آمدند بگویند از انقلاب دست نمی کشند/ خنده کودکان به دلقک آمریکا

به گزارش خبرنگار مهر، امروز جای جای ایران رنگ و بوی دیگری داشت، امروز 70 میلیون ایرانی حال و هوای دیگری داشتند و امروز میلیون ها نفر به خیابان ها آمدند تا بگویند از انقلاب خود دست نمی کشند، امروز روزی بود که کودکان خنده های مستانه زدند بر دلقک های اسرائیل و آمریکا.

عصر روزهای 22 بهمن حال و هوای دیگری در ایران دادر، حالی که حکایت از اطمینان و امنیت می دهد.

یک روز تکاپو برای برگزاری و حضور در راهپیمایی عظیم، به عصری اطمینان بخش ختم می شود، ساعات و لحظه هایی که می دانی دشمن زبون تر از گذشته شده و پوزه نفرت انگیزش که همواره در جستجوی گمراهان و نوکرانش می گردد تا لحظه ای خاطره سلطه در ذهنش زنده کند، ناامید شده و به خاک مالیده شده است.

 امروز روزی است به زیبایی بهترین خاطرات، روزی که همه دسته جمعی از خانه ها بیرون می آیند برای یک مقصد و یک ارزش و یک هدف غایی و مبارک.

22 بهمن ها بهترین روزهای تجربه همبستگی و وحدت است تا دشمن در خواب  شیرین جدایی ما بمیرد.

22 بهمن ها روزهای زایش حماسه ملت ایرانی است که گرایشی جز اسلام ناب محمدی ندارد و جز در مسیر روشن امامان و ولایت نمی روند.

22 بهمن ها روزهایی برای حضور در کنار و باهم، حال می خواهد گرم باشد یا سرد، بارانی باشد یا برف، روزگار به هر رنگی باشد، خدشه ای نیست در اراده ملتی که آموخته است صحنه را خالی نگذارد که اگر چنین کند بیگانه جای او را می گیرد.

آموخته است تا جان در بدن دارد در راه انقلابی صرف کند که اوج آن جمهوری اسلامی بود، نظامی که کرامت انسانی او را پاس داشت به هزاران زبان.

 نظامی که به او عزت و استقلال بخشید تا به دور از وابستگی به بیگانه پر مدعا، در مسیر توسعه زندگی کند و پیشرفت های بزرگ را به چشم ببیند و با دستهایش لمس کند و تجربه سرافرازی را در درون و بیرون از مرزهایش بچشد.

22 بهمن ماه چنین روزی است، روزی است که دخترکان و پسران کوچک در آغوش پدر و مادرهایشان به آدمک ها و دلقک ها اسرائیل و آمریکایی خندند.

خنده هایی کودکانه به وسعت مضحک بودن تمام حرف ها، نقشه ها، توطئه ها و تحریم هایی که برای ملتی می ریزند تا او را از پای بیندازند غافل از اینکه تهدید و تحریم یعنی تلاش غیرتمندانه برای رهایی و آزادی.

22 بمهن 90 یک تفاوت با 22 بهمن های گذشته داشت، و آن حضور حماسی ملتی بود که امتداد آن به انتخاباتی پرشور ختم می شود.

امتدادی به وسعت دریای بیکران خروش ملتی ایران برای حضور در تعیین سرنوشت و حالا این دشمنان زبون شده و این ملت غیور و انقلابی.

آنچه امروز دشمن به چشم دید و به گوش شنید، خط و نشانی بود از یک حماسه ای دیگر در 12 اسفند، گره خوردن حماسه به حماسه تا کور شدن کامل امید بیگانه.

 حالا دشمن به هر دری بزند یارایی نخواهد داشت و در سرزمین پهلوانان بر خاک خواهد افتاد. 

امروز ایران سرزمین رستم ها و اسفندریارهاست، سرزمینی که دیو هرگز نخواهد توانست بر او چیره شود حتی به ذره ای و لحظه ای.

حالا دشمن به هر دری بزند در حماسه حضور ملت، همه درهای تزویر و ریا بسته خواهد بود برای درست کردن نقشه دیگر.

حالا این ملت ما و این توطئه های رنگ وارنگ دشمن، حالا این اتحاد و این دشمن، حالا این حضور و این دشمن، حالا این حماسه ایرانییان و این زبونی دشمن، حالا این خنده های کودک ایرانی و این نقشه های آمریکایی و اسرائیلی، حالا این ما و دشمن و انتخابات 12اسفند.

حالا این دشمن و برگ های رایی که تیری خواهد بود بر قلب سیاهش.

حالا این گوی و این میدان هم برای ملت ما و هم برای دشمنان، تا چه کسی پیروز میدان خواهد بود، تاریخ ملت ایران را پیروز می داند.