مؤلف کتاب "تجلیل شعر و ادبیات معاصر ایران با بیان اینکه برخی از عبارات در شعر منزوی، ظرفیت ضرب‌المثل شدن دارد، گفت: عباراتی از قبیل "عشق گاهی زندگی‌ساز است و گاهی زندگی‌سوز" و "آنجا که باید دل به دریا زد، همین جاست" که در شعر منزوی وجود دارد، به‌دلیل سادگی هنری و بازی با ظرفیت‌های زبان، لذتی دارد که در خاطره‌ها می‌ماند و قابلیت ضرب‌المثل شدن دارد.
 
کاکاوند با اشاره به اینکه بسیاری از صاحب‌نظران معتقدند منزوی شاعرترین شاعر روزگار ماست، خاطرنشان کرد: این بدان معنی است که منزوی، شاعرانه می‌زیست و شاعرانه می‌سرود. در واقع سرودن و زندگی در شخصیت منزوی از هم جدا نبود و شاید به‌خاطر اینکه همیشه شاعر بود، هیچوقت بلندگویی نداشت و مراسم بزرگداشت او، چندین سال بعد از درگذشتش برگزار می‌شود.
 
وی افزود: برای شناساندن منزوی به مردم و رساندن او به جایگاهی که لایق اوست، لازم نیست ویژگی‌های او را به مردم گفت و یا درباره شعرا تحقیق و پژوهش کرد بلکه کافی است آثار او را به ساده‌ترین شکل ممکن در دسترس مردم قرار گیرد یعنی اگر غزل منزوی، بسیار خوب و سالم برای مردم خوانده شود، بزرگ‌ترین تبلیغ برای شعر او صورت گرفته است.
 

کد خبر 1311716

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha