تدوین "دست‌های هگمتانه" حاصل اعتماد صاحب اثر است

به گزارش خبرنگار مهر، محمدرضا بایسته تدوینگر مستند بلند "دست‌های هگمتانه"  به کم و کیف تدوین این اثر اشاره کرد و گفت: تصور عامه فیلمسازان این است که مستند ساختن یعنی تصادفی و یا توصیفی عمل کردن، به این معنا که گمان می کنند به صرف اینکه دوربین دست بگیرند و سوژه قابل توجهی نیز داشته باشند می توانند مستند بسازند در حالی که ساخت فیلم مستند امری تصادقی نیست.

وی در ادامه افزود: در بسیاری مواقع در مواجه با برخی از فیلمسازان جوان این سئوال مطرح است که  چطور می توان برای سینمای مستند فیلمنامه نوشت . چطور یک فیلم مستند میزانسن و یا دکوپاژ دارد. این در حالی است که مستند بلند "دست‌های هگمتانه" نمونه کامل و استثنایی از جهت فیلمنامه، میزانسن، دکوپاژ است و خوشبختانه به سایر مسائل دیگر این نوع سینما قبل از آغاز کار فکر شده است و خوب به تبع تدوین هم از این قاعده مستثنی نبود و نه تنها به مقوله تدوین حتی به صداگذاری ، افکت صدا ها و ریزترین مسائل فکر شده بود.

تدوینگر مستند بلند "دست‌های هگمتانه" در ادامه صحبت‌های خود به اختیار و اجازه‌ای که کارگردان در طول کار به عوامل تولید داده بود اشاره کرد و گفت: یکی از ویژگی‌های استاد اصلانی در همکاری که با ایشان داشتم این بود که اختیار عمل نامحدود، امکان انتخاب و پی گیری همه احتمالات را می‌داد و در نهایت بررسی می‌کرد که مجموع این احتمالات به چه نتیجه‌ای می‌رسد و چه پاسخی را به مجموع نیازهای فیلم می‌دهد و در صورتی که نتیجه احتمالات به آنچه درنظر داشت نزدیک بود اجازه امتحان را می داد.

به اعتقاد من "دست‌های هگمتانه" تنها یک فیلم نبود بلکه برای من کارگاه آموزشی و فرصتی برای آزمون و خطا بود و استاد اصلانی در این راه همه عوامل و از جمله تدوین را همراهی می کرد.

بایسته در ادامه صحبت‌های خود در پاسخ به این سئوال که تدوین نوعی جانبخشی دوباره به فیلم است و این جانبخشی تا چه اندازه در دست‌های هگمتانه معنا پیدا کرد گفت: جان‌بشخی در تدوین نیاز به تجربه باطنی دارد و تنها یک امر دانشی و اکتسابی نیست که در طول کار اتفاق بیافتد. آنچه استاد اصلانی مشخصا در روند تولید یک فیلم بر عوامل و یا بر فیلمنامه به کار می‌گیرد توجه یه این نکته است که از تمام هوش و استعداد هریک از عوامل استفاده می‌کند و فرصت عمل می‌دهد و هیچ ایده‌ای پشت در نمی‌ماند و همه پدیده‌های موجود در صحنه را به کار می‌گیرد و از آن استفاده می‌کند در واقع مشارکت ایده در این فیلم حرف نخست را می‌زند.