گروه بازبيني نمايش ها را با نگاه خاصي مي بيند // جشنواره بدون رقابت هم ايجاد انگيزه مي كند

بهنام تشكر، بازيگر نمايش "الوتريا" به كارگرداني "وحيد رهباني" و نمايش "ژوليوس سزار" به كارگرداني "كيومرث مرادي" در گفت وگو با خبرنگار تئاتر "مهر" در مورد ويژگي هاي كارهايي كه در جشنواره امسال در آنها بازي داشته گفت: اصولا به نمايشنامه هاي "ساموئل بكت" خيلي علاقه دارم و كار "رهباني" هم فضاي خاص خودش را دارا بود.

وي افزود: وجود بازيگران حرفه اي و قديمي تئاتر در اين نمايش باعث شد تا اجرايي قوي را شاهد باشيم. در مورد نمايش ژوليس سزار به كارگرداني كيومرث مرادي بايد بگوييم كه درمتن اين نمايش توسط نغمه ثميني يكسري شكست هاي اتفاقي و گسست هاي داستاني استفاده شد و اين امر باعث شده بود اجراي اين نمايش با ديگر روايتهاي "ژوليس سزار" متفاوت و دگرگون به نظر برسد و به نوعي تازگي و فضاي نويي دركار به چشم مي آمد.

وي در مورد غيررقابتي بودن امسال جشنواره گفت: فكر مي كنم، بايد به نتيجه كار بيانديشيم. من خودم با رقابتي بودن جشنواره مشكل داشتم. تنوع ژانري كه در آثار تئاتري وجود دارد. خيلي گوناگون است. ما در جشنواره تئاتر، كارهاي متني و ايپزوديك و كلاسيك و رئال داريم. اين ها گونه هاي مختلف نمايشي هستند. حالا يك سري داور بيايند و بخواهند آثار را باهم مقايسه و انتخاب كنند، فكرمي كنم مقايسه اين كارها با هم مقداري كمدي و عجيب به نظر مي رسد. چرا كه ژانرها آنقدر مختلف هستند كه فكرمي كنم اگر داوري نشوند، خيلي بهتراست.

به همين دليل با اينكه جشنواره به صورت غير رقابتي برگزار شود موافقم. رقابتي بودن را مي توان در تفكيك ژانرهاي مختلف بكار برد. به طور مثال در يك جشنواره اگر همه كارها سنتي مي باشد مي توان آنها را داوري كرد و يا اگر جشنواره مربوط به دفاع مقدس است مي شود كارها را با هم قياس و داوري كرد.

وي افزود:  حالا ممكن است عده اي بگويند با غير رقابتي شدن، انگيزه گروهها ممكن است كم شود. من فكر مي كنم جشنواره بزرگترازاين حرفها است و آنقدرجذابيت دارد كه ايجاد انگيزه كند. مهم درست كاركردن است. حالا اگر بحث جايزه باشد. جشنواره هاي ديگري هستند كه جوايز متعددي به منتخبانشان مي دهند. مثل جشنواره هاي دانشجويي كه براي جوانان ايجاد انگيزه مي كند.

وي افزود: اميدوارم سيستم غيررقابتي بودن، نتيجه اش اين باشد كه مثل همه جاي دنيا، درسال بعد، يكسري از كارها اجراي عمومي بشود و بعد در جشنواره حضور پيدا كند.

وي متذكر شد: شما اگر داخل سالن هاي اجراي نمايش برويد، تقريبا تمام اجراها شتابزده و خام مي بينيد. چون اولين اجراي آنهاست و بازيگرهنوزخودش را داخل دكور پيدا نكرده است.

وي در مورد كارهاي اجرا شده در جشنواره امسال گفت: فكر مي كنم، كارهاي خوبي به اجراء در آمده باشند و اميدوارم تا آخر جشنواره بتوانيم  كارهاي خوب ديگري هم ببينيم.

بهنام تشكر در مورد بازبيني هاي مجدد نمايش نامه ها گفت: فكر مي كنم اين، كار گروهها را خيلي مشكل كرده است. ما درهمين نمايش "الوتريا" به كارگرداني وحيد رهباني بايد سه اجرا را براي تماشاگران كار مي كرديم و با اجرا براي بازبين ها چهار اجرا انجام داديم. اين چهار اجرا در روز واقعا كار شاق و توان فرسايي است. فكر مي كنم اگر نياز به بازبيني است، همان بازبيني اول  كه به صورت فني صورت مي گيرد مي شود توامان دو بازبيني را درهمان زمان انجام داد و اگر قرار شد مميزي به كار بخورد، درهمان موقع اعمال شود تا بتوان متن نمايش را تصحيح و هماهنگ كرد. 

وي افزود: علاوه بر اين، بازبيني درست قبل از اجرا، به گروه و بازيگران استرس وارد مي كند. چون بايد درفاصله زماني اندكي، اعضاي گروه، مميزهاي اعلام شده را دركار انجام دهند و سخت است در زمان محدود بتوان اين كار را كرد. به طور مثال در نمايش "الوتريا" يك مونولوگ من توسط هيات بازبيني حذف شد و با تلاش محمدرضا جوزي، بازيگر نمايش "مسافرت بودن اجباري وحيد رهباني" به خوبي توانستيم كار را جمع و جور كنيم.

وي افزود: اين گروههاي مميزي با نگاه خاصي، به مميزي مي پردازند. مثلا ديالوگها اروتيك نباشد، نگاههاي سياسي و جناحي درنمايش نباشد ومواردي ازاين قبيل.

به گزارش خبرنگار تئاتر "مهر"، بهنام تشكر فعاليتش را درعرصه تئاتر، از سال 1357 آغاز كرده است. در سال 1380 به تهران آمده است و اولين كارش در تهران بازي در نمايش فالگوش به كارگرداني "منيژه حامدي" بوده است و درشهرستان هم 12 نمايش بازي و 2 نمايش هم كارگرداني كرده است. از ديگر كارهاي او در زمينه بازيگري، مي توان به "چند كاپريس براي ويلون" به كارگرداني "محمود رضا رحيمي" و "روزهاي زرد" به كارگرداني "ايوب آقاخاني" اشاره كرد.