محمدرضا کشوری از محققان این طرح در گفتگو با خبرنگار مهر، تولید سوخت پاک برای خودروها را از اهداف اجرای این طرح نام برد و گفت: بیودیزل تولید شده از طریق فرآیند استریفیکاسیون (یکی از روشهای اصلاح خواص فیزیکی وشیمیایی روغنها) تهیه شده است.
وی مواد اولیه این بیودیزل را روغنهای دور ریز گیاهی و خوراکی دانست و اظهار داشت: در تولید این بیو دیزل هیچ محدودیتی برای انتخاب نوع روغنها وجود ندارد و از روغنهای غیرقابل استفاده و دور ریز استفاده شده است.
کشوری با اشاره به مزایای بیو دیزل خاطر نشان کرد: بیو دیزل به علت نداشتن گوگرد در ساختار شیمیایی آن، دارای آلودگی هوایی کمی است و نسبت به پترودیزل سهم کمی در تولید بارانهای اسیدی دارد. علاوه بر این به دلیل زیست تخریب پذیری این نوع سوختها، آلودگی خاک را به همراه ندارد.
این محقق با اشاره به این مطلب که بیو دیزل نسبت به گازوئیل روان کنندگی بهتری دارد، ادامه داد: از این رو موتورهای دیزل با سوختهای بیو دیزل بهتر از نمونه گازوئیلی کار می کنند و از استهلاک کمتری برخوردار هستند.
وی عدم نیاز به کشف میادین جدید نفتی برای تولید سوخت را از دیگر مزایای بیو دیزل نام برد و یادآور شد: مواد اولیه این نوع سوخت می تواند دانه های روغنی که مصرف خوراکی ندارند مانند کرچک باشد. این دانه در زمینهای بایر قابل کشت است.
کشوری یادآور شد: با ایجاد مجتمع های کشت و صنعت علاوه بر تولید سوخت پاک برای خودروها، می توان محصولات جانبی تولید بیو دیزل در صنایع دارویی و بهداشتی مورد استفاده قرار گیرد.
محقق طرح بیودیزل با تاکید بر اینکه بیو دیزل تولید شده به خوبی با گازوئیل قابل امتزاج است، اضافه کرد: بیودیزل به تنهایی دارای عدد ستان (معیاری برای اندازه گیری زمان احتراق سوخت در موتورهای دیزلی) 46 است که با نمونه گازوئیل دارای عدد ستان 50 قابل مقایسه است.
کشوری با بیان اینکه این پروژه تحقیقاتی با همکاری دکتر محمدجواد چایچی عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران اجرایی شد، اظهار داشت: نمونه آزمایشگاهی این بیو دیزل تولید و به تایید پژوهشگاه صنعت نفت رسیده و در حال حاضر آماده تولید نیمه صنعتی و صنعتی است.
نظر شما