به گزارش خبرنگار مهر، امروز میلاد مهدی موعود حضرت صاحب الزمان (عج) است و رسانه ملی جمهوری اسلامی ایران حتی یک برنامه تخصصی پیرامون مهدویت؛ مهمترین مسئله موجود شیعه ندارد.
مدتی پیش خبر جلوگیری از ساخت برنامه باسابقه "به سوی ظهور" به تهیهکنندگی و کارگردانی رضا صبور پس از پخش قسمت مربوط به نقد لوح فشرده "ظهور بسیار نزدیک است" منتشر شد. خبری که تکذیبی به دنبال نداشت و نشان دهنده ثبات قدم مسئولان صدا و سیما در حذف این برنامه بود.
"به سوی ظهور" تنها برنامه تخصصی مهدویت صدا و سیما بود که طی 11 سال به راه خود ادامه داد و گرچه از مشکلاتی چون دچار شدن به ورطه تکرار و نبود نوع آوری رنج میبرد اما در برهوت بیخبری تلویزیون برنامه موثری به حساب میآمد که در مواقع خطر با واکنشهای صحیح خود وظیفه خطیر روشنگری در مقابل فرقهها و عرفانهای نوظهور یا مدعیان دروغین را برعهده داشت.
این برنامه زمانی زنده پخش میشد و بعد با افزایش ممیزیها به شکل تولیدی روی آنتن رفت. رویکرد سالم این بود که برنامه دچار ضعف با هنرمندی راهنمایی شده و به تقویت آن کمک میشد. توقف یک برنامه دردی دوا نمیکند. قطع چنین برنامه باسابقه ای آن هم همزمان با تشنگی بسیار جامعه نسبت به این مباحث اشتباه بزرگی بود.
در حالی که اگر این اتفاق به قصد ارتقا برنامه رخ میداد بسیار مناسبتر بود؛ چرا که هر مجموعهای که با هدف تولید فکری مناسب پیش میرود نیازمند بازبینی و بازنگریهایی است. به عنوان مثال میشد با تشکیل اتاق فکرهایی بر روی قسمتهای پخش شده تجدید نظر کرد و برای قسمتهای بعدی تدبیر مناسبی اندیشید و برنامه را ارتقا داد.
بی شک حذف تنها برنامه تخصصی تلویزیون در حوزه مهدویت با تمام ضعف و قوتهای آن، علاوه بر واکنشهای مثبت و منفی افراد، این پرسش را ایجاد میکند که با جلوگیری از ساخت این برنامه چه اثر دیگری خلا موجود در صدا و سیما را آن هم در آستانه ماه شعبان و فرا رسیدن میلاد امام موعود (عج) پر خواهد کرد؟
گویا یکی از دلایل تعطیلی این برنامه مربوط به رویکرد شبکه دوم با عنوان کودک و خانواده بوده است. در حالی که این امر نه تنها توجیهی بر حذف برنامه امام زمانی (عج) نیست بلکه با تکیه با برآن میتوان مباحثی مناسب با همین طیف را در به سوی ظهور گنجاند و برای مثال برنامه مهدوی تعمیقی دیگری مختص جوانان را در شبکه سوم راهاندازی کرد. چرا که مهدویت موضوعی جهان شمول است که تنها گروه سنی خاصی نیز درگیر آن نیست.
نکته دیگر زمان پخش برنامه "به سوی ظهور" بود که مربوط به ساعات کم مخاطب تلویزیون و البته همزمان با به روی آنتن رفتن آثار سرگرم کننده در ظهر جمعه بود. در آن زمان نیز همیشه به این امر انتقاد میشد و این انتظار وجود داشت که با قرار گرفتن برنامه در ساعت پربینندهتری از جدول پخش، با راهاندازی برنامههای مهدوی دیگر زمینهای برای رقابت سالم و ارتقا فراهم شود.
با این وجود این اتفاق نه تنها در زمان پخش "به سوی ظهور" رخ نداد، بلکه با اتمام اجباری پخش آن نیز تاکنون هیچ برنامه دیگری جایگزین آن نشده است و اکنون با قرار گرفتن در سالروز میلاد منجی عالم بشریت جز ویژه برنامههای مناسبتی و برنامه کوتاه و کمتر تخصصی "عطر عاشقی" که از سال 84 در شبکه استانی تهران فعال شده، سهم امام زمان (عج) در رسانه ملی به صفر رسیده است.
از نظر مهدوی به ویژه در رابطه با نسل جوان نیاز به روشنگری های بسیار بیشتری از آنچه تا به حال انجام شده است احساس میشود و این گروه سنی نیازمند برنامههای پربار مستدل و مستندی هستند. برنامههایی که صد در صد علمی باشند و از عصر انتظار که آن را پشت سر گذاشته و پس از انقلاب به زمینههای ظهور نزدیک شده سخن بگوید. روشن کردن نقش انقلاب اسلامی در ظهور نیز اهمیت بسیاری دارد.
با وجود این موج تشنگی در جامعه باید به جهتدهی این نیاز پرداخته و در راستای برطرف کردن آن کوشش شود نه اینکه تنها برنامه جدی این عرصه ناچار به توقف شود. باید پرسید چه موضوعی بالاتر از موضوع امام عصر (عج) در حال حاضر وجود دارد و چرا یک برنامه مختص مهدویت متوقف میشود؟ آن هم در حالی که هزینههای بسیاری صرف افزایش برنامههای آشپزی –که آنتن تلویزیون را به خود اختصاص دادهاند- میشود یا در تلویزیون شاهد پخش تعداد بسیاری فیلمهای تلویزیونی ضعیفی هستیم که صرفا جهت پر کردن آنتن ساخته میشوند.
محرومیت از مهدویت در مقابل این همه هزل و هجو و جای خالی اتاق فکر مهدویت در سیما ناشی خواب عمیقی است که مدیران و برنامهسازان مربوطه به آن فرو رفتهاند آن هم همزمان با فعالیت شدید شبکههای صهیونیستی و شمارش معکوس آنها برای سال 2012 که با مدیریت افکار جهان پایان تاریخ را طبق تقویم مایاها و پیش بینی نستراداموس در این سال معرفی کرده و این اعتقاد را انتشار میدهند که جهان باید برای این رویداد آماده شود.
مریم عرفانیان
نظر شما