به گزارش خبرنگار مهر، حقیقت آن است که در پرتو تعالیم اسلامی، سرزمین ما یکی از پاکترین مدیران اجرایی را دارد. این مقوله را می شود در همه رده‌های سازمانی مشاهده و با استناد به آمار به آن افتخار کرد اما حقیقت دیگری نیز زیرپوست تحلیل وقایع در نظام اداری و اقتصادی وجود دارد که درصد اندکی از کارگزاران را پوششی می دهد و این درصد کم نیز خود ویروس ویرانگری است که اگر راه علاجی نداشته باشد پایه های معنوی کشور را دچار تزلزل خواهد کرد.
رفاه طلبی و زندگی اشرافی
یکی ازفعالان اقتصادی می گوید: به موازات قناعت مردم که زمینه ساز ارائه تصویری آبرومند و مطلوب از کشور شده اند در سالهای اخیر برخلاف رویه و مرامنامه انقلاب اسلامی طبقه ای از رفاه طلبان و اشراف زادگان پای به جامعه گذارده اند که وجودشان دردسرساز است.
علیرضا مردانی می افزاید: وجود برخی خلاء های قانونی در حوزه پرداخت ارز، دریافت سهم ملی از صادرات و ابهامهای موجود در اعمال تعرفه ها موجب سودآوری هنگفت عده ای شده است که پول باد آ‌ورده آنان توازن رفتاری را در حوزه اقتصاد و سپس فرهنگ به هم زده است.
مردانی عنوان داشت: هزینه های سر سام آور در تغییر و تنظیم دکوراسیون خانه ها در تهران و برخی شهرهای بزرگ مناطق مرفه نشین ایران را به محله های هزار قصر تبدیل کرده است.
وی افزود: انتشار برخی آمار که درباره خرید لوازم تزیینی و استفاده از امکانات فضاسازی در واحدهای مسکونی منتشر می‌شود شگفت انگیز است.
اکبر حبیبی یک فرهنگی با سابقه نیز عنوان می دارد حضرت امام خمینی(ره) با عبارت "یک تار موی کوخ نشینان به صد کاخ نشین می ارزد" در عمل جهتگیری نظام سیاسی آینده کشور را ترسیم کردند، منش و روش و سیره رهبر معظم انقلاب اسلامی و وضعیت حسینیه و زندگی ایشان هم بر همین مبنا تاکید دارد اما معلوم نیست چرا عده ای کژ راهه را انتخاب کرده اند.
نو کیسه‌ها
حبیبی در خصوص ظهور نوکیسه ها یادآور می شود: فقدان قوانین سختگیرنده در بخش تجارت نسل تازه ای از پولداران را به کشور و مشی اعتقادی آن تحمیل کرده است. این افراد با درآمدهای بی حساب و گردش مالی میلیاردی تجمل و تشریفات و اشرافیت بدلی را به فرهنگ، تلقین و روند ارزشی انقلاب را دچار چالش می کنند.
وی وجود آپارتمانهای چند میلیارد تومانی، برجهای سر بفلک کشیده مسکونی، خودروهای خارجی چند ده میلیونی و صفهای طولانی انتظار در برابر سفارتخانه ها برای دریافت ویزای فرنگ و عادت به پرسه در دبی، تایلند، مالزی و فیلیپین را خروجی این عملکرد منفی می داند و عنوان می دارد: در کشوری که قرار است از زیر سلطه استکبار به طور همه جانبه خارج شود تکروی در هزینه و گرایش به ریخت و پاش امر پسندیده ای نیست.
ادارات گرفتار
به طور قطع مردم در الگوپذیری به مدیران خود توجه دارند و در میدان مسابقه اشرافیگری اگر دستگاههای اجرایی هم گرفتار شوند به طور قطع مصیبت صد چندان خواهد شد.
مرتضی حسینی دانشجو دراین باره می گوید: عباراتی مثل برج شیشه ای وزارت...، ساختمان عظیم وزارت...، اتاق بزرگ آقای... و فرصت مشاهده صدها ساختمان عریض و طویل اداری این شائبه را ایجاد می کند که شاید روال همینگونه است.
وی یادآور می شود: اگر ساختمانهای اداری شیک و پر هزینه اداری بررسی شود درخواهیم یافت که حتی سازمانهای امدادگر و در خدمت محرومان هم به فضای کالبدی خود قانع نبوده و با بودجه بیت المال اقدام به خرید یا ساخت ساختمانهای دلربا، گران و بزرگ کرده اند.
حسینی معتقد است نمای عمومی بانکها و ادارات، نحوه تبلیغات در حوزه گردشگری، احداث بناهای اداری و حتی آموزشی بیشتر از آن که در حوزه تجملگرایی و رفاه طلبی و زندگی اشرافی باز دارنده باشند تشویش کننده هستند.
به گفته وی تولد قارون در بستر اقتصادی ایران و اصطلاح شدن مولتی میلیارد در کشور نشان از ضعف و بیماری نظام اقتصادی و ناسازگاری آن با اهداف انقلاب اسلامی دارد.
چه باید کرد
رجعت به شعارهای اول انقلاب و آنچه که باعث و بانی فرار شاه، تحقیر آمریکا، دفاع جانانه در برابر حزب بعث و سپس حفظ کیان و آبروی اسلام شد، می تواند کلید باز شدن درهای موفقیت باشد.
..........................................
گزارش: محمد ابراهیمی
نظر شما