ابراهیم زاهدی مطلق، نویسنده و روزنامه‌نگار در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه در دنیای مطبوعات به طور کلی نباید نشریه‌ای خود را غیرجدی عنوان کند، بیان داشت: به اعتقاد من هر چیزی که به عنوان نشریه در کشور منتشرمی‌شود، در واقع جزیی جدی از جریان مطبوعات ایران به شمار می‌رود و این موضوع به عامه‌پسندی آن نشریه یا زرد بودنش ارتباطی پیدا نمی‌کند.
وی ادامه داد: به اعتقاد من عامه‌پسندی صفتی است که هر نشریه‌ای باید آن را داشته باشد. شما در سیره پیامبراکرم (ص) نیز می‌توانید این موضوع را ببینید. از ایشان نخبه‌گرا‌تر و در عین عامه‌گرا‌تر چه فردی را در ابلاغ پیام و اطلاع‌رسانی سراغ دارید؟ کاری که پیامبر کرد به این معنی است که حرف او در عین خاص بودن برای ارائه به همه ارزش دارد و نه برای قشر خاص؛ و او می‌داند که چگونه برای همه باشی و خاص هم باشی. به اعتقاد من روزنامه نگاری هم در این روزگار کاری شبه پیامبرگونه است؛ چون در آن ابلاغ پیامی وجود دارد که باید خاص باشد و برای همه باشد.
زاهدی مطلق افزود: همه بر این باوریم رسانه از هر نوعی که باشد، کاری جز روشنگری ندارد. حرف درست و عالی زدن به نظر من، عوام و خواص‌پسندی ندارد. اگر کسی می‌خواهد این تعریف را به سمت و سوی دیگری ببرد و نشریات را طور دیگری تقسیم کند، بدون شک غرض دیگری دارد.
وی همچنین افزود: مطبوعه‌ای که رسالت اصلی خودش را مانند پیامبران ابلاغ پیامی تخصصی با زبانی عامه و همه‌پسند می‌داند بدون شک به زردی و هرزگی برای کسب مخاطب نمی‌افتد و مخاطبش را نیز پیدا می‌کند.
نویسنده کتاب «نسل باروت» همچنین گفت: زرد بودن از بی‌مخاطبی آغاز می‌شود؛ از زمانی که برای جذب مخاطب دست به هر کاری بزنیم. ممکن است گاهی در مطبوعات طوری حرفی زده شود که فردی خوشش نیاید، اما بعضی وقت‌ها هم من روزنامه‌نگار و روزنامه‌نویس سواد ندارم و مطلبم خواندنی نیست و لذا مخاطب ندارم، به جای یادگیری به ناچار خودم را به سوی ابتذال برای جلب مخاطب حرکت می‌دهم و این آغاز دور شدن یک رسانه از رسالت خودش است.
زاهدی همچنین گفت: اگر نشریه‌ای حرف حساب بزند، بدون شک مخاطب خواهد داشت. کارش که از کار پیامبران سخت‌تر نیست؛ مخاطب پیدا کردن روزنامه سخت‌تر از مخاطب‌یابی بود که پیامبران برای رسالتشان انجام می‌دادند؟ پس اگر حرفی برای ارائه باشد و تلاشی برای ارائه آن بدون شک آن حرف شنیده خواهد شد.
وی در پایان با بیان اینکه ایجاد مطبوعات و خبرگزاری‌ها ناشی از نیاز و اقتضاء اجتماعی است که وجود داشته، گفت: الان هم اقتضای اجتماعی چیز دیگری است. روزنامه نگاری در حال تبدیل شدن به روزنامه نگاری سایبر است و مخاطب هم در حال حرکت و علاقه نشان دادن به این نوع از فضاهاست. در نتیجه، جذب مخاطب و عامه‌پسندی روزنامه‌ها نیز در حرکت کردن به این سمت و سو معنی پیدا می‌کند و جریان مطبوعاتی ما برای زنده ماندن و همه‌گیر بودن نباید خود را از این قافله عقب مانده ببیند.
نظر شما