به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از واشنگتن پست، "کاندولیزا رایس" در این کتاب درباره وقایعی نوشته که ممکن است کسی درباره آن به ما حرفی زده باشد و یا در میلهایمان (پست الکترونیکی ) مطلبی درباره آن خوانده باشیم.
این کتاب خاطراتی از چهار سال حضور به عنوان مشارو امنیت ملی و چهار سال حضور به عنوان وزیر خارجه آمریکا در دولت جرج دبلیو بوش است.
"گلن کسلر" درباره کتاب "افتخار نه چندان بزرگ" می نویسد : این کتاب اولین خاطرات جدی از دوران ریاست جمهوری بوش است که البته بخشهای از آن پیشتر توسط خود بوش، دونالد رامسفلد، وزیر دفاع پیشین آمریکا، "دیک چنی" معاون جرج بوش و "هانک پالسون" به رشته تحریر درآمده بودند.
تصویری از روی جلد کتاب رایس
در همین رابطه نیوزویک نیز مصاحبه ای با رایس در رابطه با کتابش انجام داده است. رایس در این مصاحبه اشاره می کند که هم اکنون با توجه به کشته شدن قذافی، سقوط رژیم مبارک و بیانیه هفته گذشته اوباما مبنی بر خروج نیروهای آمریکا از عراق در پایان سال جاری میلادی، این لحظه بهترین لحظه زندگی رایس محسوب می شود.
تصویری از رایس در کنار جرج بوش و همسرش لورا
وزیر خارجه سابق آمریکا درباره نحوه سفر خود به لیبی و دیدار با معمر قذافی می نویسد: قذافی شیفتگی عجیبی نسبت به من داشت و از کسانی که با او دیدار می کردند می پرسید که چرا "شاهزاده خانم آفریفایی اش" او را ملاقات نمی کند. با این وجود من تصمیم گرفتم این قضیه را نادیده بگیرم و خود را برای سفر به لیبی آماده کنم. سفر به این کشور راحت نبود مخصوصا با آن درخواستهای به خصوص لیبیایی ها مثل دیدار با قذافی در چادرش.
وزیر خارجه دولت بوش نوشته است: زمانی که با او در اقامتگاهش در مقابل خبرنگاران نشستم، قذافی جملات مناسبی به زبان آورد. پس از مدتی خبرنگاران رفتند. سپس ما در مورد افریقا و مخصوصا سودان صحبت کردیم. او قول داد که لیبی راه هایی برای کمک رساندن به پناهجویان ایجاد کند. من با خودم فکر کردم خیلی دیدار با او خوب دارد پیش می رود و فکر کردم که او دیوانه به نظر نمی رسد. اما او ناگهان دیگر صحبت نکرد و سرش را عقب و جلو کرد و گفت: به بوش بگو که دیگر در مورد راه حل دو دولت برای اسرائیل و فلسطین صحبت نکند.
نظر شما