به گزارش خبرنگار مهر، زمانی بود که می‌شد از روی آمار استقبال تماشاگران از یک نمایش میزان موفقیت یک اثر نمایشی را تشخیص داد. از این رو به هر نمایشی لقب نمایش پرمخاطب داده نمی‌شد و مشخص بود که کدام نمایش اقبال خوبی در جذب مخاطب داشته و کدام نمایش از بلیت مهمان برای حضور تماشاگران در سالن استفاده کرده است.
طی سال‌های اخیر اما متأسفانه از سوی مدیران و مسئولان تئاتری بدعتی نو در تئاتر گذاشته شده است. زمانی که برخی نمایش‌های مناسبتی برای جذب مخاطب از بلیت‌های مهمان استفاده کرده و لقب "پرمخاطب" را به خود اختصاص دادند، برخی گزارش‌ها در جراید در واکنش به این اقدام منتشر شد.
مدیریت وقت اما تصمیم گرفت تا به جای تصحیح این روند دست به تمهیدی بزند که باعث شد دیگر آمار مشخص و مناسبی از میزان استقبال مخاطبان از یک اثر نمایشی وجود نداشته باشد. البته این آمار مشخصا در اختیار رسانه‌ها قرار نمی‌گیرد و سالن‌های تئاتر آن را در اختیار دارند.
به همین خاطر در چند سال اخیر شاهد بودیم که اکثر آثار مناسبتی لقب آثار پرمخاطب را به خود گرفته‌اند و برخی نمایش‌ها نیز که در جذب مخاطب موفق نبوده‌اند با استفاده از بلیت مهمان، تماشاگر به سالن نمایش آورده‌اند. این روند نادرست باعث می‌شود که ارزیابی درستی توسط منتقدان و رسانه‌ها از آثار نمایشی صورت نگیرد.
همین امر باعث شده تا رقابتی ناسالم نیز در بین گروه‌های نمایشی شکل بگیرد و برخی نمایش‌ها نیز با وجود استفاده از بلیت‌های مهمان به این باور برسند که نمایشی پرمخاطب هستند و در جذب مخاطب موفق عمل کرده‌اند.
وقتی بخشی از قرارداد آثار نمایشی از طریق فروش گیشه تأمین می‌شود، می‌توان آمار درست و مشخص فروش را در اختیار رسانه‌ها قرار داد تا با انعکاس این آمار عملکرد آثار نمایشی مورد ارزیابی درست قرار بگیرد.
نکته‌ای که در حال حاضر مدیران و مسئولان بخصوص درباره آثار مناسبتی به آن استناد می‌کنند تعداد تماشاگران حاضر در سالن است و مهم نیست که بخش اعظمی از این تماشاگران با دعوت و بلیت رایگان به سالن آمده باشند. از این رو است که در برخی مواقع به عنوان مثال در مجموعه تئاتر شهر اثری به عنوان اثر پرمخاطب معرفی شد که اثری مناسبتی بود و بخش اعظمی از تماشاگران آن از بلیت رایگان استفاده کرده بودند.
وقتی این آمار بخصوص درباره سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر به صورت شفاف اعلام نمی‌شود، آثار به صحنه رفته به درستی مورد ارزیابی قرار نمی‌گیرند. این واقعیت را نمی‌توان نادیده گرفت که بسیاری از آثار به صحنه رفته در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر و سالن‌های دیگر این مجموعه در جذب مخاطب موفق نیستند و اگر آمار فروش به درستی در سطح رسانه‌ها منعکس شود عملکرد کارگردان و گروه نمایشی مشخص می‌شود.
با ارائه آمار فروش درست به رسانه‌ها دیگر کارگردان یک اثر نمایشی حتی اگر کارگردانی با سابقه و شناخته شده هم باشد نمی‌تواند سطح کیفی اثر و عدم اقبال مخاطب را پنهان کرده و کیفیت نازل کار خود را توجیه کند. بهتر است مدیریت مجموعه تئاتر شهر و سالن‌های نمایشی دیگر به ارائه آمار واقعی فروش هر نمایش در رسانه‌ها بپردازند تا رسانه‌ها هم بتوانند به درستی میزان استقبال مخاطبان از یک اثر نمایشی حتی آثار مناسبتی را مورد ارزیابی قرار دهند.
نظر شما