به گزارش خبرنگار مهر، این بخشی از سخنان محمد مهدی عسگرپور مدیر عامل خانه سینماست که موسسه تحت مدیریتش در حمایت از دستگیری مستند سازان بیانیه صادر کرد.اما آنچه در کلام عسگرپور جاری شد با آنچه عملکرد این روزهای خانه سینما نشان می دهد متفاوت است تا نتیجه آن آسیب به سینمای ملی کشور باشد و شاید ادامه آن، تغییر رویه سینما از هنر و هنرمند به سمت سیاست و سیاستمدار!
قطعا حمایت از سینما و اهالی آن جزو لاینفک خانه سینماست و کسی نمی تواند اندکی خدشه به آن وارد کند اما این وظیفه تا آنجا می تواند موثر و مهم تلقی شود که فعالیت صرف خانه سینما فعالیتی کاملا صنفی باشد نه اینکه فعالیت به سمت سیاسی کاری سوق داده شود.هر چند ذات سینما به نوعی از سیاست نشات می‌گیرد اما عملکرد این روزهای خانه سینما شاید اینگونه هم تعبیر شود که سیاسی نیست بلکه سیاسی کاری است.سیاسی کاریی که چیزی جز ضربه زدن به نهاد سینمای کشور نتیجه‌ای در بر ندارد.
ضربه زدن به سینمای ملی کشور با اقدامات سیاسی کارانه از سوی دست اندرکاران آن در حالی اتفاق می افتد که بارها هنرمندان مستقل خواستار فعالیت صنفی این نهاد شده اند و آنها را از اینگونه اقدامات بر حذر داشته‌اند چرا که بیشتر صدمات اینگونه اقدامات خانه سینما متوجه خود اهالی سینما خواهد بود.
عملکرد خانه سینما در یکی دو سال گذشته اینگونه حاشیه ساز می شود که فعالیت این نهاد به سمت و سوی سیاسی سوق داده می شود و هزاران سئوال در ذهن اینگونه نشات می گیرد که آیا خواندن بیانیه حمایت از فیلمساز فراری، دعوت از فیلمسازان مجرم و فراری و ضد انقلاب در جشن خانه سینما، صدور بیانیه و حمایت از مستندسازانی که به جرم همکاری با شبکه‌های معاند دستگیر شده اند سیاسی کاری نیست؟
مگر نه اینکه اهالی این نهاد صنفی شعار می دهند ما باید از پیوند هنر و سیاست پرهیز کنیم پس عملکردها که نتیجه دیگری دارد!
پر بیراه نیست اگر بگوییم قطار خانه سینما اکنون از ریل هنر خارج شده و با سرعت صدها کیلومتر در حال ورود به مکانی نامعلوم است که بخشی از مسافرانش بی گناه نابود خواهند شد، و بخشی خود همچون لکوموتیورانی هستند که در آخرین ثانیه ها و در جایی معلوم(از پیش تعیین شده) از قطار پیاده می شوند و نظاره گر خواهند بود.
نظر شما