۲۱ آذر ۱۳۹۰، ۹:۴۱

در نشست دوربان بدست آمد؛

توافق برای تمدید پیمان کیوتو/ زمین در انتظار هوای پاک

توافق برای تمدید پیمان کیوتو/ زمین در انتظار هوای پاک

کشورهای حاضر در نشست دوربان، شب گذشته برای اولین بار توافق کردند که از تمامی کشورهای تولید کننده گازهای گلخانه ای بخواهند تا نقش خود در آلوده کردن محیط زیست را کاهش دهند اما منتقدین اعلام کردند که این توافق تاثیر چندانی بر افزایش گرمای جهان نخواهد داشت.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از رویترز، بر اساس توافق قبلی کشورهای عضو سازمان ملل قرار بود تا در پایان سال 2012 کشورهای توسعه یافته از میران تولید گازهای گلخانه ای که عامل اصلی آلودگی هوا و افزایش دمای زمین هستند بکاهند، اما در این توافق هیچ اشاره ای به دو کشور چین و هند که هم اکنون به عنوان تولیدکنندگان اصلی گازهای گلخانه ای شناخته می شوند نشده بود.

اما شب گذشته کشورهای حاضر در نشست دوربان توافق کردند که تمام کشورهای اصلی تولید کننده گازهای گلخانه ای در راستای کاهش تولید این گونه گازها اقدام کنند.

نشست دوربارن توافق دیگری داشت و آن اینکه مهت موجود در پیمان کیوتو برای توقف و کاهش گازهای گلخانه ای تا سال 2017 تمدید شد.  

پیمان کیوتو پروتکلی برای "کنوانسیون چارچوب تغییر آب و هوای سازمان ملل" (UNFCCC) مصوب سال 1992 با هدف کاهش گازهای گلخانه‌ای عامل تغییر آب و هوای کره زمین است. کنوانسیون چارچوب تغییر آب و هوای سازمان ملل  در سال 1992 قدم بزرگی در پرداختن به مسئله گرمایش جهانی بود.

با افزایش مداوم میزان ورود گازهای گلخانه‌ای (GHG) به طور فزاینده ‌ای روشن شد که تنها تعهد محکم و الزام ‌آور کشورهای توسعه ‌یافته برای کاهش ورود این گازها به جو می‌تواند پیام قدرتمندی به شرکتها، جوامع و افراد بفرستد تا به مقابله با پدیده تغییر آب و هوا برخیزند. بنابراین مذاکراتی بر روی ایجاد پروتکلی الحاقی به این پیمان اغاز شد.

این پروتکل در 11 دسامبر 1997 در سومین کنفرانس اعضای UNFCCC در کیوتوی ژاپن به تصویب رسید. این پروتکل همان اهداف و نهادهای کنوانسیون را دارد، اما در حالیکه کنوانسیون کشورهای توسعه ‌‌یافته را تشویق می ‌کرد تا میزان تولید گازهای گلخانه‌ ای ار کاهش دهند، بروتکل آنها را به انجام این کار "متعهد می‌ کند".
 
از آنجا که پروتکل توکیو تقریبا همه بخشهای عمده اقتصادی را دربر می‌ گیرد، فراگیرترین توافقنامه درباره محیط ‌زیست و توسعه پایدار شمرده می‌ شود. پروتکل توکیو پس از امضای روسیه، در 16  فوریه 2005 جنبه اجرایی به خود گرفت.
 
174کشور تا نوامبر 2007 این پروتکل را امضا کرده‌اند. از این کشورها، 36 کشور توسعه ‌‌یافته (به اضافه اتحادیه اروپا به عنوان یک عضو مستقل) که باید میزان خروج گازهای گلخانه‌ای را به میزان پنج درصد کمتر از حد آنها در سال 1990 کاهش دهند. این کشورها در مجموع مسئول 61.6 درصد گازهای گلخانه‌ای وارد شده به جو هستند.
 
در میان کشورهای توسعه‌ یافته تنها کشوری که هنوز این پروتکل را نپذیرفته، آمریکا است. بیل کلینتون، رئیس جمهور پیشین آمریکا، ابتدا این پیمان را امضا کرد، اما کنگره‌ و مجلس سنای این کشور از موافقت با آن خودداری کردند.
 
137 کشور در حال توسعه از جمله برزیل، هند و چین پروتکل را امضا کرده ‌اند، اما تعهدی جر پایش و گزارش میزان گازهای گلخانه‌ای تولیدی خود ندارند.
کد خبر 1481181

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha