احمد نادعلیان هنرمند محیطی و مدرس دانشگاه در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکید بر اینکه بی‌شک تصویب و ابلاغ این قانون خبری خوشحال کنند برای جامعه هنری است، گفت: من راجع به مبلغ دقیق این خریدها اطلاعاتی ندارم ولی در کل این قانون را به نفع جامع هنری می‌دانم.
وی افزود: البته مهمتر از ابلاغ این قانون و اختصاص بودجه به هنرمندان و خرید آثار آنها این است که این قانون با چه کیفیتی اجرا می‌شود و چقدر ضمانت اجرایی داشته باشد.
وی در پاسخ به سوالی مبنی‌بر اینکه آیا هفت ماه برای اجرای این قانون (طبق گفته شاه‌آبادی، معاون هنری ارشاد برای اجرای این قانون در بودجه‌های فعلی تنها هفت ماه باقی مانده است) گفت: بله امکانش هست ولی بازهم چگونگی اجرای ان مهم است.
وی ادامه داد: وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی که این بودجه را دراختیار دارند ابتدا باید به این مساله توجه کنند که چه کالاهای هنری را برای چه مکانی باید خرید و برای این منظور انها حتما باید کارشناسانی زبده را در اختیار داشته باشند که به آنها مشاوره بدهند.
نادعلیان قلمرو خرید آثار هنری بر طبق این قانون را مبهم دانست و گفت: نمی‌دانم که قرار است چه نوع آثاری خریداری شود و یا اصولا چه نوع آثاری در سبد خرید ادارات دولتی قرار می‌گیرد ولی معتقدم که باید همه نوع آثار هنری خریداری شود تا در حق هیچ نوع و سبک هنری اجحاف نشود.
وی افزود: در مورد استفاده از آثار هنری در ادارات دولتی قبلا نمونه مترو را داشته‌ایم. روزی مدیران مترو متقاعد شدند که در اماکن عمومی مترو از آثار هنری استفاده کنند و این اتفاق نیز افتاد و در برخی ایستگاه‌های مترو نیز آثار بسیار خوبی به نمایش درامد ولی در برخی اماکن دیگر مترو کارهایی بر روی دیوار رفت که بیش از یک کار هنری دانشجویی نبود. معتقدم که باید ترتیبی اتخاذ شود که در مورد این قانون چنین اتفاقی رخ ندهد و آثاری خریداری شود که ارزش داشته باشند.
این مدرس دانشگاه در پایان در مورد چگونگی خرید و اینکه چگونه ترتیبی اتخاذ شود که روابط بر ضوابط چیره نشوند گفت: در این مورد تنها یک راهکار ساده نیاز است و ان هم این است که مرکز امور تجسمی درست عمل کند و بحث نظارت نیز درست اجرا شود.
نظر شما