تئاتر فجر سرگردان میان دبیر و معاون هنری است/ لزوم انتصاب یک دبیر مقتدر

به گزارش خبرنگار مهر، جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در حال حاضر در شرایطی به سر می‌برد که آن را می‌توان با جشنواره‌ای سراسری یا استانی قیاس کرد. این قیاس در برنامه ریزی و عملکرد دبیرخانه جشنواره سی‌ام مد نظر است. شش ماه از سال 90 را پشت سر گذاشته‌ایم و کماکان اطلاعات خاصی از عملکرد دبیرخانه جشنواره در بین اهالی تئاتر و اصحاب رسانه منعکس نشده است.

بدهی‌های باقیمانده از بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر کماکان با گذشت شش ماه از سال جاری تسویه نشده‌اند و محمد حیدری که دبیر جشنواره بیست و نهم و سی‌ام تئاتر فجر است گویا از حل این مشکل مستأصل شده است. طی ماه‌های گذشته و با تأخیر در انتشار فراخوان سی‌امین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر بحث اختلاف حمید شاه‌آبادی معاون هنری با حیدری دبیر جشنواره داغ‌تر شد.

گویا جشنواره‌ بین‌المللی تئاتر فجر در بین مدیران و مسئولان تئاتری از جایگاهی استانی هم برخوردار نیست زیرا در غیر اینصورت شش ماه از سال به درگیری و اختلاف نظر میان آن‌ها سپری نمی‌شد تا برنامه‌ها و اقدامات در چهار ماه باقیمانده به جشنواره و با تعجیل انجام شود.

در این بین دبیر جشنواره نیز از اقتدار لازم برخوردار نیست تا اطلاع رسانی مناسب و درست را برای اصحاب رسانه و اهالی تئاتر داشته باشد و حتی بتواند پاسخگوی دیون جشنواره بیست و نهم باشد. معاون هنری هم هنوز به اختلاف نظر خود با دبیر جشنواره پایان نداده که اگر بنا به تغییر دبیر است این اتفاق رخ دهد و جشنواره تئاتر فجر قربانی این اختلاف نباشد.شاید شایسته بود دبیری که هنوز نتوانسته دیون جشنواره بیست و نهم را تسویه کند سکان هدایت جشنواره سی ام را به عهده نمی گرفت.

قرار بود پس از پایان بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر طی نشست یا نشست‌هایی رسانه‌ای عملکرد جشنواره بیست و نهم مورد نقد و بررسی و ارزیابی قرار گیرد. اما این نشست برگزار نشد و پرونده جشنواره بیست و نهم تنها به واسطه باقی ماندن برخی دیون و بدهی‌ها هنوز مختومه نشده است.

در کشورهایی که دارای جشنواره‌های معتبر تئاتری هستند چنین اتفاقاتی رخ نمی‌دهد و انتظار آن می‌رود تنها دستاورد بازدید از جشنواره‌هایی نظیر آوینیون جلوگیری از بروز چنین شرایطی برای جشنواره تئاتر فجر باشد.

امید است معاون هنری و دبیر جشنواره تئاتر فجر به این شرایط پایان داده و توجه و اهمیت لازم را به تئاتر فجر به عنوان مهمترین جشنواره تئاتری کشور بدهند تا این جشنواره اگر نمی‌تواند جایگاه بین‌المللی خود را حفظ کند جایگاه داخلی خود را هم از دست ندهد.