اسماعیلی: درصدی از فروش فیلم ها به فیلمنامه نویسان اختصاص یابد

حبیب اسماعیلی تهیه‌کننده فیلم سینمایی "خاطره" ضمن بیان این مطلب در خصوص کاربرد فیلمنامه در ساخت فیلم های سینمایی در گفتگو با خبرنگار مهر، گفت: مشکل عمده در بحث فیلمنامه و نبود فیلمنامه نویس خوب این است که متاسفانه به این پدیده سینمایی که اصل و هویت یک فیلم را تشکیل می دهد بها داده نمی شود و به همین دلیل هیچگاه آنگونه که باید به این مهره حیاتی در سینمای ایران اهمیت داده نمی شود. البته فلیمنامه و فیلمنامه نویس خوب هم وجود دارد که اغلب به دلیل تعهدی که به قلم دارند حاضر نیستند تنها برای مسائل مالی تن به هر کاری دهند.

وی در ادامه افزود: فیلمنامه پایه و ساختمان اصلی در ساخت یک فیلم سینمایی است و اغلب فیلم هایی که در عرصه سینما موفق نیستند مشکل متن و فیلمنامه دارند چرا که عوامل همان عوامل هستند و شرایط کار در سینما هم طبق روال گذشته است بنابراین مشکل عمده به ضعف در فیلمنامه هایی که نوشته می شود بر می گردد چرا که در برخی موارد به کرات دیده شده است که برخی از فیلم ها از داشتن چهره های سینمایی محروم بوده اند اما به دلیل داشتن فیلمنامه های خوب در زمان اکران با حداقل تبلیغات دیده شده است و مورد استقبال نیز قرار گرفته است.

این تهیه کننده در پاسخ به این سئوال که چرا خلاقیت در سینمای ایران رنگ باخته است گفت: فیلمنامه انتخاب اولیه درهر فیلم سینمایی است و فیلمنامه نویسان باید به لحاظ مالی به درستی تامین شوند تا با دلگرمی و با فکری آزاد و پشتوانه مالی به کار خود ادامه دهد در واقع این وظیفه صاحبان فیلم است که تجدید نظری درکم و کیف پرداخت دستمزدها به فیلمنامه نویسان بکنند به اعتقاد من باید درصدی از کل فروش فیلم به فیلمنامه نویس تعلق گیرد.

وی در ادامه افزود:وی راه دیگر را شهامت پول خرج کردن تهیه کننده برای ارکان دیگر فیلمنامه دانست به این معنا که برای یک اثری که در حد نوشته است یک فیلمنامه نویس، یک ناظر فیلمنامه برای نهایی کردن آن و یا حتی یک دیالوگ نویس داشته باشد چراکه به اعتقاد من یکی از مشکلات اصلی در حوزه فیلمنامه نویسی عدم رعایت لحن و لهجه کاراکترهای مختلف است.

وی ادامه داد: به عنوان مثال لحن صحبت و بیان دیالوگ ها در کاراکتر یک دکتر با یک کارگر ساده تقریبا یکسان است و تفاوت و مرز فرهنگی و اندیشه بین این دو اغلب نادیده گرفته می شود. این در حالی است که به اعتقاد من توجه به این مطالب و هزینه کردن در بخش فیلمنامه نویس از ظرافت های کار است و باعث می شود خمیرمایه و اسکلت کلی کار درست از آب درآید.

اسماعیلی با اشاره به ساخت فیلمنامه های نازل در عرصه سینما در چند سال اخیر گفت: متاسفانه در چند سال اخیر به جز در مواردی نادر شاهد تولید آثاری سخیف و دور از شان سینمای ایران بودیم و فیلم هایی به سفارش تهیه کنندگان ساخته می شد و مورد استقبال قرار می گرفت که شرم داشتیم که بگوییم از محصولات سینمای ایران است.

وی ادامه داد: متاسفانه عادت کرده ایم که در زندگی راه افراط و تفریط را پیش بگیریم به این معنا که در یک زمانی سینمای اکشن بازارش داغ است فیلم اکشن می سازیم ، یک زمانی سینمای کمدی مخاطب دارد همه به ساخت فیلم هایی در این ژانر رو می آورند در نتیجه این افراط و تفریط است که متاسفانه سینمای نازل به قیمت اینکه مخاطب دارد رواج پیدا می کند و متاسفانه یکی از عوامل افت کیفی فیلمنامه هایی که تولید می شود نگاه به بازار مخاطب است. این درحالی است که سینماگران باید فرهنگ ساز و جریان گرا باشد و برای مخاطب خط مش تعیین کنند ولی در شرایط حاضر این بازار و مخاطب است که برای سینمای ایران تعیین تکلیف می کند.

این تهیه کننده در ادامه افزود: به اعتقادمن تولید فیلم های فرهنگی که نگهدارنده شان سینمای فرهنگی بودند رنگ باخته و همه به گیشه توجه دارند از همین رو باید یک حمایت دولتی برای احیای سینمای فرهنگی به یاری آید و این سینما را احیاء کنند.

اسماعیلی در پایان افزود:بها دادن به فیلمنامه های فرهنگی و ساخت فیلم هایی در این عرصه از ضروریات این حرفه است بنابراین برای ارتقاء این حرفه باید سهمی از فروش یک فیلم خوب به مخاطب تعلق گیرد تا هم تشویقی برای فیلمنامه نویس باشد و هم سینمای ایران شاهد فیلم های خوب و با افتخار در سطح بین الملل باشد.