به گزارش خبرنگار مهر، مایکل موذر پیش از ظهر شنبه در جلسه ارزیابی عملکرد طرح در حوزه آذربایجان شرقی اظهار داشت: در طول پنج سال گذشته اقدامات زیادی جهت کاهش بحران دریاچه ارومیه و تالاب های اقماری آن صورت گرفته که غالبا استان آذربایجان شرقی پیشگام در اجرای پروژه ها بوده است.
موذر با اشاره به ضرورت پایش میزان حق آبه تخصیصی به دریاچه توسط سه استان حوضه آبخیز یادآور شد: تغییر الگوی کشت و اصلاح راندمان مصرف آب در بخش کشاورزی را مهمترین نیاز دریاچه ارومیه است.
وی گفت: علیرغم افزایش محسوس دمای منطقه در 45 سال گذشته نمی توان تغییر اقلیم را به عنوان عامل اصلی خشک شدن دریاچه ارومیه محسوب کرد .
مشاور بین المللی طرح با اشاره به ترویج طرح اکوویلیج (روستای پایدار) در استان های حوضه آبخیز دریاچه ارومیه تصریح کرد: طرح روستای پایدار به دلیل مشارکت مستقیم مردم، کاهش قابل توجه مصرف آب و آلاینده های زیست محیطی، نزدیکی آن به محل بحران و مشاهده آثار مثبت طرح توسط اجرا کنندگان از اهمیت بالایی برخوردار است.
ضرورت تمرکز بر عوامل بحران زای انسانی در حوزه دریاچه ارومیه
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان نیز با اشاره به ضرورت تامین حق آبه دریاچه ارومیه توسط سازمان آب منطقه ای آذربایجان شرقی گفت: انرژی مردم و دولت بایستی بر روی عوامل بحران زای انسانی ساخت متمرکز گردد.
بیوک رئیسی با تاکید بر ضرورت پایش و اندازه گیری آب تخصیصی توسط استانها به دریاچه ارومیه اظهار داشت: سهم استان آذربایجان شرقی کمتر از 10 درصد کل نیاز آبی اکولوژیک دریاچه است که این موضوع ضرورت اقدام استان های آذربایجان غربی و کردستان را بیش از پیش نشان می دهد.
رئیسی از دغدغه استاندار آذربایجان شرقی به موضوع و دستورات ایشان مبنی بر اقدامات عاجل دستگاهها برای نجات دریاچه اشاره کرده و افزود: در این خصوص نزدیک به هزار حلقه چاه غیر مجاز تخریب و از استقرار صنایع آب در حاشیه دریاچه ارومیه ممانعت شده است.
وی با انتقاد از سهل انگاری سالهای دور در خصوص بحران دریاچه ارومیه گفت: اگر 10 تا 15 سال قبل با مشاهده اولین آثار خشکی دریاچه، اعتبار و برنامه لازم برای مدیریت حق آبه دریاچه تدوین میشد، امروز نیازی به هزینه کرد صد برابری و نگرانی مردم منطقه نبود.
رئیسی با اشاره به کاهش سطح آب تالاب قوریگل و ضرورت اصلاح کانال صبری چای بعنوان تنها منبع آب تالاب اشاره کرده و تاکید کرد: تاخیر در اجرای طرح فوق وعدم تخصیص اعتبارات لازم برای مدیریت این تالاب، آینده قوریگل را نیز با بحران مشابه مواجه خواهد کرد.
نظر شما