امیر واعظ آَشتیانی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن بیان این مطلب گفت: هرچند پس از سالها بالاخره برای ساماندهی نمایندگان ایرانی عضو مجامع بین المللی ورزش کمیته ملی المپیک کشورمان پیشقدم شده و بالاخره روز شنبه جلسه‌ای را به این منظور برگزار کرده است اما من در مجموع به روند طی شده در این خصوص اعتراض دارم.
وی افزود: معتقدم این ساماندهی و برنامه ریزی وظیفه وزارت ورزش و جوانان است اما متاسفانه همچنان مانند گذشته نسبت به این موضوع بی توجه شده است، چرا که مفهوم و ارزش کسب این کرسی‌های بین المللی را به خوبی درک نمی کنند اما کمیته ملی المپیک ما با ورود به بخش بین الملل به این واقعیت رسیده که باید از این نمایندگان در عرصه بین المللی برای پیشبرد اهداف ورزشی کشورمان حمایت کرد.
مدیرعامل پیشین باشگاه استقلال با بیان اینکه به نظر من انجام این کار پس از این همه سال بی توجهی، مانند آب ریختهای است که نمی توان به همین راحتی آن را جمع کرد، گفت: متاسفانه همچنان نسبت به برخی از این نمایندگان که پیش از این در فدراسیونها یا مجامع ورزشی کشورمان مسئولیت داشته‌اند و هم اکنون تنها در مجامع بین المللی عضویت دارند بی مهری و بی توجهی می‌شود، حتی در برخی موارد برخوردهای خوبی با آنها نمی‌شود.
وی ادامه داد: نمایندگان بین المللی ایران در این مواقع با هزینه خودشان به کنگرههای بین المللی و جهانی و آسیایی می‌روند بدون اینکه هزینه‌های سفر آنها از سوی فدراسیونهای ورزشی ایران یا حتی وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک تامین شود. این مسئله شاید برای خیلی از این نمایندگان ایرانی عضو مجامع بین المللی ورزش مانند من اتفاق افتاده باشد.
آشتیانی تاکید کرد: من اگر نام ایران نبود و تعهدی که نسبت به کسب اولین کرسی ایرانی‌ها در مسئولیت پیست دوچرخه سواری آسیا نبود شاید هرگز از جیبم هزینه نمی‌کردم. اینکه یک کشور نماینده‌ای در فدراسیونهای آسیایی و جهانی داشته باشد یک مزیت است و در حال حاضر بسیاری از کشورها برای بدست آوردن کرسی‌های مهمی چون عضویت در هیئت رئیسه، نایب رئیسی و دبیری تلاش مضاعف و رایزنی‌های زیادی انجام می‌دهند.
وی افزود: در حال حاضر به وضوح می‌بینیم که فوتبال ما از نبود کرسی‌های آسیایی و جهانی چه لطماتی در عرصه بین المللی خورده است. متاسفانه هیچ کس نمی تواند آن طور که باید در مجامع هیئت رئیسه فوتبال آسیا و جهان از حق ما حمایت کند.
رئیس پیشین فدراسیون دوچرخه سواری خاطرنشان کرد: معتقدم ورزش ایران این روزها در کوچه پس کوچه‌های بی تدبیری طی مسیر می کند. تلاش شد تا از لحاظ سازمانی حوزه ورزش از سازمان تربیت بدنی به وزارت ورزش ارتقا یابد اما عملا با تحقق آن تا به امروز هیچ سودی عاید ورزش کشورمان نشده است.
وی ادامه داد: ورزش مسیر خود را در حالیکه سکوت حکفرما شده است طی می کند. برخی هنوز تفاوت راکد بودن ورزش با آرام بودن فضای آن را نمی‌دانند. این آرامش نیست بلکه معتقدم در برهه‌ای قرار داریم که در آینده، ورزش کشورمان دچار مشکلات بیشتری خواهد شد. اگر این روزها در برخی رشته‌های محدود شاهد موفقیتهایی هستیم این موفقیتها تنها برهه‌ای بوده یا فقط در معدود رشته‌هایی که مدیریت مناسبتری داشته‌اند رخ داده است اما در مابقی رشته‌ها توفیق خوبی بدست نیاورده‌ایم.
قائم مقام پیشین سازمان تربیت بدنی با انتقاد از برخی از تغییر و تحولات در فدراسیونهای ورزشی کشورمان به ویژه فدراسیون کشتی، گفت: به نظرم می‌شد در این برهه زمانی که نزدیک المپیک قرار داریم تصمیمات بهتری در خصوص این رشته اتخاذ کرده و با روند آن بهتر برخورد می‌کردیم. متاسفانه تدبیری در تصمیمات اخیر ورزش وجود ندارد. مطمئنا اگر هم قرار است تغییری در فدراسیونها رخ دهد، می‌شود با راهکار بهتری انجام شود.
وی در خاتمه تصریح کرد: معتقدم افرادی که در وزارت ورزش و جوانان در برخی مواقع راهکار درست و مناسب را در قبال برخی رشته‌های ورزشی و تصمیمات ورزش کشورمان پیدا نکرده‌اند و به نظر می‌رسد این تصمیمات لحظه‌ای و یکباره تنها به دلیل کم تجربگی آنهاست. در حالیکه می‌شود بدون هزینه و با کمترین تنش بهترین تصمیم را برای اداره ورزش کشور و به کار گیری افراد مناسب، کارآمد، مدیر و آشنا به ورزش اتخاذ کرد و در عین حال حرمت کسانیکه سالهاست در ورزش کشورمان فعالیت می‌کنند را هم نگه داشت .
نظر شما