به گزارش خبرنگار مهر، نیمه دوم سال 90 به زودی آغاز میشود، سالی که برای سینمای ایران همراه با حوادث و حاشیههای مختلف بوده که هنوز با قوت ادامه دارند، هر بحث و اتفاقی در سال 90 به حاشیهای برای سینما تبدیل شد، جناحها و تشکلهای مختلف را مقابل هم قرار داد و مدیران نهادها و سازمانها را به واکنشهای تند علیه هم برانگیخت.
در این میانه و در بازیهایی که بیشتر رنگ و بوی سیاسی داشتند کمتر کسی به این فکر کرد که وعدههای مدیران سینمایی برای احیای سینمای ملی، سینمای خانوادگی، سالن سازی، اکران گسترده فیلمهای ایرانی در خارج از کشور، تولید آثار فاخر و ... محقق نشده است. وارد نیمه دوم سال میشویم در حالی که هیچ فیلم فاخری امسال تولید نشده است، فیلم "راه آبی ابریشم" به کارگردانی محمد بزرگنیا هنوز روی پرده نرفته و بهترین زمانهای اکران سال به پایان رسیده است.
بنیاد سینمایی فارابی حتی نتوانست برای اکران فیلم فاخر خود که بارها به آن بالیده بود زمانی مناسب را انتخاب کند، تا "راه آبی ابریشم" که در نگاهی منصفانه از بسیاری از فیلمهایی که در این سالها به نام پروژه ملی و فاخر ساخته شده، فاخرتر است روی پرده برود، در بخش دیگر یعنی در زمینه تولید، امسال به جز چهرههای کمتر شناخته شده یا فیلمسازانی که سالها بود قید فیلمسازی را زده بودند، چهرههای شاخص سینمای ایران پروانه ساخت دریافت نکرده و برنامهای برای تولید فیلم ندارند.
ابراهیم حاتمیکیا، رسول صدرعاملی، کمال تبریزی، مسعود کیمیایی، رضا میرکریمی و ... امسال قرار نیست فیلم تازهای کلید بزنند، با این حساب نمیتوان فکر کرد جشنواره سیام فیلم فجر مانند دوره گذشته بازاری پررونق از تواناییهای نسلهای مختلف فیلمسازی در سینمای ایران باشد.
بسیاری از فرصتها در سال 90 به درگیریهای داخلی سینما هدر شده است، نشست خبری دبیر جشنواره فیلم کودک و نوجوان امروز برگزار میشد و وضعیت برگزاری این جشنواره دیرپا و باسابقه که با پیگیری رسانهها زنده مانده، هنوز مشخص نیست. درباره جشنواره فیلم فجر هم ماجرا بهتر از این نیست، اگرچه جشنواره فیلم فجر را به سادگی جشنواره فیلم کودک نمیتوان تعطیل کرد اما نمیتوان از بیتوجهی مدیران سینمایی به این جشنواره نگران نبود.
جشنواره فیلم فجر به سنتی 30 ساله هنوز دبیر ندارد، سازمان امور جشنوارهها که مهدی مسعود شاهی دو سال روی صندلی آن نشست امسال در سکوت خبری به حاشیه رفت تا مسعودشاهی دیگر دبیر جشنواره فیلم فجر نماند، هنوز دبیر سیامین دوره جشنواره مشخص نیست و معلوم نیست دوستان در معاونت سینمایی قرار است یک ماه مانده به برگزاری جشنوارهای که چهره شاخصی هم ندارد کدام یک از مدیران سینمایی را روی صندلی دبیری بنشانند و حاشیههای سینمای ایران را جدیتر کنند!
نیمه دوم سال 90 شروع شده و سینمای ایران برگهای برندهاش را در اکران عمومی هزینه کرده است، تنها چند فیلم از جمله "یه حبه قند" یا "سعادت آباد" ماندهاند که در این مدت باقی مانده باید روی پرده بروند، تکلیف فیلم سینمایی "گزارش یک جشن" مشخص نیست.در این آشفته بازار کسی دعوای انتخاب فیلم برای اسکار هم یک معضل جدی برای سینمای ایران شده در حالی که همه میدانند انتخاب در این زمینه دشوار نیست!
باید دید مدیران سینمایی نیمه دوم سال را چگونه خواهند گذراند و در فاصله کوتاهی که تا برگزاری جشنواره فیلم فجر باقی مانده چطور غیبت فیلمسازان شاخص سینمای ایران را توجیه خواهند کرد.
نظر شما