نوشاد عالمیان در گفتگو با خبرنگار مهر به صحبتهای مطرح شده از طرف یکی از اعضای کمیته فنی فدراسیون تنیس روی میز اشاره کرد و اظهار داشت: آقای احتشام زاده در یک برنامه رادیویی بازیکنان را محکوم به منفعت طلبی کرد. نمی‌دانم این صحبت روی چه اصلی مطرح شده اما حتما او گذشته خود را فراموش کرده است.
وی یادآور شد: این آقا که ما را به منفعت طلبی محکوم کرده است دوران ریاستش در هیئت تهران، دلایل اخراجش و پرونده‌های نیمه بازش در حراست را از یاد نبرد.
ملی‌پوش تنیس روی میز کشورمان با ابراز تاسف از اینکه برخی پیشکسوتان به جای حمایت از بازیکنان و قهرمانان آنها را محکوم به منفعت طلبی می‌کنند، خاطرنشان کرد: اینجاست که اعتراضات بیشتر نمایان می‌شود که چه کسانی به فدراسیون خط می‌دهند؟ همینهایی که ما را محکوم می‌کنند. البته رئیس فدراسیون بارها در جلساتی که با بازیکنان داشتند تاکید کردند که او هیچ کاره است اما در عمل اینگونه نیست.
عالمیان اظهار داشت: اعتمادمان به رئیس فدراسیون سلب شده است. با این شرایط قضاوت کنید که این طرز فکر ما درست است یا نه؟
این پینگپنگباز ملی‌پوش کشورمان در بخشی از گفتگو با خبرنگار مهر در پاسخ به این پرسش که "فکر نمیکنید آسیب حاشیههای که در تنیس روی میز ایجاد شده اول از همه متوجه خود بازیکنان می‌شود که مسابقات انتخابی المپیک را در پیش دارند؟"، گفت: به هر حال برای تمرین و حضور در رقابتها هم باید آرامش و تمرکز داشته باشیم. نمیتوانیم مشکلات را ببینیم اما آنها را نادیده بگیریم.
وی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه "شما پیش از این از شرایط تنیس روی میز راضی بودید؟ چه اتفاقی موجب نارضایتی شما شده است؟"، خاطرنشان کرد: آن موقع شرایط خوب بود که همه راضی بودیم. اما اخیرا بی احترامیهای زیادی به ورزشکاران می‌شود. ضمن اینکه فقط من ناراضی نیستم. همه این نظر را دارند.
عالمیان افزود: من و بردارم چندماه پیش به کمیته انضباطی احضار شدیم در حالیکه دلیلش را هنوز هم نمی‌دانم. هنوز هم نمی انم چرا میزبانی تور حرفه‌ای به اراک بدون امکانات داده شد که آن اتفاقات را در پی داشته باشد. ضمن اینکه ما در اردوها هم مشکلاتی داشتیم که هنوز از یادم نرفته است.
ملی‌پوش تنیس روی میز ایران در خاتمه به خبرنگار مهر گفت: تا زمانی که آقای زارع پور سرپرست فدراسیون بود از هیچ انتقادی نبود اما همه مشکلات و نارضایتیها از زمانی شروع شد که او ریاستش تثبیت شد.
نظر شما