به گزارش خبرنگار مهر، «استادان و نااستادانم» روایتی انتقادی از تجربه‌های شخصی عبدالحسین آذرنگ از نظام‌ها و روابط آموزشی در ایران از گذشته تاکنون و همچنین خارج از ایران است. این تجربیات هم شامل محیط‌های آموزشی رسمی چون دبستان و دبیرستان و دانشگاه می‌شود و هم شامل محیط‌های دیگر که رابطه استاد و شاگردی در آن‌ها جریان دارد.
نویسنده در این کتاب خاطره‌گویی ندارد. با این حال چون محور موضوعات کتاب، تجربه‌های شخصی آذرنگ است، خواه‌ناخواه این اثر، به گونه‌ای شامل خاطرات فرهنگی است. در این کتاب، با تجربه‌های شخصی نویسنده آشنا می‌شویم که با زبانی ساده از کسانی سخن می‌گوید که راه می‌گشودند و کسانی که بن‌بست می‌ساختند.
نویسنده تجربه سپری کردن دوره خدمت سربازی خود را حلاجی کرده و دوران کارآموزی در موسسه‌هایی مانند فرانکلین و مایکروسافت یا تدریسش در دانشگاه را بیان کرده است که در بیان همه این مسائل، موضوع اصلی، آموختن و آموزش دادن است.
آذرنگ در ابتدای این کتاب آورده است:
این کتاب را خطاب به آن دسته از آموزش‌گران و آموزش‌پذیرانی نوشتم که دغدغه‌های آموزاندن و آموختن دارند، اما شما می‌دانید که سرنوشت کتاب‌ها را نویسندگان آن‌ها تعیین نمی‌کنند، خوانندگان تعیین می‌کنند. چه بسا کتاب‌هایی که خطاب به گروه خاصی از خوانندگان نوشته شده، اما در عمل دسته دیگری مخاطبان اصلی را تشکیل داده‌اند. اگر از من بخواهید انگیزه اصلی‌ام را برای نوشتن این مطالب بگویم، یا زمانی را تعیین کنم که به صرافت این کار افتادم، پاسخ به راستی دقیقی ندارم. گمان می‌کنم، حدس می‌زنم، که نخستین جرقه حدود 20 سال پیش در تابستان 1370 زده شد که داشتم خودم را برای تدریس در دانشگاه از مهرماه آماده می‌کردم.
«استادان و نااستادانم» با 176 صفحه، شمارگان 1500 نسخه و قیمت 3500 تومان توسط موسسه جهان کتاب منتشر شده است.
نظر شما