محمدی: خاکریزهای اخلاقی در حال فروپاشی است

منوچهر محمدی که در این دوره از جشنواره با فیلم "بوسیدن روی ماه" به کارگردانی همایون اسعدیان حضور دارد ،در خصوص انگیزه های ساخت این فیلم در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: پیش از ساخت این فیلم حس عجیب و دردناکی درباره از بین رفتن اخلاق در جامعه داشتم که این حس جرقه ای برای شکل گیری ایده ساخت این فیلم شد. مدتی طول کشید تا این جرقه به انبار باروت تبدیل شد و تصمیم گرفتم با ساخت این فیلم پاسخی به آتش درون خود دهم.

وی در ادامه افزود: متاسفانه در شرایط فعلی جامعه شاهد نوعی فروپاشی خاکریزهای اخلاقی هستیم. که روز به روز این بی اخلاقی ها پرورش و به ناهنجاریهای اخلاقی تبدیل می شود. در گذشته جامعه ما در طول یک سال شاید با دو مورد از این بی اخلاقی ها مواجه می شد اما در حال حاضر در شرایطی به سر می بریم که هر ساعت شاهد بی اخلاقی های تکان دهنده در رفتار انسان هستیم.

دورغ گفتن به یک فضیلت تبدیل شده است

این تهیه کننده که پیش از این با فیلم تحسین شده "زیرنور ماه" مطرح شده بود با اشاره به این مطلب که در شرایط حاضر بی اخلاقی نوعی فضیلت محسوب می شود، گفت: در یک دوره ای با زرنگی های خام دستانه فکر می کردند که می توان با دروغگویی شرایط را به نفع یک جریان تغییر داد اما امروزه شاهد هستیم دروغ گفتن منفعت دارد و به یک فضیلت تبدیل شده است و دروغگویی در همه ابعاد زندگی سیاسی، اجتماعی، اخلاقی رشد کرده است و با ساختن این فیلم می خواستم ثابت کنم که هنوز کسانی هستند که پای اعتقاد خود می ایستند.

 محمدی در ادامه با اشاره به کاراکتر احترام سادات در فیلم "بوسیدن روی ماه" گفت: احترام سادات از جمله کسانی است که در یک دوره زمانی بابت اعتقاد خود به ارزش های انسانی فرزند خود را به جبهه های جنگ فرستاده و برنگشته است و حالا پس از 20 سال با استخوان های بدنش و پلاکی که شناسنامه اوست مواجه می شود اما او از حق خود برای ارج نهادن به وجود انسان می گذرد و استخوان های پسرش را به مادر داغدار دیگری هدیه می کند؛ و این همان اخلاقی است که تاکید دارم در طول تمام این سالها به دست فراموشی سپرده شده است.

در این شب تیره فانوسی هست که قبای زنده انسان را به آن آویخت

وی در ادامه افزود: داستان فیلم "بوسیدن روی ماه" زندگی روزمره آدم های اطراف ما را نشان می دهد کسانی که در طول تمام این سالها در کنار ما زیسته اند و ایثار کرده اند اما تیتر هیچ رسانه ای نمی شود و هیچ خبرنگاری کنجکاو نیست که از دنیای کوچک انسان های بزرگ مثل احترام سادات خبری بگیرد و من خواستم با دستمایه قرار دادن این موضوع ثابت کنم که هنوز زندگی ادامه دارد و هنوز هم می توان احترام به انسان را در جامعه مشاهده کرد.

وی در ادامه افزود: در واقع می خواستم برخلاف مهدی اخوان ثالث که در شعری می گوید "به کجای این شب تیره بیاویزم قبا را" بگویم که هنوز در این شب تیره فانوسی هست که بتوان قبای زنده انسان را به آن آویخت.

وی در پایان صحبت های خود با اشاره به اکران این فیلم در ایام نوروز گفت: پخش این فیلم برای اکران به دست حوزه هنری است و آنها برای اکران این فیلم برنامه می ریزند اما در نظر داریم فیلم در ایام نوروز در کنار فیلم های دیگر که با توجه به حال و هوای نوروز دستمایه طنز دارند اکران شود تا شاید احتمالا در میان مخاطبان سینمای ایران هنوز کسانی مانده باشند که سلیقه ای از جنس "بوسیدن روی ماه" داشته باشند.یقین دارم که تعداد این آدم ها بیش از آن چیزی است که فکر می کنیم.