به گزارش خبرنگارمهر، عباس مقتدایی در نشست تخصصی شرحی بر احوالات آخوند کاشی که در محل پژوهشکده هنرهای سنتی -اسلامی برگزار شد افزود: بعد مدرسه داری آخوند کاشی بسیار قابل توجه است و چون علوم متعدد در این مدارس تدریس می‌شد در نهایت علما یک جامعیت خاصی پیدا می‌کردند که این جامعیت سبب می‌شد این افراد اقدامات قابل توجهی را به انجام رسانند و آموختن ادبیات، نجوم، ریاضیات، حمکت و فقه و علوم متعدد دیگر سبب می‌شد تا فرد از جامعیت برخوردار شود و صدر گشاده در کارهای متقن از فرد سر بزند.
مقتدایی فاصله گرفتن از جامعیت در آموزش علوم را از جمله غفلتهای دوران معاصر دانست و گفت: اینکه آخوند کاشی نسبت به 22 علم تسلط داشته و یا شیخ بهایی تا این اندازه در علوم تسلط داشته خود گویا و مبین این مسئله است که این آموزش‌ها تا چه اندازه جامع بوده و این مسئله مهمی در پرورش شاگرد است.
وی در ادامه افزود: یکی از نقاط ضعفی که امروزه ما با آن مواجه هستیم ساختار و روش آموزش است و این امر در نهایت سبب می‌شود تا توان آموزش اندیشمندان چون دوره‌های گذشته را نداشته باشیم و ساختارها و روش‌های آموزشی امروز ما توان پرورش انبوه دانشمندان حکیم را ندارد و دلیل این امر فاصله گرفتن از جامعیت‌ها و تاکید بر بخشی‌نگری بی‌خاصیت در علم است.
رئیس پژوهشکده هنرهای سنتی -اسلامی وزارت ارشاد ادامه داد: پرورش شاگرد، تلمذ در محضر استاد و اقتضائات آن از جمله نکاتی است که در جامعه امروز باید با برنامه و مطابق با تجربیات پیشینیان مورد توجه جدی قرار گیرد و نازل شدن شان مربی و معلم و استاد به مرحله آموزش علمی و دور شدن از پروش از جمله مواردی است که باید در ارتباط با آن مجددا بازتعریف‌هایی صورت پذیرد.
در ادامه این نشست تخصصی محمد حسین ریاحی با اشاره به اینکه بعد از دوران صفوی حوزه‌های علمیه دچار زیانهای زیادی شد، اظهار داشت: آخوند ملا محمد کاشانی (آخوند کاشی) در دوران خود درخشش خاصی داشت چراکه این شخصیت در آن دوران علاوه بر علوم اسلامی علوم دیگری را نیز در حوزه‌های علمیه تدریس می‌کرد که این موضوع در نهایت سبب درخشش حوزه‌های علمیه اصفهان شد.
این استاد دانشگاه در ادامه سخنان خود اظهار داشت: دوران آخوند کاشی دورانی بود که مدارس و حوزه‌های علمیه اصفهان بسیار مورد بود چنانچه اصفهان در قیاس با نجف پیشتاز بود.
ریاحی در ادامه سخنان خود با اشاره به جلال الدین همایی گفت: او بر این باور بود که حوزه‌های علمیه اصفهان زمانی احیا شد که آخوند کاشی و جهانگیر خان فلسفه را در کنار فقه ترویج دادند این در حالی است که پیش از آن فلسفه مطرود بود.
وی درادامه سخنان خود اظهار داشت: اصفهان در آن دوران در حدی بود که اگر کسی در آن درس می‌خواند دیگر نیازی به سفر به نجف نبود.
در بخش دیگری از این جلسه سرپرست گروه سنتها و مفاخر فرهنگی ایران گفت: آخوند کاشی بیش از 170 شاگرد داشته که هر یک از این افراد پس از خود رسالت انتقال این علوم را بر عهده داشته‌اند.
ایمان زکریایی کرمانی ادامه داد: آخوند کاشی در هر جلسه تدریس خود نزدیک به نیم ساعت مباحث اخلاقی را آموزش می‌داد.
وی ادامه داد: نداشتن آثار تألیفی توسط آخوند کاشی از مسائلی است که باید در باب آن تأمل کرد چراکه این امر امروزه رسالت ما پژوهشگران را بیشتر می‌کند تا تفکرات بر جای مانده از این استاد را که همچنان در ذهن شاگران این استاد باقی مانده است را پیاده کنیم.
زکریایی کرمانی همچنین خاطرنشان کرد: آخوند کاشی همچنین در فلسفه صدرایی نیز از صاحب‌نظران عصر بوده است.
سرپرست گروه سنتها و مفاخر فرهنگی ایران در بخش دیگری از سخنان خود در خصوص شخصیت آخوند کاشی اظهار داشت: ایشان تمایل زیادی به گمنامی داشت چنانچه وصیت کرد او را در میان عامه مردم به خاک سپارند.
آخوند کاشی در سال 1213ش (1250ق) به دنیا آمد و سرانجام در روز شنبه بیستم شعبان سال 1333 ﻫ.ق درگذشت.
نظر شما