تکثیر تاسف‌انگیز "استاد"ها/ پول جای هنر را گرفته است

به گزارش خبرنگار مهر، زمانی نه چندان دور هر کس برای فراگیری هنر و رشته ای خاص نزد استاد می رفت و آنچه در دلش بود برای استادی که معمولا سال ها در رشته هنری خودش صاحب سبک یا صاحب تجربه شده بود بیرون می ریخت و از علاقه اش سخن می گفت.
 
استاد هم شاگرد را برای مدتی به کار می گرفت ولی بعد از مدت کوتاهی می توانست تشخیص دهد این شاگرد جربزه موفقیت در این رشته را دارد یا خیر و اینگونه بود که آموزش رشته های هنری ایران که معمولا از قدمت بالایی نیز برخوردار هستند صورت می گرفت و باعث انتقال نسل به نسل رشته های هنری در کشور که در قدیم به هنر و هنرمندانش چیره دستش شهره بود می شد.

استاد هم طبق یک ضرب المثل قدیمی هیچ وقت فوت آخر را به شاگرد نمی آموخت تا وی تا وقتی در کنار استاد حضور داشت همانند یک شاگرد به فراگیری علوم مربوط به رشته هنریش بپردازد و هیچگاه به آنچه داشته، غره نشود و بداند تا وقتی در رکاب استاد است باید از وی بیاموزد.