به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه خبرگزاري "مهر"، كوهن اذعان مي كند كه دلايل عدم توجه به طنز در فلسفه چند چيز هستند. پاره اي افراد وقت پرداختن بدان را ندارند و عده اي ديگر بدان اعتقادي ندارند و عده اي ديگر خصيصه تك گويانه آن را نمي پسندند. به نظر كوهن همه سوء تعبيرهايي كه در گفت و گوهاي روزمره به كار مي روند در طنز نيز موجودند و حتي به جهت پيچيدگي زبان طنز، اين سوء تفاهمها از ايهامهاي زبان عادي بيشترند بدين جهت ارايه كنندگان و مخاطبان طنز بايد به اين نكته بس مهم توجه داشته باشند. به نظر او طنزهايي كه در باره قوميتهاي گوناگون ابراز مي شوند نكالت جالبي به همراه دارند و ابراز اين طنزها آنقدر كه پاره اي از فيلسوفان و متخصصان اخلاق مي پندارند مسائل اخلاقي در پي ندارند. كوهن معتقد است اگر بخواهيم بدانيم چرا طنز مي گوييم و طنز مي شنويم بايد به اين پرسش پاسخ دهيم كه چرا انسانيم زيرا كه اتفاقاً اين مؤلفه هاي احساسي هستند كه انسان را از ديگر جانبداران جدا مي كنند.
نظر شما