دکتر علی محمد صابری به مناسبت روز بزرگداشت مولانا درباره جایگاه و نقش وی در شعر و ادب فارسی به خبرنگار مهر گفت: مولوی در عرفان به نام مجذوب سالک شناخته شده است. یعنی با قوه جذب و نیروی عشق بسوی معشوق خود کشیده شد. البته در این راه سختیهای فراوانی کشید که در عرفان سختیهای راه را سلوک مینامند.
وی افزود: مولانا میگوید عشق از اول سرکش و خونی بوَد/ تاگریزد آنکه بیرونی بود؛ یعنی عشق در مقام او بالاتر از عشق در مقام حافظ است که گفت "عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها"، مولوی سختی راه را بسیار کشیده است. مولوی در قله عرفان و قله شعر و ادب فارسی است و ادب و شعر ما هرچه دارد از عرفان ایرانی اسلامی دارد.
استاد فلسفه و عرفان اسلامی تربیت دبیر مجتمع آموزشی پیامبر اعظم(ع) در ادامه تصریح کرد: مولوی قافیه و ردیف در اشعارش نبافته است او حتی در بعضی جاها نکات شعر و ادب فارسی را در اشعارش رعایت نکرده است. او بیشتر به دنبال معرفت است نه به دنبال ذوق که البته همه انسانها بهرهای از آن دارند ولی نه به صورت ادبی.
نویسنده"حدیث عشق" یادآور شد: مولوی با ادبیات عاشقانه و عارفانه خود غنای خاصی به شعر و ادب فارسی بخشید و در این سخن هیچگونه شکی نیست. غزلیات عارفانه مولوی در نوک قله است که بسیاری از شعرای بعد از او از سنت او پیروی کردند. سلسله مولویه هم که از سلسلههای معروف مشایخ است تأثیر زیادی از وی گرفت و به نام او نامگذاری شد.
نویسنده " سلطان عشق" اظهار داشت: مولوی مثنوی را با حالت سلوک میسراید که شیخ بهایی درباره آن میگوید مثنوی معنوی مولوی/ هست قرآنی به خط پهلوی. مثنوی قرآنی به زبان فارسی و نثر است. مولوی عارفی است که چندین جنبه دارد یعنی هم جنبه دنیایی خود را فراموش نمیکند و به جسمش توجه دارد و هم از جنبه آسمانی وجود خود باز نمیماند و محو جمال الهی میشود .
صابری در مورد پیام اصلی مولوی به جهانیان نیز گفت: پیام مهم مولوی که در تمام ادیان الهی است عشق و عرفان است. چنانچه اگر معنویت و معرفت را از ادیان الهی بگیریم چیزی به جز یک مشت احکام باقی نمیماند. ادیان الهی به جز عرفان و تصوف چیز دیگری نیست. پیام مولوی مبتنی بر عشق و ایمان و یقین است.
نظر شما