اردشیر روحی ماسوله در گفتگو با خبرنگار مهر با اعلام اینکه گیلان دارای 238 هزار هکتار اراضی شالیکاری است، افزود: کاه و کلش ناشی از برداشت محصول برنج می تواند به عنوان تعلف دام بسیار موثر باشد.
وی اظهارداشت: تبدیل کاه وکلش و به علوفه ضمن ارتقای اقتصاد خانوارهای روستایی می تواند در کمبود علوفه نقش بسزایی داشته باشد.
رئیس جهاد کشاورزی گیلان گفت: علی رغم توصیه های کارشناسان جهاد کشاورزی و محیط زیست استان مبنی بر عدم آتش زدن کاه و کلش در مزارع شالیکاری متاسفانه کشاورزان به روش های سنتی کاه و کلش را آتش می زنند که این حرکت آلودگی خاصی برای محیط زیست ایجاد خواهد کرد.
وی در ادامه به معایب سوزاندن کاه و کلش اشاره کرد و افزود: از بین رفتن عناصر غذایی موجود در خاک به شکل گاز از قبیل گوگرد، ازت، کربن و همچنین موجب فقیر شدن خاک از نظر عناصر، از بین رفتن موجودات زنده مفید به ویژه کرم خاکی در اثر تولید گرمای زیاد و در نهایت موجب از بین رفتن ساختمان خاک و شرایط مساعد برای رشد و فعالیت ریشه گیاهان می شود.
روحی ماسوله گفت: آلوده شدن هوای تنفسی انسان به گیاهان و موجودات زنده به دود و سایر گازهای حاصل از سوختن کاه و کلش و تجمع این دودها در آسمان موجب افزایش گرمای منطقه شده و در نهایت باعث گرمازدگی گیاهان و در ختان خواهد شد.
وی اظهارداشت: گرمای زیاد در اثر سوختن کاه و کلش موجب سفت تر شدن خاک شده و با ایجاد قشرهای سفت و سله از جوانه زدن بذرها و استقرار بوته ها و گسترش ریشه در خاک جلوگیری می کند.
رئیس جهاد کشاورزی گیلان عنوان کرد: خاک در معرض فرسایش شدید آب و باد قرار گرفته و با از بین رفتن لایه های خاک زنده زمین زراعی قدرت حاصلخیزی و تولید محصول خود را از دست می دهد.
وی ادامه داد: با کاهش مواد آلی خاک در اثر سوختن کاه و کلش، گیاهان زراعی تحمل و مقاومت خود را در برابر آفات، بیماریها، خشکی، گرما و سرما از دست می دهند.
روحی ماسوله یادآورشد: با مصرف بی رویه کودهای شیمیایی در اثر از بین رفتن مواد آلی خاک، گیاهان زراعی نسبت به تنش های محیطی و عوامل زیان آور حساستر می شوند.
نظر شما