واکاوی تهدیدات ضدایرانی؛ از سناریوی ترور تا جنجال گزارش در دست انتشار

سقوط سریالی رژیمهای اصلی همپیمان غرب در منطقه طی ماههای اخیر تحولاتی را در منطقه ایجاد کرده، که قدرتهای غربی را به تکاپو برای تامین منافع بلندمدت خود انداخته است.

بیداری کشورهای منطقه که از سیطره غرب خارج شده و مسیری مستقل را برای حرکت خود انتخاب کرده اند، باعث شده غرب در فکر زدن ریشه این بیداری بر آید. انقلاب مصر و تونس نمونه هایی آشکار از فروپاشی رژیمهای همپیمان غرب و بر آمدن جریانهای اسلامی در فضای دموکراتیک به وجود آمده بود.

در واقع در این کشورها جایگاه اسلام به نحوی در بین ملتها رسوخ کرده که قدرت گرفتن آنها در آینده امری غیر قابل مهار برای غرب خواهد بود. آن چنان که انتخابات اخیر مجلس موسسان تونس که با پیروزی قاطع حزب النهضه همراه بود نمونه ای از آینده تونس را به رخ کشید.

در مصر نیز شرایط آن چنان متفاوت نیست، فضای دموکراتیک حاکم بر این کشور پس از سقوط مبارک فضایی مناسب برای قدرت گرفتن جریانهای اسلامی مورد خواست مردم فراهم می کند که سالها تحت سرکوب شدید رژیم مستبد مبارک قرار داشتند.

تونس و مصر دو نمونه واضح و آشکار از شکست استراتژیک غربیها در منطقه محسوب می شود که قدرتهای غربی را بر سر دو راهی مهم و تعیین کننده ای قرار داده؛ نخست استراتژی بلندمدت در کشورهایی همچون تونس و مصر جهت انتفاع از آینده این کشورها و دوم از بین بردن الگوی اصلی این کشورها در استقلال از بیگانگان و حرکت در مسیر خواسته های مردمی.

استراتژی بلندمدت مهار
در این راهبرد غربیها تجربیات چندین دهه ای داشته و بسیار خبره عمل می کنند اما تنها مورد شکست آنها در این کارنامه مورد ایران محسوب می شود. در واقع با مشاهده وقایع چند دهه اخیر، پیروزی این استراتژی غربی در مهار گرایشات مردمی پس از وقوع انقلابها به خوبی دیده می شود. جایی که با ایجاد اختلاف در بین جریانهای انقلابی، حرکت مردمی از مسیر اصلی خود منحرف شده و به هدف نهایی که همان رهایی از استعمار و استثمار غربی است نمی رسد.

اما مورد ایران همچنان به معضلی حل نشده برای غرب تبدیل شده است، سالها تحریم و فشار بر ایران نه تنها نتیجه مثبتی در راستای منافع غرب نداشته بلکه ایران را به الگویی برای دیگر ملتهای منطقه جهت رهایی از دخالتهای قدرتهای غربی و حرکت در مسیر استقلال و پیشرفت تبدیل کرده است.

استراتژی کوتاه‌مدت الگوزدایی
در اینجاست که پای استراتژی کوتاه مدت کشورهای غربی به میان می آید. قدرتهای غربی با بررسی شرایط فعلی خود تصمیم گرفته اند به جای تلاش و طراحی بلندمدت در کشورهای عربی که در آنها انقلاب رخ داده، الگوی اصلی آنها را هدف قرار دهند. البته نه اینکه از استراتژی نخست کاملا دست بر دارند بلکه طرح الگوزدایی در منطقه را در اولویت اول خود قرار داده اند.

بر این اساس، آنها ترجیح داده اند به جای انتظار برای مشاهده آینده کشورهای منطقه، خیال خود را از شکل گیری نظامهای مشابه ایران در منطقه راحت کنند. در اینجاست که علل مطرح شدن سناریوی ترور سفیر سعودی در واشنگتن و اتهامات مطرح شده از سوی مقامات فرانسه، انگلیس، آمریکا و حتی رژیم صهیونیستی در برهه اخیر علیه تهران مشخص می شود.

در سالهای اخیر کمتر به یاد داریم که در عرض تنها یک ماه اتهامات این چنینی علیه ایران از آمریکا گرفته تا اروپا و  کشورهای منطقه مطرح شود. اتهاماتی تازه که تنها هدف آن در مرحله نخست تخریب چهره و الگوی مثبت ایران برای کشورهای منطقه است. البته اظهارات اخیر و سریالی مقامات غربی در زمینه برنامه هسته ای ایران که در آنها زمزمه جنگ علیه ایران نیز شنیده می شود احتمال جدی شدن مراحل بعدی طرح غربیها را بیشتر کرده است. جایی که مهار ایران در پوشش استراتژی الگوزدایی وارد فاز نظامی می شود که البته تبعات سنگینی در منطقه دارد.

دقیقا پس از طرح اتهامات اخیر علیه ایران بود که تحلیلگران غربی آن را با اتهامات مطرح شده از سوی "کالین پاول" وزیر وقت خارجه آمریکا قبل از جنگ عراق در سال 2003 مشابه دانستند که رژیم صدام را متهم به داشتن تسلیحات کشتار جمعی کرد. اتهاماتی که پوچی آن بعدها مشخص شد، زمانی که عراق در پی اشغال نظامیان آمریکایی به ویرانه ای تبدیل شده بود.

عقب نشینی نظامیان آمریکایی از عراق پا پایان سال جاری میلادی نیز به اذعان مقامات آمریکایی شکست دیگری برای کاخ سفید محسوب می شود  که به افزایش نفوذ منطقه ای ایران منجر می شود. اینها همه دلایلی است که غربیها را در برهه اخیر به جبهه گیری مشترک ضدایرانی ترغیب کرده است تا جایی که با نزدیک شدن به زمان صدور گزارش جدید آژانس بین المللی انرژی اتمی از سوی "یوکیا آمانو" مدیرکل ژاپنی آن، منتظر گام بعدی طرح غربیها باشیم. در واقع این گزارش به خوبی می تواند لایه های پنهان استراتژی غرب علیه ایران را که در روزهای اخیر با سناریو ترور سفیر سعودی و مواضع  تند ضد ایرانی دنبال شده، مشخص کند.