شب موسیقی شمشال برگزار شد

به گزارش خبرنگار مهر، درابتدای این کنسرت پژوهشی بهمن کاظمی (پژوهشگر)، موسیقی این منطقه را مبتنی بر روایت های داستان گونه دانست و گفت : داستانی ترین نوع موسیقی که از روایت های بومی درایران به جا مانده متعلق به داستان های منطقه کرد نشین است چرا که روایت های داستانی و فواصل موسیقایی این داستان ها و همراهی ساز تنبور با سایر گونه های موسیقی روایتی با سایر مناطق ایران و حتی بخشهایی از منطقه کرد نشین نیز متفاوت است.

وی در ادامه افزود :مجموعه موسیقی و داستان های اسطوره ای مربوط به این  منطقه به دوران قبل از اسلام بر می گردد و دراین قسمت از برنامه اسطوره قدیمی "شاه خوشین" با آواز سید قدمیار حسینی و نوازندگی تنبور سید سلمان حسینی نوه سید قدمیار  برگزار می شود ؛ راویان این اسطوره اینگونه روایت می کنند که مادر شاه خوشین او را از خورسید بارور شده است و به نوعی درمدح آفرینش خورشید است این داستان اسطوره ای از قدیمی ترین روایتهای موسیقایی این منطقه است که سینه به سینه از گذشته تا به امروز روایت شده است.

پس از پایان این بخش از صحبتهای بهمن کاظمی سید حسین قدمیار ، سید خیال یادگاری ، شاپور کمالی و پیر محمد ذوالنوری به روی صحنه آمدند تا قطعاتی از موسیقی منطقه کردنشین را اجرا کنند، پس از اجرای اسطوره "شاه خوشین" توسط سید قدمیار حسینی محمد ذوالنوری روایتی از داستان شیرین و فرهاد را که متعلق به منطقه صحنه است را اجرا کرد؛ اما قبل از اجرای این استاد تنبور نوازی بهمن کاظمی در خصوص تفاوت های موسیقی گوران و صحنه توضیحاتی را ارائه کرد.

این پژوهشگر موسیقی درابتدا به اندیسه "یارستان" در منطقه گوران اشاره کرد و گفت : موسیقی منطقه گوران که برگرفته از اندیشه یارستان است هنرمندان اشعاری که برگرفته از شعرا و فرقه های مذهبی منطقه است را می خوانند با این تفاوت که نوع گویش مردم منطقه گوران با صحنه متفاوت است البته این تفاوت گویش فقط مختص این دو منطقه نیست چراکه 35 گویش متفاوت در منطقه کردنشین وجود دارد.   

پس از پایان اجرای تنبور نوازی محمد ذوالنوری ، شاپور کمالی  با یادی از سید خلیل عالی نژاد داستان بر دارشدن منصور حلاج را روایت کرد.

پس از پایان این بخش از چهارمین روز از کنسرت پژوهشی هفتمین دوره از جشنواره موسیقی نواحی هنرمندان کردستان و آذرباجان غربی به روی صحنه آمدند تا حاضرین درسالن شاهد هنرنمایی این گروه باشند؛ در ابتدا صلاح خضری پژوهشگر موسیقی دراین منطقه توضیحاتی درباره موسیقی این منطقه ارائه دارد در جنوب آذربایجان غربی و کردستان نوعی از مولیکان وجود دارد که به بیت خوانی معروف است در این بیت خوانی موسیقی مردی و داستان ها و منظومه های هجایی تعریف می شود و از نظر محتوا داستان های شفاهی در حوزه  عرفان، منظومه های عاشقانه ، مذهبی و.. مطرح می شود ؛ پیدایش این داستان و نوع روایت آنها به دوره فئودال و دامداری برمی گردد به این ترتیب که هر زمین داری یک بیت خوان و یا خوش خوان برای خود داشته است و استاد خضر قادری که متولد 1310 است از قدیمی ترین بیت خوان های این منطقه است که بیت حیران را همراه با شمشال نوازی اجرا می کنند.

پس از اجرای بیت حیران، بیت "سوارو" که از جمله منظومه های حماسی و عاشقانه است توسط درویش رحمان خرخره به روی صحنه رفت.

پس از پایان این اجرای استاد خضرقادری و درویش رحمان خرخره، گونه ای از موسیقی شمال خراسان در دو بخش کردی و ترکی اجرا شد؛ اما پیش از اجرای بخشی سهراب محمدی و بخشی حسین ولی نژاد ، دبیر این دوره از جشنواره درباره موسیقی این منطقه توضحیاتی ارائه داد وگفت : ایرادی که در پژوهش های نوشتاری در حوزه موسیقی این منطقه به چشم می خورد این است که اغلب پژوهشگران بخشی گری دراین دو گویش موسیقایی کردی و ترکی شمال خراسان را یکی می دانند و حال اینکه اساس و سیستم بخشی گری در خراسان رپرتواری مبتنی بر داستان دارد . 

وی درادامه افزود :  بخشی های کرد سیستم و رپرتوار موسیقایی شان مبتنی بر داستان نیست و مهمترین داستان که بخشی های کرد می خوانند زلیخا است ، این مجموعه موسیقایی در یک صدسال پیش متعلق به کارگان ترکمن، تاتی و خراسانی بوده است اما از دوره مشروطه که تعامل قومی و اجتماعی بین ترک ها ، کردها، تاتی ها و ترکمن ها بیشتر می شود با یک آمیختگی فرهنگی و خانوادگی روبرو هستیم و این آمیختگی باعث ازدواج بین اقوام می شود و از این جهت بخشی ها دو زبانه شدند به همین دلیل یک بخشی باید به سه زبان ترکی ، کردی و فارسی یا همان تاتی مسلط باشد .

پس از پایان صحبت های جهانگیر نصری اشرفی ، بخشی سهراب محمدی و بخشی حسین ولی نژاد به روی صحنه آمند و موسیقی منطقه کرد نشین و ترک نشین را اجرا کردند.