به گزارش خبرنگار مهر، آری خورشید امروز مولای نخلستانهای سکوت و چاه، مولای شبگرد کوچههای کوفه که بار امانت بر دوش، خلافت خدا را بر زمین مجسم خواهد کرد، می بیند.
همان بزرگمردی که میلادش، آغازگر انگشتان ذوالفقاری نور است و فتح خیبر، دری است که به روی بازوان عدالت گشوده می شود تا آن را برای همیشه، در تاریخ قلوب مؤمنین ثبت کند.
کیفیت ولادت حضرت على (ع) همانند اوصاف و شمائلش بى نظیر بوده و در تاریخ بشریت کسى همانند او دیده نشده است.
در روایات متعدد آمده است که فاطمه بنت اسد، مادر گرامى امام علی (ع) در حالى که مانند سایر مردم، خانه کعبه را طواف مىنمود درد زایمان وى را فرا گرفت و در میان زائران خانه خدا در حالى که به شدت متاثر بود مناجاتى با صاحب کعبه کرد.
دعاى فاطمه مستجاب شد و ناگاه تماشاگران مشاهده کردند که خانه خدا از سوى جنوب شرقى باز شد و فاطمه وارد کعبه گشت.
دیوار باز شده آن بهم پیوست و تا سه روز در شریفترین مکان گیتى مهمان خدا شد و نوزاد خود را به کمک ماموران الهى و حوریان بهشتى به دنیا آورد.
مردم تماشاگر، این قضیه شگفت انگیز را دهان به دهان به گوش مردم مکه رساندند و جمعیت انبوهى دور کعبه گرد آمده و منتظر نتیجه آن بودند و حتى متصدیان و کلید داران کعبه هر چه تلاش کردند نتوانستند در کعبه را باز کنند.
سه روز از این جریان تاریخى گذشت ولى هنوز خبرى از آن به دست نیامد و روز چهارم ناگاه دیوار کعبه از همان مکانى که قبلاً باز شده بود، دوباره باز شد و در حالى که چشمان مردم خیره شده بود فاطمه بنت اسد با حالتى شادان و خوشحال از کعبه خارج شد.
فاطمه مولودى را به بغل گرفته که نور در چهرهاش متجلى است
مردم دیدند فاطمه مولودى را به بغل گرفته که نور در چهرهاش متجلى است و آنگاه خطاب به حاضران فرمودند:اى مردم خداوند از میان زنان مخلوقاتش مرا برگزید و مرا بر زنان ممتاز گذشته برترى داد.
فاطمه خطاب به مردم فرمودند هنگام خروجم از کعبه خطاب رسید اى فاطمه نام مولود کعبه را "على" بگذار و فرزندت را از قدرتم آفریدم، او در بالاى این کعبه اذان مىگوید و بتها را از آنجا پاک مىکند.
او پیشواى این امت بعد از حبیب من"محمد صلى الله علیه و آله"است و خوشا به حال کسى که او را دوست داشته و یارىاش نماید و واى بر کسى که وى را نافرمانى نموده و حقش را تباه سازد.
در همین حال رسول اکرم صلى الله علیه و آله در مورد على علیه السلام فرمودند: همانا خداوند متعال براى ما در این ایام فرزندى عطا فرمودند که در سایه او درهاى زیادى از نعمت و رحمت الهى به روى ما گشوده مىگردد.
و اما این مولود امده بود تا نسخه کج فهمی ها و بی عدالتی ها را در هم بپیچد و بنای حکومت خود را غنای فرهنگ امت قرار داد.
اهداف فرهنگی حکومت امام علی (ع) از اسرارآمیزترین مسائل تاریخ اسلام است
اهداف فرهنگی حکومت امام علی (ع) که یکی از اسرارآمیزترین مسائل تاریخ اسلام است رمز موفقیت پیامبر اسلام (ص ) در تحول جامعه جاهلی به جامعه اسلامی در کوتاه ترین مدت بود.
این حرکت مانند صاعقه در مدتی نه چندان طولانی همه افق های دور را نیز درنوردید و تمدن ها و فرهنگ های کهن و ریشه دار آن سوی جزیره العرب را نیز از شعاع خود بهره مند ساخت و توانست در کمترین فرصت برای تقابل و رویارویی با آنها همت نماید
شیوه او انقلاب و دگرگونی فرهنگی بود همان روشی که قرآن درباره آن می فرماید: "ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم" یعنی باتغییر و تبدیل در اراده انسان و این اراده زمانی دگرگون می شود که از اندیشه ای نو برخوردار شود.
على علیه السلام مظهر محبت و عاطفه بود، او رنج میکشید و کار میکرد و سرانجام مزد کار خود را صرف بیچارگان و درماندگان مىنمود.
علی (ع) براى نیازمندان و ستمکشان پناهگاه بزرگى بود
وی براى نیازمندان و ستمکشان پناهگاه بزرگى بود، او پدر یتیمان و فریاد رس بیوه زنان و دستگیر درماندگان و یاور ضعیفان بود.
در زمان خلافت خود شبها از خانه بیرون می آمد و در تاریکى شب خرما و نان براى مساکین و بیوه زنان مىبرد و بصورت مرد نا شناس از در خانه آنها آذوقه و پول میداد بدون اینکه کسى بشناسد که این مرد خیر و نوع پرور کیست؟
على خیبر شکن هر کجا یتیمى میدید مانند پدرى مهربان دست نوازش بسر او میکشید و برایش خوراک و پوشاک میداد و در حسن سلوک و رفتار با مردم چنان فروتن و مهربان بود که حدى بر آن نمی توان تصور نمود.
او کریم و نجیب و اصیل و با عاطفه بود و بزرگواریش زبان زد خاص و عام بود و دشمنانش نیز او را بدارا بودن چنین خصال کریمه می ستودند.
سیماى آفتابگون حضرت على علیهالسلام چنان پر تشعشع است که هر چشمى را یاراى نگریستن در آن نیست و ستیغ شخصیت و هویت الهى او چنان فرازمند است که پاى هر راهپیماى سختکوش و بلند همتى به دامن آن نخواهد رسید و مرغ بلندپرواز اندیشهها به کرانه آن نزدیک نتواند شد.
على بن ابى طالب علیهالسلام بهترین مصداق این بیت نغز است:
کتاب فضل تو را آب بحر کافى نیست که تر کنم سرانگشت و صفحه بشمارم.
از روزگارى که آن یگانه دهر پا به عرصه وجود گذاشت تا به امروز هزاران زبان و قلم در مدح و ستایش ایشان به کار افتادهاند تا رقصکنان جلوهاى از جلوههاى آن انسان بىهمتا را به تصویر بکشند. اما چه سرّى در شخصیت آن امام همام نهفته است که همگان همچنان شیداى نیوشیدن مکارم اویند و سر به جیب تفکر در عظمت او؟!
نظر شما