به گزارش خبرنگار مهر، فرنگیس حیدرپور ساکن روستایی از توابع گیلانغرب و از قهرمانان غیرنظامی جنگ ایران و عراق است. حیدرپور متولد سال ۱۳۴۱ در روستای اوازین است. او در حمله نظامیان عراقی به روستای محل سکونتش با رشادت و شجاعت خود حماسه ای را آفرید که بر اثر آن به شیرزن ایران شهرت یافت.
در سال ۱۳۵۹ پس از حمله عراق به روستای اوازین مردم به دره های اطراف فرار می کنند. فرنگیس که در آن زمان 18 سال داشت شب هنگام همراه برادر و پدرش برای تهیه غذا به روستا باز می‌گردند که در طول راه پدر و برادرش ضمن درگیری با عوامل عراقی دعوت حق را لبیک می‌گویند و خود او در پی برخورد با دو سرباز عراقی بدون داشتن هیچگونه سلاحی فقط با یک تبر که یادگار پدرش بوده با آنها درگیر شده، یکی را کشته و دیگری را با داشتن تمام تجهیزات جنگی اسیر می‌کند و به مقر فرماندهی ارتش ایران تحویل می‌دهد.
از آن روز به بعد او تبدیل به یک سرباز تمام عیار در تمام جبهه های گیلانغرب می‌شود و خواب را به تمام سربازان عراقی حرام می‌کند. پس از جنگ مجسمه ای از او در پارک شیرین کرمانشاه ساخته می‌شود اما به رغم تقدیرهایی که از او طی این سالها شده فرنگیس پس از مرگ شوهر و در دهه چهارم زندگی خود فقر را یار و همراه خود می‌بیند.
شیرزن دلیر گیلانغربی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: اینکه رهبرم و مقتدایم در فرمایشاتشان به من حقیر اشاره فرمودند آن لحظه در پوست خود نمی گنجیدیم و نمی دانستم چکار کنم فقط و فقط اشک می ریختم.
وی تصریح کرد: اگر در زمان دفاع مقدس و در سال 59 من یک دختر 18 ساله بودم که با تبر توانستم یک بعثی عراقی را به هلاکت رسانده ویک مزدور عراقی را اسیر کنم حال پس از گذشت سالها با این تفقد رهبری روحیه مضاعفی گرفته ام و می‌توانم در مقابله با یک لشگر بایستم و از کشور و میهنم پاسداری کنم.
وی در پایان گفت: رهبر انقلاب شهرم را که پایتخت مقاومت غرب کشور و محل زندگی ایل قهرمان کلهر است با حضور خود نور باران کردند.
۱۷:۱۱ - ۱۴۰۲/۰۱/۲۶
نظر شما