همدانیها نخستین فرشتگان نجاتبخش پاوه/ قرعه کشی برای حضور در نبرد

به گزارش خبرنگار مهر، شهر پاوه یکی از شهرهای انقلابی کردستان بود که مردم آن در راه حراست از انقلاب، مردانگی و رشادت های زیادی خرج دادند و شهدای بسیاری را نیز در این راه تقدیم کردند.

درگیری ها در شهرهای کردستان، کرمانشاه و آذربایجان غربی هر روز شدت بیشتری می گرفت و تحرکات عناصر ضد انقلاب نیز توسط ارتش رژیم بعث عراق در نوار مرزی مناطق کردنشین با حجم وسیع تری انجام می شد.

به عنوان مثال در یک مورد در روز 17 خرداد 1358 محموله ای تسلیحاتی شامل شش هزار قبضه سلاح سبک و عموما از انواع تیربار گرینف، تفنگ های دوربین دار و آرپی جی توسط سپاه یکم ارتش بعث از طریق نوار مرزی نوسود در غرب پاوه وارد منطقه اورومان شد و سرداران ضد انقلاب نیز این سلاح ها را سریعا بین نیروهایشان تقسیم کردند.

دامنه نا امنی در مناطق کردنشین به ویژه اورامانات با ورود این محموله های عظیم سلاح به شدت گسترش یافت و دیگر ضد انقلابیون دست بالا را پیدا کرده بودند.

پاوه به طور کامل محاصره شده بود

در چنین وضعیت وخیمی بود که مردم مسلمان پاوه، به تنگ آمدند و از تعدی های تجزیه طلبان تا بن دندان مسلح توسط رژیم بعث عراق در ساختمان فرمانداری شهر تحصن کردند و پاوه نیز به طور کامل محاصره شده بود.

در این شرایط شهید دکتر چمران نیز در پاوه به همراه نیروهای تحت امر اصغر وصالی و پاسداران بومی شهر در حلقه محاصره قرار گرفته بودند.

در پی دریافت اخبار ناگوار از شهر محاصره شده پاوه و انتشار اخبار جنایات ضد انقلاب در این شهر، حضرت امام خمینی با صدور پیامی از نیروهای مسلح خواست تا هرچه سریعتر به این جنایات پایان دهند.

اولین گروهی که به یاری پاسداران محاصره شده در این شهر شتافتند، نیروهای سپاه پاسداران همدان بودند.

مرضیه دباغ فرمانده وقت سپاه پاسداران استان همدان پیرامون این اعزام چنین عنوان کرده که اولین گروه امدادرسان که به یاری شهید دکتر چمران و نیروهای محاصره شده تحت امر او در پاوه شتافت بچه های سپاه همدان بودند.

وی در ادامه خاطرات خود چنین آورده است: ما برای اعزام سریع این نیروها ابتدا با ارتش هماهنگی کردیم تا هلی کوپتری از هوانیروز در اختیارمان قرار دهد سپس 11 نفر انتخاب شدند تا هرچه سریعتر به پاوه بروند.

نیروها برای اعزام به پاوه از یکدیگر سبقت می گرفتند

دباغ می گوید: با اینکه همه می دانستند با این شرایط نامناسب در پاوه، برگشتی در کار نیست اما برای رفتن اصرار داشتند، به طوری که بین آنها اختلاف به وجود آمده بود و همه می کوشیدند در این شرایط نسبت به هم سبقت بگیرند.

وی در ادامه خاطرات خود چنین ذکر کرده است: در آخر تصمیم گرفته شد برای اعزام قرعه کشی شود و هلی کوپتری که رزمندگان را اعزام کرده بود با جنازه همان بچه هایی بازگشت که برای رفتن به پاوه از هم سبقت می گرفتند.

قدیر نظامی، پاسدار اعزامی استان همدان به شهر آشوب زده پاوه نیز در این خصوص گفت: زمانی که به شهر پاوه رسیدیم، شهر مانند یک کوره آتش می جوشید و حضور افراد مسلح ضد انقلاب در کوچه پس کوچه های شهر امنیت را به کلی از مردم سلب کرده بود.

قدیر نظامی اظهار داشت: نفرات اعزامی از همدان در یک ساختمان کوچک مستقر شدند و همزمان با حضور آنها گروهی از پاسداران اعزامی از تهران به فرماندهی اصغر وصالی، همچنین گروهی دیگر نیز به فرماندهی شهید دکتر مصطفی چمران در آنجا حضور داشتند.

وی عنوان داشت: وضعیت شهر در آن ایام به گونه ای بود که نیروهای تحت امر دکتر چمران و اصغر وصالی شرایط مناسبی نداشتند و هر لحظه امکان محاصره آنها از سوی افراد ضد انقلاب وجود داشت.

پاسداران مجروح در بیمارستان پاوه قتل عام شدند

قدیر نظامی عنوان کرد: وظیفه گروه ما ایجاد درگیری و نا امن کردن مواضع دشمن بود تا آنها نتوانند به نیروهای دکتر چمران و اصغر وصالی آسیب بیشتری برسانند، با همه این اقدامات شرایط به گونه ای پیش رفت که آن حادثه ناگوار، یعنی قتل عام ناجوانمردانه پاسداران مجروح در بیمارستان پاوه به وقوع پیوست و این اوج شقاوت و سنگدلی نیروهای ضد انقلاب را نمایان کرد.

وی عنوان کرد: چیزی نمانده بود تا وضعیت به شدت بحرانی شهر و برتری آنها به فاجعه ای تبدیل شود.

در حالی که از همه جا ناامید بودیم پیام انقلابی امام صحنه درگیری را به کلی دگرگون ساخت و در اینجا بود که گردونه آن تقابل نابرابر به نفع نیروهای خودی تغییر کرد.

وی بیان داشت: سیل نیروهای رزمنده به شهر پاوه سرازیر شد و پرواز هلی کوپتر ها و هواپیما ای جنگی نیز قوت قلبی برای نیروهای خودی در حال محاصره بود تا اینکه با بروز یک حادثه تلخ دیگر اشک حسرت از چشمان همه سرازیر شد.

محمد نوژه خلبان شجاع همدانی در پاوه به شهادت رسید

قدیر نظامی ادامه داد: آن حادثه ناگوار سقوط هواپیمای سرگرد محمد نوژه خلبان شجاع همدانی در پاوه بود و زمانی که هواپیمای محمد نوژه برای کمک و پشتیبانی از نیروهای رزمنده وارد حریم هوایی پاوه شد، با حجم وسیعی از آتش کالیبرهای ضد هوایی پاوه مواجه شد.

اما خلبانان شجاع ما با مهارت و شجاعت وصف ناپذیر از آن دیوار آتش عبور می کردند و به کمک نیروهای رزمنده می شتافتند.

وی افزود: در گیر و دار این نبرد نامتقارن، هواپیمای محمد نوژه به کوه برخورد و سقوط کرد و در این حادثه دلخراش محمد نوژه و کمک او ستوان بشیر موسوی به شهادت رسیدند.

سردار شهید سعید قهاری نیز در بخشی از خاطرات خود در آن روز می گوید: وضعیت شهر پاوه در آن زمان بسیار آشفته بود و نیروهای ضد انقلاب نیز در معابر شهر جولان می دادند و رجز می خواندند.

دشمنان با کشتاری که در بیمارستان پاوه کرده بودند به زعم خودشان زهر چشم حسابی از نیروهای مدافع و مردم گرفته بودند تا اینکه پیام امام صادر شد و در کمتر از چند روز گردونه جنگ به نفع بچه های ما چرخید و با اعزام نیروهای رزمنده تازه نفس از شهرهای مختلف کشور، ضد انقلاب از شهر پاوه فرار کردند.

در شهر پاوه رزمندگان اسلام با قدرت و صلابت غیر قابل تصور وارد عمل شدند و از آنجا که با حرکت های پارتیزانی، جو حاکم را تغیر دادند و دشمن نیز نتوانست ارزیابی مشخصی از تعداد نفرات و استعداد آنها داشته باشد، این امر و در کنار آن برگزاری راهپیمایی عظیمی در پاوه باعث شد جو اختناق حاکم بر شهر پاوه شکسته شد و ضد انقلاب نیز که حسابی سردرگم شده بود فرار را بر قرار ترجیح داد و نیروهای استان همدان مانند همیشه در این صحنه حضور یافتند و با رشادت های خود نقش زیادی در این آزادسازی داشتند و اینچنین بود که پاوه 26 مرداد ماه آزاد شد.