۱۰ آذر ۱۳۸۳، ۱۳:۵۸

كميكار فقط يك مسابقه نبود ، كميكار نداي خودباوري دانشجويان و رد آموزش هاي تئوري صرف بود

در مسابقه كميكار دانشجويان در قالب گروه هاي چند نفره ماشين هاي شيميايي (Chem-E-car) خود را به رقابت گذاشتند. رقابتي كه شايد فقط يك بهانه بود. دانشجو و دانشگاه روح تازه مي خواهد. آموزش هاي تئوري صرف رنگ خود را باخته است. توسعه علمي يعني پژوهش و تحقيقات گروهي. گروه دانشگاهي "مهر"، گزارشي جامع از اين مسابقات تهيه كرده است كه از نظرتان مي گذرد:

به گزارش خبرنگار دانشگاهي "مهر"، اين مسابقه با هدف ارتباط نزديك تر دانشگاه و صنعت، ايجاد انگيزه، خود باوري، نشاط تحصيلي، ارزيابي خلاقيت و ابتكار عمل تيم هاي دانشجويي، توجه بيشتر دانشكده هاي مهندسي شيمي به آموزش هاي كاربردي برگزار شد. اهدافي كه تا حدود زيادي به برآورده شد.

نخستين مسابقه كميكار ايران (Chem-E-car) با حضور بيش از 50 تيم از دانشكده هاي مهندسي شيمي دانشگاه هاي سراسر كشور برگزار شد. در اين مسابقه دانشجويان ماشين هاي ساخت خود را كه نيروي محركه آن توسط انجام يك واكنش شيميايي تامين مي شد، به رقابت در آوردند. ماشين هاي كوچك و ساده دانشجويان نبايد از ابعاد 32 در 20 در 12 سانتيمتر فراتر طراحي مي شد و تمام ماشين هاي شركت كننده نيز از اين قانون تبعيت كردند. ماشين هاي كوچك با مكانيزم شيميايي خاص خود مي بايست مسافت 20 متر را با حمل 300 سي سي آب مي پيمودند. ماشين هايي كه نزديك ترين فاصله را با 20 متر داشتند به عنوان تيم هاي برتر شناخته مي شدند و ماشين هايي كه از 30 متر فراتر مي رفتند از دور مسابقات حذف مي شدند.

سوخت اين ماشين ها بايد به نحوي تنظيم مي شد كه پس از رسيدن به 20 متر از حركت بايستند. در مسابقه كميكار ميزان مسافتي كه بايد ماشين ها طي كنند و همچنين مقدار آبي كه بايد در اين مسافت حمل كنند تا روز مسابقه مشخص نبود، بنابراين دانشجويان خلاق و طراح پس از اعلام اين دو مقدار، محاسبات لازم را بر اساس قدرت سوخت ماشين خود و مسافت محاسبه مي كردند. آنها با محاسبه سريع ميزان گرم سوخت مورد نياز در طول مسافت معين شده، سوخت لازم را به ماشين هاي خود وارد مي كردند.

بطري هاي نوشابه بي مصرف، ديسكت هاي فشرده (CD) سوخته و بسياري از مواد دورريختني ديگر در هيبتي جديد و عجيب به ماشيني تبديل شده بودند. بطري هاي نوشابه به عنوان مخزن سوخت در اكثر ماشين ها به كار گرفته شده بودند و يكي از تيم ها از CD به عنوان چرخ هاي ماشين خود استفاده كرده بود.

اسيد سيتريك، دي كربنات سديم، جوش شيرين، اسيد سولفوريك، دي اكسيد كربن، آب اكسيژنه، پركلرات آمونيوم، يديد پتاسيم و ... سوخت هاي ماشين هاي كوچك دانشجويان بودند. در سالن حجاب علم صنعت بحث از بنزين و گازوئيل و ... نبود. اكثر سوخت ها، سوخت هايي سبز بودند بدون آلودگي زيست محيطي. دانشجويان كاشان كه با نام پژوي كاشان ماشين خود را روانه مسابقه كرده بودند، ماشيني كه بر خلاف پژوي جي ال ايكس و 206 فاقد هيچگونه آلودگي بود.

سر و صدا در سالن حجاب علم و صنعت در حد انفجار بود. اميركبيري ها در يك سوي سالن و علم و صنعتي ها در سويي ديگر. مجري مسابقات هم كه عين گزارشگرهاي مسابقات فوتبال كه اكثرا از تيمي خاص طرفداري مي كنند، در زمان حركت ماشين علم و صنعت همه جوره اين تيم را تشويق مي كرد.

تيم دانشگاه اميركبير كه ماشينشان پس از برخورد با يكي از ناظران كنار بازي از راه خود منحرف شده بود، در اعتراض به داوران خواستار حركتي مجدد شده بودند و دائما شعار اميركبير يك بار ديگه را سر مي دادند.

برخي تيم ها پس از حركت، ماشينشان متوقف مي شد. برخي ماشين ها نيز منبع سوختشان تحمل فشار وارده از سوي سوخت ماشين را نداشت و منفجر مي شد. بوي سوخت برخي از اين ماشين ها به قدري زننده بود كه نمي شد لحظه اي نفس كشيد. برخي ماشين ها انگار دوپينگ كرده اند. اول با سرعت فزاينده اي حركت مي كردند و به خط 20 متر كه نزديك مي شدند آهسته آهسته جلو مي رفتند.

تيم علم و صنعت كه از چهار دانشجوي دختر تشكيل شده بود، با تشويق فراوان تماشاچيان هم دانشگاهي خود روبرو شده بودند.
هدي سادات امامي يكي از اعضاي تيم علم و صنعت به "مهر" گفت : ماشين علم و صنعت با خصوصيت حجمي توربيني و سوخت اسيد سيتريك (جوهر مورچه) و جوش شيرين حركت مي كند. واكنش اين دو با آب داغ، گاز دي اكسيد كربن توليد مي كند. گاز دي اكسيد كربن فشرده مي شود كه با تراكم اين گاز فشار كل به حدود چهار بار مي رسد. در مخزن سوخت (بطري نوشابه) اين فشار توسط يك رگلاتور حدودا دو بار كاهش مي يابد.

يكي از اعضاي اين تيم پشت ماشين خود در خط آغاز قرار گرفت. ماشين هاي كوچك شيميايي مي بايست فقط با قدرت خود به حركت در آيند، اما يك هل كوچك از عضو تيم علم و صنعت ماشين علم و صنعت را به حركت در آورد. اين گفته يكي از اعضاي تيم دانشگاه كاشان بود. آنها معترض بودند و از ناراحتي اشك مي ريختند.

ماشين علم و صنعت حركت كرد و جلو رفت. ماشين علم صنعت از خط 5 متر، 10 متر، 15 متر و حتي 20 متر گذشت و در فاصله 47/20 متري خط شروع ايستاد. علم و صنعتي ها كه جزء آخرين تيم هاي شركت كننده بودند، از لحاظ ركورد بهترين مقدار را ثبت كردند. آنها از خوشحالي در پوست خود نمي گنجيدند. فرياد و سر و صدا در سالن حاكم بود.

تيم كاشان تيم بعدي شركت كننده بود. يعني آخرين شركت كننده. پژوي كاشان با سوختي سبز و پاك به حركت در آمد. پژوي كاشان با كاور زرد رنگي پوشيده شده بود.

فائزه فربد، عضو اين تيم به "مهر"، گفت : ماشين تيم دانشگاه كاشان از ابتكار و خلاقيت ويژه اي بهره مي برد و طراحي ساده اي براي ساخت آن صورت گرفته بود. اين ماشين بسيار ارزان قيمت ساخته شده استاين ماشين با سوخت اسيد سيتريك و بي كربنات سديم حركت مي كند. در اثر واكنش اسيد سيتريك و بي كربنات سديم آب و دي اكسيد كربن و سيترات سديم حاصل مي شود. در واقع دي اكسيد كربن به عنوان سوخت اصلي ما بود. هنگامي كه دي اكسيد كربن از مخزن خارج مي شود به پره ها برخورد مي كند و سبب حركت ماشين مي شود. در اثر اين فعل و انفعال هر 15 دوري كه پره دور مي زند يك دور محور چرخ ها حركت مي كنند. فشار مخزن در اين ماشين نزديك به 7 بار است.

اين ماشين هم به حركت در آمد. 79/21 كورد تيم كاشان بود. ركوردي كه اميدواري زيادي به مقام به آنها نمي داد. اعضاي اين تيم با ظاهري بسيار درهم و برهم و ناراحت به خبرنگار "مهر" از داوري شكايت مي كرد. فيلم مسابقه را بر مي گرداند و مي گفت: نگاه كنيد. نگاه كنيد. خوشان مي گويند بايد ماشين با قدرت خود حركت كند ولي تيمشان ماشين را هل مي دهند. آنها با زندگي ما بازي كردند. در حالي كه اشك در چشمان سه دانشجوي دختري كه عضو اين تيم بودند موج مي زد، يكي از آنها گفت: سه ماه است روي ماشين كار مي كنيم. حالا تمام زحمتمان را به باد دادند. كاش براي كارشناسي ارشد خوانده بوديم و ...

در حالي كه علم و صنعتي ها خود را قهرمان مي دانستند، داوران مسابقه تكرار حركت ماشين اميركبير را مورد موافقت قرار دادند.

علي جراحي عضو تيم اميركبير " 1" به "مهر" گفت : ماشين كوچك تيم اميركبير با خصوصيت حجمي پيشرانه و با سوخت جامد كلرات آمونيوم و آلومينيوم در مجاورت اكسيد آهن حركت مي كنداين ماشين پس از دو ماه با تلاش و همت دانشجويان گروه و مشاوره دكتر ناصرنژاد و دكتر رشيدي اساتيد دانشكده مهندسي شيمي دانشگاه اميركبير ساخته شده است. هزينه ساخت اين ماشين 170 هزار تومان بود كه دانشگاه اين مبلغ را تقبل كرده است.

اميركبير حركت مجدد خود را آغاز كرد. يك، دو، سه. Start. اميركبير 3/20 متر. اميركبير اول.

واي. چه غوغايي در سالن حجاب حاكم است . از يك سو تماشاچي ها تي شرت هاي اهدايي ايرانول را نمي خواهند از دست بدهند از سوي ديگر براي رقيب خود شعار مي دهند. ناراحتي مجري و گزارشگر مسابقه هم در نوع خود جالب بود. او كه تا قبل از اين لحظه از خوشحالي نمي دانست چه بگويد و از تماشاچيان مي خواست درباره علي دايي و علي پروين شعار بدهند به يكباره ناراحت و مغموم سكوت كرد.

نخستين كميكار ايران به پايان رسيد. اميركبير اول. علم وصنعت دوم. تهران سوم. كاشان چهارم (هر چند در روز اهداي جوايز اميركبير و علم وصنعت مشتركا اول اعلام شدند، مسابقه تيم دوم نداشت، تهران سوم و كاشان چهارم شد).

دبير اجرايي مسابقه كميكار در گفت و گو با خبرنگار "مهر" گفت : استقبال پرشور دانشجويان دانشگاه هاي كشور از نخستين مسابقات كميكار، علاقه دانشجويان به پژوهش و تجربه هاي گروهي و عملي را نشان مي دهد.

وي خاطر نشان مي ساخت : در اين مسابقات تيم هايي از دانشگاه هاي كاشان، تهران، اميركبير، اراك، علم و صنعت، صنعتي اصفهان، اصفهان و صنعتي شريف شركت كردند كه در كل تعداد شركت كنندگان و اعضاي تيم هاي حاضر در مسابقات 130 نفر بود. اين مسابقات براي اولين بار در كشور برگزار شد و اميد است در سال هاي آينده نيز با شركت تعداد بيشتري از دانشجويان برگزار شود.

دكتر هاشم آبادي در ادامه تصريح كرد : استقبال بيش از اندازه دانشجويان و علاقمند به شركت در نخستين مسابقه كميكار ايران (Chem-E-car) كه در دانشگاه علم و صنعت ايران برگزار شد، نشان داد آموزش هاي تئوري صرف نمي تواند خواسته هاي دانشجويان را برآورده سازد. شور و هيجان دانشجويان حاكي از روح پژوهش و تحقيق در دانشگاه ها استوي همچنين از شركت ماشين هاي برتر در مسابقات جهاني كميكار خبر داد.

دكتر شايگان استاد دانشگاه صنعتي شريف و رئيس انجمن مهندسي شيمي ايران نيز كه در سالن برگزاري مسابقه حاضر بود، به خبرنگار دانشگاهي "مهر"، گفت: آموزش كلاسيك طبيعتا آموزشي از نوع بالا به پايين است. استاد درس مي دهد و دانشجو ياد مي گيرد و اندوخته علمي پيدا مي كند. دانشجويان ما خوشبختانه در سطح منطقه و بين المللي از لحاظ تئوري خوب و قابل قبول هستند اما نقطه ضعف عمده آنها به نوع آموزش در كشور ما برمي گردد.

وي تصريح كرد: در ايران به كار گروهي توجهي نمي شود. خلاقيت، اعتماد به نفس و قدرت استدلال دانشجويان ما تقويت نمي شود. انجام مسابقات علمي گروهي و پژوهش هاي علمي گروهي مي تواند اين كمبودها را كم رنگ كند. مدت طولاني كه يك گروه دانشجويي روي يك موضوع خاص كار مي كنند و به مطالعه و تحقيق گروهي مي پردازند سبب مي شود ضمن انجام كار و تحقيق علمي، تجربه كار گروهي و تيمي را در زمينه فعاليت علمي را فرا گيرند. آنها با كار گروهي خود به باور و اعتماد علمي دست مي يابند، اين همان چيزي است كه در ميان دانشجويان ما گم شده است و ديده نمي شود.

دكتر شايگان عضو هيئت علمي دانشگاه صنعتي شريف خاطر نشان ساخت: 30 سال است كه به تدريس در دانشگاه مشغولم، اما متاسفانه در تمام اين مدت كار تئوري بر كار گروهي و پژوهشي ارجح بوده است. در دانشگاه هاي ما بيشتر به تئوري پرداخته مي شود.

وي خاطر يادآور شد: در دانشگاه ها ما نسبت به كشورهاي پيشرفته به كارهاي علمي و گروهي و پژوهشي اهميت كمتري داده مي شود. آنها از ابتدا دانشجويان را با كارهاي علمي گروهي و تيمي آشنا مي كنند. دانشجويان آن كشورها به هيچ وجه در قياس با دانشجويان ما از نظر تئوري برابري نمي كنند. آنها نسبت به دانشجويان ما در مسائل تئوري مطالب علمي ضعيف تر هستند اما چون كارگروهي علمي انجام داده اند جسارت پيدا كرده اند و با اينكه از لحاظ تئوري ضعيف تر از ما هستند، كارهاي بزرگ علمي و تحقيقات كاربردي سرنوشت سازي را انجام مي دهند. آنها از شكست نمي هراسند و در عمل موفق مي شوند. در صورتي كه دانشجوي ما جسارت ندارد و از شكست مي ترسد. دانشجوي ما هراسان است. بايد با اجراي برنامه هاي عملي و گروهي اعتماد به نفس و جسارت را در دانشجويان خود تقويت كنيم تا با بهره مندي از آموزش هاي تئوري به موفقيت هاي بزرگ و اساسي برسيم.

تشويق ها و فريادهاي تماشاچيان، شادي و گريه صاحبان ماشين هاي كوچك، تركيدن ماشين ها، هيجان ها، دلهره ها، جنگ اعصاب ها، پارتي بازي و عدالت ها، دي اكسيد كربن و اسيد سولفوريك و يديد پتاسيم. ماشين كوچولوي سبز و غير سبز، پيل و موتور الكتريكي، حجمي توربيني و حجمي پيشرانه و ... اينها همه يك بهانه بودند. همه يك بهانه بودند براي يك مسابقه گروهي. براي تمرين با هم كار كردن. با هم فكر كردن، با هم محاسبه كردن، سه فكر را به جاي يك فكر به كار انداختن، پياده كردن خلاقيت و فرياد توانستن را به صدا درآوردن.

شايد اگر به اين دانشجويان جسارت ساختن داده شود، به جاي پژوي دوستدار محيط زيست كاشان، پژويي بسازند در مقياس طبيعي با قدرتي بالا و دوستدار محيط زيست. شايد علم و صنعتي ها و اميركبير و دانشگاه تهراني ها بتوانند صنعتي را تكان دهند. فقط اعتماد به نفس مي خواهد، جسارت و حمايت.

دانشگاه علم وصنعت، ميعادگاه دوستداران تحقيقات گروهي شد. كساني كه با هم ساختند. پيروز شدند، خنديدند يا شكست خوردند و گريستند. اما يك صدا فرياد توانستن را به صدا درآوردند. پرچم پژوهش به دست اين پژوهشگران بايد به احتزاز در آيد. پژوهش هاي گروهي ديگر جاي پژوهش هاي فردي را خواهند گرفت. كميكار يك بهانه بود براي بيدار كردن دست اندركاران آموزش عالي. توجه به پژوهش و تحقيق و كارهاي عملي را پررنگ كنيد. آموزش هاي تئوري صرف جايگاه خود را از دست داده است. سيلابس ها را تغيير دهيد. به گفته معاون آموزشي دانشگاه علمي كاربردي امروز عصر پژوهش است و تحقيق. امروز ديگر تعداد مقالات بين المللي ملاك برتري نيست. تعداد مقالات مدت ها پيش در كشورهاي پيشرفته، برتري علمي را نشان مي داد. امروز عمل و توليد است كه نداي توسعه علمي را به فرياد دوستداران علم مي رساند. 

کد خبر 135170

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha