برنامه هاي ميان مدت توسعه ابزاري براي تحقق چشم انداز بيست ساله

به گزارش خبرنگار اقتصادي مهر ، نايب رييس  دوم كميسيون اقتصادي مجلس شوراي اسلامي با بيان اين مطلب و با اشاره به انطباق برنامه چهارم توسعه با سند چشم انداز بيست ساله كشورگفت:  سند چشم انداز بيست ساله عمدتا شامل اهداف بلند مدت ، استرتژيك و آرماني است كه در برنامه هاي ميان مدت  كه معمولا سه تا پنج سال طول مي كشد ، وظيفه برنامه ريزعملياتي كردن اين  اهداف  بلند مدت و استراتژيك  است  .
محمد خوش چهره تصريح كرد: در اين راستا برنامه هاي ميان مدت كه در قالب  دو ، سه و يا چهاربرنامه تهيه شده ،  به عنوان ابزاري  براي تحقق اهداف بلند مدت و يا چشم انداز كه مدت اجراي آنها  در نظام برنامه ريزي 15 تا 20 سال تعيين شده ، به شمار مي آيد . 
وي در مورد اظهارات مخالفين و موافقين فرآيند تدوين سند چشم انداز بيست ساله اظهار داشت :  مخالفين  فرآيند برنامه ريزي تدوين چشم انداز بيست ساله معتقدند كه با توجه به سير تحولات و متغييرهاي كلان در سطح منطقه و جهان و تاثير آن بر مقدرات سياسي و اجتماعي كشورها  ، تدوين چشم انداز بيست ساله و اهداف بلند مدت معمولا مشكل و گاهي اوقات غير ممكن است  ، بنابراين  اين گروه  گرايش به سمت اهداف ميان مدت  و كوتاه مدت را توصيه مي كنند
خوش چهره افزود: در مقابل ديدگاه موافقي وجود دارد كه معتقدند علي رغم تحولات جهاني و منطقه اي يا داخلي درحقيقت اين نوع مديريت استراتژيك است كه مي تواند بسياري از تغييرات يا تحولات را كه به عنوان تهديد تلقي  وموجب  عدم تحقق اهداف مي شود مهار ،  كنترل و يا تبديل به فرصت كند .
وي تاكيد كرد:  برنامه هاي چشم انداز بلند مدت ضرورتي اجتناب ناپذير براي كشورهاي در حال توسعه و بويژه ايران  است زيرا عدم هدف گذاري  استراتژيك با توجه به تنوع مديريتها در راستاي  روساي مختلف جمهور كه طي دوره هاي چهار ساله يا دو دوره مي آيند و سلايق و باورهاي شخصي را  بر نظام سياستگذاري جاري و حاكم كنند و لذا اهداف آرماني كه بعضا متاثر از قانون اساسي است تحقق پيدا نكند .