علیانی: از هر شاهی فاصله می‌گیریم، جز خنده نمی‌بینیم

کوروش علیانی که سه کتاب از تازه‌ترین آثار خود را برای چاپ به انتشارات سوره مهر داده است در این‌باره به خبرنگار مهر گفت: اولین کتابم به نام «یادداشت‌های پای پنجره» یک‌سری یادداشت درباره رژیم صهیونیستی است.

وی ادامه داد: ساختار کتاب اینگونه است که ابتدا سعی کردم آن دسته از اخبار روز را که به رژیم صهیونیستی مربوط است، دنبال کنم و سپس هر کدام از این خبرها که دارای حواشی و زوایای پنهان بود، انتخاب کرده و در موردشان یادداشت نوشتم و فکر می‌کنم این یادداشت‌ها می‌تواند برای خواننده جالب باشد.

این نویسنده در توضیح بیشتر این اثرش، بیان کرد: این کتاب کمک می‌کند نویسنده هم آن خبر خاص را شناسایی ‌کند و هم اینکه یک اطلاعات عمومی نسبت به اسراییلی که همیشه در مورد آن حرف زده می‌شود و هیچی هم در مورد آن نمی‌دانیم، به دست ‌آورد.

به گفته وی، حجم این کتاب که مصور هم خواهد بود، نزدیک 150 صفحه است.

علیانی درباره کتاب دومش نیز گفت: اما کتاب دومم با نام «ولگردی در کوچه‌های زبان» یادداشت‌هایی درباره پدیده‌های زبانی است. سعی کرده‌ام در هر کدام از این یادداشت‌ها، پدیده‌های زبان فارسی را با دید علمی نگاه کنم. البته در زمینه زبان اختلاف نظر وجود دارد. به طور خاص زبان‌شناسان بیشتر به ویژگی‌های زبان‌شناختی زبان نگاه می‌کنند، ولی واقعیت این است که زبان نه ابزار تزیین است و نه به مکتوبات محدود می‌شود.

وی اضافه کرد: زبان بیش از اینکه ابزار تزیین و مکتوب باشد، ابزار ارتباط انسانی است. این ارتباط انسانی خیلی خیلی گسترده‌تر از این مفاهیم است. مثلًا اینکه هر روز شما دوستانتان را می‌بیندید و می‌گویید «سلام حالتون چطور است؟»، می‌گوید «خوبم» و ... . ممکن است دوست شما اصلا حالش خوب نباشد ولی با این جمله خوبم، وضع روحی‌اش را انتقال نمی‌دهد بنابراین ما تنها مفاهیم را انتقال می‌دهیم. لذا این جملات از معنا تهی است و تنها یک کارکرد اجتماعی دارد. این را زبان‌شناسان به رسمیت نمی‌شناسند و ملاک را زبان مکتوب و زبان گذشته می‌گیرند و زبان معیار را ملاک قرار می‌دهند. تصوری حاکم است که زبان معیار به عنوان معیار زبان دانسته می‌شود که این تصور درست نیست. ما زبان معیار داریم ولی زبان معیار برآیند جامعه است و اصلا به این معنی نیست که معیار زبان است. درباره همه این مسائل سعی کرده‌ام در کتاب بحث کنم.

مولف «یادگاران؛ کتاب کاوه» درباره کتاب سوم‌اش هم اینگونه توضیح داد: کتاب سوم هم اسم موقت آن «همینه» است.  شما با مواجه شدن با اسم این کتاب باید دست کم به یاد پت و مت بیفتید. چیز عجیبی که در دنیا وجود دارد، این است که پت و مت‌هایی در جای جای این دنیا وجود دارند که بر مردم حاکم می‌شوند و پوست مردم را می‌کنند که به اینها می‌گویند «شاه». هیچ روال منطقی تایید نمی‌کند که شاهی بیاید حاکم بر مردمی شود و بعد شما که رعیت باشید، جز رنج و محنت چیزی حاصلتان نشود؛ مگر اینکه از آشنایان شاه باشید که خوش‌شناس خواهید بود.

وی افزود: اما اگر بتوانید از این شاه یک فاصله تاریخی بگیرید جز خنده چیزی نمی‌بینید. خصوصیت مهم طنز خوب که هزل و هجو نباشد، این است که یک موقعیتی را توصیف می‌کند که اگر در آن موقعیت قرار داشته باشید، درد خواهید کشید و اگر بیرون از آن باشید، بدان می‌خندید. در این کتاب به آنچه که در دوران مختلف بر تاریخ کشورمان گذشته است، نگاهی می‌اندازیم و چون از آن فاصله گرفته‌ایم، بدان می‌خندیم.

علیانی درباره اینکه در کتاب «همینه» چه دوره‌هایی از تاریخ ایران را مرور کرده است، عنوان کرد: اولین دوره مربوط به صلاح‌الدین ایوبی است؛ به معنای بلاهتی که در جنگ‌های صلیبی بود. این بلاهت است که یک عده‌ای از آن سر دنیا آمدند اینجا  و ادعا کردند اینجا حقی دارند.

این منتقد ادبی ادامه داد: دوره بعدی مربوط به سلطان محمد خوارزمشاه است؛ کسی که لطف کرد پای چنگیزخان را به کشور ما باز کرد و بعدی خود چنگیزخان و بعدی پسر سلطان محمد است که می‌توانست نسبت به پدرش لایق‌تر باشد، ولی نشد که بشود. بعدی جناب شاه سلطان حسین است که ما خیلی ازشان بابت هر کاری در به غارت دادن این کشور کردند، ممنون هستیم!

وی افزود: بعد از شاه سلطان حسین داستان به سمت نادر شاه افشار می‌رود. محمد شاه و ناصرالدین شاه هم ادامه کتاب را به خود اختصاص داده‌اند و بحث کتاب اینجا تمام می‌شود و من به بقیه خاندان قاجار و رژیم پهلوی نپرداخته‌ام.

علیانی با اشاره به اینکه هنوز موقع خندیدن به قاجار و پهلوی نرسیده و بحث‌های مربوط به این‌ها هنوز داغ است، تاکید کرد: ما هنوز درگیر این هستیم که مشروطه چه بوده و یا سلسله پهلوی از کجا آمد. هنوز در مورد بیست و هشت مرداد دچار ابهام هستیم. هنوز وقت خندیدن به این‌ها نرسیده است. به ناصرالدین شاه که رسیدم دیدم که عصبانی شده‌ام و منم ذینفع هستم و دیگر نمی‌توانم این‌ها را تحمل کنم پس دست از قلم کشیدم.

این نویسنده در پایان درباره اینکه چرا همه کتاب‌هایش را برای چاپ به یک ناشر داده است، توضیح داد: به هر حال برای هر نویسنده‌ای که می‌خواهد کتاب منتشر کند چند چیز مهم است. اول اینکه کتاب ظاهر زیبایی داشته باشد. من همیشه از فیزیک کتاب‌های سوره مهر راضی بوده‌ام و  از رو به رشد بودن این روند هم رضایت دارم. از نحوه توزیع آن هم راضی‌ام. بالاخره هر نویسنده‌ای دوست دارد کتابش توزیع و خوانده شود. سومین چیزی که از این‌ها مهم‌تر است درآمد کار است و به نظرم سوره مهر ناشر منصفی ست. من کاری را پیش یک ناشر بردم و بعد از مدت‌ها معطل کردن من، گفتند که ما این کتاب را منتشر می‌کنیم ولی در قراردادی که آوردند عنوان شده بود که ده چاپ اول را به ناشر بدهم. در مقایسه با یک چنین رفتاری، من سوره مهر را ناشر منصفی دیدم.