مصطفی جمشیدی از داوران بخش رمان بزرگسال چهارمین جشنواره داستان انقلاب در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: امسال در حوزه رمان، آثار بهتر از بخش داستان کوتاه بودند، ولی دو مشکل اساسی در اغلب آنها مشهود بود؛ اول اینکه اطلاعاتی که نویسندگان از آن دوره دارند و به مخاطبان خودشان میدهند، نشاندهنده عدم اشراف آنها به این حوزه است و دوم، شیفتگی به فرم و فرمگرایی که در برخی از آثار بود، آزاردهنده به نظر میرسید.
وی ادامه داد: متاسفانه در بخش فرم، اغلب آثار جشنواره در حوزه رمان، راه داستاننویسان قبل از انقلاب را در این حوزه در پیش گرفته بودند و این برای من خیلی ناراحت کننده بود که چرا اینقدر نویسندگان برای جذابیت کارهایشان بازیها فرمی داشتند و این بینزاکتی در بعضی از کارها مشهود بود.
نویسنده کتاب «یک سبد گل محمدی» ضمن بیان اینکه این جشنواره قدم خوبی در راستای پر کردن خلأ داستان انقلاب بوده، افزود: این جشنواره قدم خوبی بود چون هر کاری در این حوزه صورت بگیرد، نیکوست و این انتظار که با 4 دوره بشود خلأ داستان انقلاب را پر کرد، بیهوده است. در واقع 2500 سال ستمگری پادشاهان آثاری در پی داشته که با گذشت 30 سال از انقلاب نمیشود تمام ابعاد آن را بیان کرد و در موردش نوشت.
جمشیدی همچنین درباره تکرار برخی نامها در لیست کاندیداهای دریافت جایزه جشنواره داستان انقلاب بیان کرد: جایزه میتواند محرک خوبی برای نوشتن باشد و منافع نویسنده را تامین کند. البته این هم میتواند خوب باشد و هم بد. بد از این جهت که آثار را به فضای تصنعی و شعاری سوق میدهد. باید با این جشنوارهها یک دوره آزمون و خطا کنیم تا بالاخره به یک شکل مشخص در این حوزه برسیم.
وی در پایان افزود: البته نویسندهای که دغدغه انقلاب را داشته باشد، مینویسد و کاری به جشنواره و غیر جشنواره ندارد. من خودم شخصاً معتقدم به جایی که به کتابهای منتشر نشده جایزه بدهیم بهتر است سراغ کتابهایی که چاپ شدهاند برویم تا هم نویسندگان و هم ناشران خصوصی ترغیب شوند و سراغ تولید آثار داستانی با موضوع انقلاب اسلامی بروند.
چهارمین جشنواره داستان انقلاب، تا ساعتی دیگر با اهدای جایزه نفرات برتر در دو قالب رمان و داستان کوتاه و گروه سنی بزرگسال و نوجوان در حوزه هنری به کار خود پایان خواهد داد.
نظر شما