به گزارش خبرنگار مهر، از ابتدای ایجاد نظام تعلیم و تربیت رسمی در کشور تاکنون، دهها نوع مدرسه اعم از دولتی، شاهد، غیردولتی، عشایری، هئیت امنایی، تیزهوشان، استثنایی، نمونه دولتی در سراسر کشور ایجاد شده است که مدارس شبانه روزی نیز جزو این مدارس است. براساس آخرین آمار اعلام شده از سوی مدیرکل دفتر امور مناطق کمتر توسعه یافته و عشایر آموزش و پرورش یکهزار و 500 مدرسه شبانه روزی در کشور فعالیت می کنند که البته آمار دقیق دانش آموزان در این مدارس هنوز عنوان نشده است؛ البته برخی از منابع غیررسمی آمار 500 هزار دانش آموز را برای این مدارس عنوان می کنند.
مدارس شبانهروزی اولینبار در سال 1354 در ایران تاسیس شدند؛ تعداد این مدارس 9 باب در 9 استان کشور و تعداد کل دانشآموزان این مراکز حدود هزارو 300 نفر بود. این مدارس به تدریج مورد استقبال روستاییان و عشایری قرار گرفت که پیش از این مجبور بودند فرزندان خود را برای ادامه تحصیل به شهر بفرستند. در سال 57 که انقلاب رخ داد، تعداد مدارس شبانهروزی به 65 واحد رسید. بعد از انقلاب با رویکرد افزایش پوشش تحصیلی و عدالت آموزشی، این مدارس توسعه پیدا کردند.
مدارس شبانهروزی در روستاها و بخشهایی تاسیس میشوند که نسبت به سایر روستاها حالت مرکزیت داشته باشند. این مدارس با حداقل 80 دانشآموز راهاندازی میشوند و معمولا تا 120 دانشآموز را پذیرش میکنند. مطابق قانون مدارسی که به صورت شبانهروزی در میآیند باید دارای امکانات و تجهیزات مناسب باشند و مناسب بودن محل، ساختمان، امکانات و تجهیزات مدارس شبانهروزی باید به تایید مدیریت نوسازی و تجهیز مدارس استان برسد.
در کنار مشکلاتی همچون نبود اعتبارات کافی، فضای نامناسب و فرسوده، دوری از خانواده و... در برخی از مدارس شبانه روزی، وجود یک فضای حداقلی، غنیمتی برای کودکان و نوجوانان مناطق محروم و دورافتاده است که با این روش از تحصیل باز نمانند و بتوانند مانند سایر همسالان خود در شهرها و شهرستانهای بزرگ از آموزش برخوردار باشند.
اما یکی از مشکلات پیش رو برای این دانش آموزان، عدم واگذاری خوابگاه در دوره پیش دانشگاهی است؛ در واقع آموزش و پرورش طبق قانون مکلف شده که تا پایان پایه سوم متوسطه خوابگاه و امکانات آموزشی به دانش آموزان ارائه دهد و بعد از آن تعهدی نسبت به دانش آموزان ندارد؛ همین موضوع باعث شده که بسیاری از دانش آموزان پس از دریافت دیپلم از ادامه تحصیل باز بمانند.
البته در این میان برخی از مدیران مدارس شبانه روزی با تدبیر و برنامه ریزی مناسب، فضای خوابگاه را برای ادامه تحصیل این دانش آموزان فراهم می آوردند تا آنها بتوانند با گذراندن دوره پیش دانشگاهی در کنکور شرکت کرده و شانس خود را برای ورود به دانشگاه امتحان کنند؛ اما برخی از مدیران دیگر نیز بدلیل کمبود امکانات و فضای مناسب از پذیرش دانش آموزان دوره پیش دانشگاهی در خوابگاه خودداری می کنند.
الویت برای واگذاری خوابگاه به دانش آموزان
مدیرکل دفتر امور مناطق کمتر توسعه یافته و عشایر آموزش و پرورش در این باره به خبرنگار مهر گفت: هم اکنون دانش آموزان دوره راهنمایی و متوسطه می توانند از فضای خوابگاه استفاده کنند و مدیران اگر فضای کافی برای دانش آموزان دوره پیش دانشگاهی وجود داشته باشد، آنها را قطعا پذیرش می کنند.
عبدالرسول شکیبافر با تاکید براینکه مدارس شبانه روزی همکاری فراوانی با دانش آموزان داشته و حتی بیش از حد ظرفیت پذیرش می کنند، افزود: اما الویت مدارس شبانه روزی برای واگذاری خوابگاه با دانش آموزان دوره راهنمایی و متوسطه در پایه های اول، دوم و سوم متوسطه است و اگر ظرفیتی باقی ماند به دانش آموزان دوره پیش دانشگاهی تعلق می گیرد.
وی ادامه داد: اما اکثر مدیران با دانش آموزان دوره پیش دانشگاهی همکاری می کنند و اگر دانش آموزانی هستند که مشکل خوابگاه دارند با دفتر ما در میان بگذارند تا مشکل آنها را برطرف کنیم.
نظر شما