هر موسیقیدانی ردیف منتشر کند درست نیست

هوشنگ کامکار مدیر هنری گروه موسیقی کامکار ضمن بیان این مطلب در توضیح و اصلاح مطالبی که در نشست نقد نغمه که به نقد و بررسی مجموعه ردیف آوازی نورالدین رضوی سروستانی اختصاص داشت، مطرح کرده بود به خبرنگار مهر، گفت : به اعتقاد من میان ردیف های موجود در موسیقی ایرانی تفاوتی وجود ندارد و این رسم نادرست که در میان نوازندگان باب شده که هر یک از آنها ردیف منتشر می کنند اقدام درستی نیست چراکه یک ردیف مبنایی کفایت می کند و نیازی به وجود ردیف های گوناگون نیست.

این آهنگساز در ادامه بداهه نوازی براساس ردیف را اشاره کرد و گفت : شاید بتوان بر اساس ردیف به بداهه نوازی پرداخت؛ اما نمی توان ردیف متفاوتی اجرا کرد و اگر هنرمندی هم دست به چنین کاری زده از نگاه من اشتباه است چراکه نمی توان برخی جملات را بیشتر یا کمتر تکرار کرد و به عنوان مثال بگویم این ردیف هوشنگ کامکار است؛ به اعتقادمن ردیف مطلب کلاسه شده ای است و کسی نمی تواند آن را تغییر دهد چراکه ردیف چهارچوب خشک و استاندارد شده است که نمی توان پا را از آن فراتر گذاشت.

کامکار در ادامه افزود: زمانی یک هنرمند می تواند ادعا کند که گوشه جدیدی اجرا کرد است که به طور کامل ویژگی های آن متفاوت باشد در غیر این صورت من هم می توانم در آمد شور را به صورت بداهه به 500 شکل مختلف اجرا کنم و مدعی باشم که متفاوت خوانده ام و اسم آن را نوآوری و یا خوانش های چندگانه نامگذاری کنم؛ آقای شجریان شاید نزدیک به هزار درآمد سه گاه خوانده باشد که یکی با دیگری برابر نیست اما درآمد سه گاه محسوب می شوند.

وی در ادامه افزود : سال ها قبل آقایی در دانشگاه تهران که اسمش را نمی برم مدام می گفت من 3 هزار گوشه از موسیقی ایران را می شناسم اینگونه حرف ها از پایه و اساس بی اعتبار است و نمی توان اینگونه با ردیف برخورد کرد.

هوشنگ کامکار در پایان صحبت های خود به کیفیت مجموعه ردیف آوازی سروستانی اشاره کرد و افزود : در مورد کیفیت مجموعه ردیف آوازی رضوی سروستانی نیز به نظر می رسد خواننده و نوازنده آن به طور جداگانه به اجرا پرداخته اند، در واقع صدای تار با صدای خواننده همخوانی ندارد ضمن اینکه کیفیت صدایی اثر نیز به نظرم خشک و نا مناسب است؛و از نظر من حتی همراهی تار در این مجموعه هیچ لزومی نداشته چرا که این اثر یک مجموعه آموزشی محسوب می شود و نیازی به لذت بردن مخاطب ندارد.