آیت الله دکتر مهدی هادوی تهرانی رئیس مؤسسه رواق حکمت در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با تفاوت میان شبهه و سؤال دینی اظهار داشت: سؤال ممکن است برای هرکس مطرح شود ، مطلبی برای وی مبهم باشد و نسبت به آن سؤالی داشته باشد، سؤال نشان از عدم اطلاع شخص دارد و این امر در تمام امور طبیعی است و امکان سؤال وجود دارد. در حوزه دین نیز چون سایر حوزه ها سؤال دارای زمینه است و حتی تأکید شده وقتی چیزی نمی دانید از کسانی که می دانند سؤال کنید " فسئلوا اهل الذکر ان کنتم لا تعلمون" اما شبهه نوعی پوشاندن واقعیت است، وقتی یک حقیقت دینی توسط دستهایی پوشانده می شود در ذهن افراد به سادگی شبهه ایجاد می شود.
وی افزود: منشأ شبهات نوعی انگیزه های غیر الهی است اما هرکس که شبهه دارد الزاما انگیزه غیرالهی ندارد؛ بلکه پیدایش شبهه توسط دستهای شیطانی صورت می گیرد و حتی ممکن است انسانهای مؤمن نیز می توانند دچار شبهه شوند اما عوامل پیدایش شبهه عوامل سالمی نیستند و برای مخدوش شدن ذهن مخاطب مطرح می شود.
آیت الله هادوی تهرانی گفت: پس از آن که شبهه در ذهن شخص ولو به علل و عوامل شیطانی که دیگران داشته اند شکل گرفت باید به این شبهه پاسخ داده شود و این بیماری که برای شخص به وجود آمده به شکل مناسبی درمان پیدا کند. باید توجه داشت درحالی که سؤال به صورت طبیعی یک بیماری نیست و حتی در جایی که انسان نمی داند به سؤال کردن تشویق شده، شبهه نوعی بیماری است که ممکن است افراد متدین نیز گرفتار این بیماری شوند، بیماری که نیاز به درمان دارد و درمان شبهه مثل پاسخ به سؤال وظیفه کسانی است که تخصص کافی داشته باشند تا بتوانند پاسخ سؤال را به درستی ارائه کنند و شبهه را به درستی درمان کنند.
وی در رابطه با بهترین شیوه پاسخگویی به شبهات اظهار داشت: برای پاسخ گویی به شهبه نمی توان شیوه عمومی معرفی کرد، آنچه لازم است این است که شخص متخصص به درمان یک شبهه بپردازد، اگر فرد تخصص کافی در حوزه دین نداشته باشد و مخاطب را به درستی نشناسد و از عوامل پیدایش شبهه اطلاعی نداشته باشد نمی تواند فرآیند درمان را به درستی انجام دهد. این فرد همچنین باید به ابعاد مختلف مباحث اسلامی مسلط باشد و بتواند با اطلاع درستی که از منشأ شهبه دارد و با فهم درست صاحب شبهه به درمان درست شبهه بپردازد و درمان مناسبی به شخص عرضه کند. در رابطه با سؤال هم به همین منوال است. کسی که اقدام به پاسخ سؤال می کند باید صاحب تخصص باشد .
وی اضافه کرد: جلوگیری از شبهات مثل جلوگیری از بیماریها است، می توان تلاش کرد فضای جامعه را از آلودگی ها پاک کرد تا میزان ابتلا به شبهه کاهش پیدا کند اما نمی توانیم به طور کلی از بروز شبهه جلوگیری کنیم چرا که عوامل پیدایش شبهه یا عوامل به تعبیر دیگر عوامل بیماری زا در جامعه وجود دارد؛ اما برای کاهش شبهات نوعی اقدامات بهداشت فکری و روانی در جامعه انجام می دهیم که یکی از آنها آموزش صحیح مطالب دینی در مدارس، راهنمایی ودبیرستانی و دوره های متعارف آموزشی است. اگر توسط اشخاص مناسب با زبان متناسب برای کودک، نوجوان و جوان عرضه شود بخشی از معضلات فکری جامعه ایجاد نمی شود.
آیت الله هادوی تهرانی تأکید کرد: رسانه ها، صدا و سیما، نشریات و مجلات باید با ارائه مطالب دقیق برگرفته از دانش متخصصان بتوانند به صورت صحیح مطالب را دائما در اختیار فضای فرهنگی جامعه قرار دهند و جامعه را به نحو عمومی درمقابل شبهات واکسینه کنند.
رئیس مؤسسه رواق حکمت گفت: هرقدر هم تلاش کنیم می توان دامنه شبهه را محدود تر کرد، تعداد کسانی که مبتلا به آن می شوند را کاهش داد اما نمی توان به طور کلی آن را ریشه کن کرد. باید توجه داشت نباید وقتی کسی با شبهه ای مواجه می شود با او برخور زننده و تندی داشته باشیم. درست مثل کسی که مبتلا به بیماری است و نمی تواند برخی کارهای فرد سالم انجام می دهد. با چنین فردی باید مثل یک طبیب دلسوز رفتار کنیم تا این مشکل و بیماری خود را حل کنند.
وی با اشاره به اینکه ارتباط عاطفی همچنان که در یک درمان پزشکی مؤثر است گفت: در مسائل مربوط به مباحث عقیدتی ارتباط عاطفی مؤثرتر است. وقتی ارتباط عاطفی با کسی که شبهه دارد قوی باشد، زمینه ای برای درمان شبهه و رفع آن فراهم می کند.
وی همچنین گفت: یکی از مجموعه های پاسخگویی به سؤالات و شبهات مجموعه اسلام کوئست است که درحال حاضر با 16 زبان و بیش از 15 هزار پاسخ، به سؤالات پاسخ می دهد و قرار است تا یک ماه آینده فرم جدید آن آپلود شود و سه زبان جدید به این مجموعه افزوده شود. این سایت درحال حاضر به عنوان مرجع پاسخ گویی در حوزه مباحث شیعی و اسلامی در صدر مراکز پاسخگویی مطرح است.
نظر شما