مژگان عباسی - مجری طرح در گفتگو با خبرنگار مهر بیماری پارکینسون را یک اختلال تحلیل رونده عصبی توصیف کرد و افزود: در این بیماری سلولهای دوپامین ساز از بین می رود.
وی در خصوص دوپامین توضیح داد: دوپامین سیگنالها را میان سلولهای عصبی جا به جا می کنند و در صورت از بین رفتن سلولهای دوپامین ساز، ماده دوپامینی در بدن وجود ندارد تا این سیگنالها را میان سلولهای عصبی رد و بدل کند از این رو بیماری پارکینسون ایجاد می شود.
مجری طرح به زمینه های داور درمانی این بیماری اشاره کرد و یادآور شد: در گذشته از داروهایی از قبیل استفاده "لودوپا" (Levodopa) به عنوان پیش ساز دوپامین استفاده می شد این دارو هر چند می تواند تا حدودی عوارض این بیماری را کاهش دهد اما علاوه بر آنکه اثرات این دارو کوتاه مدت است، در بیماران عوارض جانبی چون تسریع در ایجاد حرکات غیر ارادی (لرزش دست و پا) را به دنبال دارد.
عباسی از ارائه روش سلول درمانی برای درمان بیماری پارکینسون خبر داد و خاطر نشان کرد: در این تحقیقات سلول درمانی به عنوان یک راه درمانی به جای شیمی درمانی مطرح شده است.
وی به جزئیات این طرح اشاره کرد و ادامه داد: در این طرح از سلولهای بنیادی جنینی موشی استفاده شد و با استفاده از یکسری از فاکتورها این سلولها را تبدیل به سلولهای تولید کننده دوپامین کردیم در ادامه تحقیقات سلولهای تولید کننده دوپامین به بیمار پیوند زده می شود و بیماران پارکینسونی با استفاده از این روش درمان می شوند.
این پژوهشگر با بیان اینکه برای تمایز سولهای بنیادی به سلولهای دوپامین ساز از ماده موثر "کندر" استفاده شد، اضافه کرد: در این تحقیقات بر اساس یک روش ابتکاری برای تمایز سلولهای بنیادی به سلولهای عصبی از ماده موثره کندر به نام BBA که قبلا اثر آکسون زایی آن به اثبات رسیده بود به کار برده شد.
عباسی دراین باره توضیح داد: برای تغییر سلولهای بنیادی به سلولهای عصبی و تولید کننده سلولهای دوپامین، تحقیقاتی انجام و مشاهده شد که ماده موثره کندر باعث می شود که طول آکسونها و دندریت های سلولهای عصبی افزایش یابد. بنابراین احتمال دادیم که این ماده می تواند در تمایز سلولهای بنیادی به سلولهای عصبی نقش داشته باشد.
به گفته وی بر این اساس آزمایشهای مختلفی در این زمینه انجام شد و نتایج اثبات کرد که راندمان کار چندین برابر افزایش می بابد.
مجری طرح به بیان نتایج این تحقیقات پرداخت و افزود: نتایج این طرح می تواند باعث ایجاد پروتکلی برای تمایز سلولهای بنیادی جنینی موشی و احتمالا انسانی و همچنین سلولهای پرتوان iPS به سلولهای دوپامین ساز شود که در آینده می توانند برای پیوند در بیماران پارکینسونی مورد استفاده قرار گیرند.
مجری طرح به زمینه های داور درمانی این بیماری اشاره کرد و یادآور شد: در گذشته از داروهایی از قبیل استفاده "لودوپا" (Levodopa) به عنوان پیش ساز دوپامین استفاده می شد این دارو هر چند می تواند تا حدودی عوارض این بیماری را کاهش دهد اما علاوه بر آنکه اثرات این دارو کوتاه مدت است، در بیماران عوارض جانبی چون تسریع در ایجاد حرکات غیر ارادی (لرزش دست و پا) را به دنبال دارد.
عباسی از ارائه روش سلول درمانی برای درمان بیماری پارکینسون خبر داد و خاطر نشان کرد: در این تحقیقات سلول درمانی به عنوان یک راه درمانی به جای شیمی درمانی مطرح شده است.
وی به جزئیات این طرح اشاره کرد و ادامه داد: در این طرح از سلولهای بنیادی جنینی موشی استفاده شد و با استفاده از یکسری از فاکتورها این سلولها را تبدیل به سلولهای تولید کننده دوپامین کردیم در ادامه تحقیقات سلولهای تولید کننده دوپامین به بیمار پیوند زده می شود و بیماران پارکینسونی با استفاده از این روش درمان می شوند.
این پژوهشگر با بیان اینکه برای تمایز سولهای بنیادی به سلولهای دوپامین ساز از ماده موثر "کندر" استفاده شد، اضافه کرد: در این تحقیقات بر اساس یک روش ابتکاری برای تمایز سلولهای بنیادی به سلولهای عصبی از ماده موثره کندر به نام BBA که قبلا اثر آکسون زایی آن به اثبات رسیده بود به کار برده شد.
عباسی دراین باره توضیح داد: برای تغییر سلولهای بنیادی به سلولهای عصبی و تولید کننده سلولهای دوپامین، تحقیقاتی انجام و مشاهده شد که ماده موثره کندر باعث می شود که طول آکسونها و دندریت های سلولهای عصبی افزایش یابد. بنابراین احتمال دادیم که این ماده می تواند در تمایز سلولهای بنیادی به سلولهای عصبی نقش داشته باشد.
به گفته وی بر این اساس آزمایشهای مختلفی در این زمینه انجام شد و نتایج اثبات کرد که راندمان کار چندین برابر افزایش می بابد.
مجری طرح به بیان نتایج این تحقیقات پرداخت و افزود: نتایج این طرح می تواند باعث ایجاد پروتکلی برای تمایز سلولهای بنیادی جنینی موشی و احتمالا انسانی و همچنین سلولهای پرتوان iPS به سلولهای دوپامین ساز شود که در آینده می توانند برای پیوند در بیماران پارکینسونی مورد استفاده قرار گیرند.
عباسی با تاکید بر اینکه این طرح در مرحله آزمایشگاهی است، ادامه داد: فاز آزمایشگاهی این تحقیقات به پایان رسیده است و باید سلولهایی که به دست آمده را در موشهایی که مدل پارکینسونی هستند تزریق کنیم. در صورت کسب نتایج مورد نظر وارد فاز بالینی می شویم و سلول را از بیمار جدا و تبدیل به سلولهای تولید کننده دوپامین می کنیم.
نظر شما