سبحانی: از رجبی آموختیم که تاریخ به درد تصفیه جان می‌خورد

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم بزرگداشت زنده‌یاد پرویز رجبی، ظهر امروز پنجشنبه 27 بهمن با حضور سید محمدکاظم بجنوردی مدیر مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی، توفیق سبحانی، روزبه زرین‌کوب، نویسندگان و شاعرانی چون محمود حدادی و سهیل محمودی و اعضای خانواده رجبی و دوستان وی در سالن امیرالمومنین(ع) مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی برگزار شد.

توفیق سبحانی در این مراسم گفت: همه آشنایان رجبی می‌دانند که او همیشه زنده است چون هرگز نمیرد آن‌که دلش زنده شد به عشق. اما در این سال‌های اخبر اتفاقات عجیبی رخ داد. در 19 بهمن سال 89 مدیر انتشارات ایران‌شناسی نامه‌ای برایم فرستاد که همراه آن کتاب «ناتنی‌ها»ی رجبی هم بود و از من خواسته شد که درباره این کتاب یک سخنرانی آماده و ارائه کنم. امروز 27 بهمن 90 است و ما جمع شده‌ایم تا به علاقه‌مندان رجبی تسلیت بگوییم. تسلیت می‌گوییم و سر شما سلامت.

وی افزود: من «ناتنی‌ها» را خواندم؛ 110 ناتنی که یکی از آن‌ها برای قبلیه‌ای کافی است. این کتاب 199 صفحه دارد. شاید کتاب‌های دیگرش را خوانده باشید. زمانی که می‌خواستم برای کتاب کویرهای ایران مقدمه بنویسم، اصلا فکر نمی‌کردم این کتاب را ترجمه کرده باشد. وقتی هم که اطلاعات موجود در مقدمه را دید از من پرسید این مطالب را از کجا آورده‌ای؟ که من به شوخی به او گفتم به شما مربوط نیست.

نویسنده کتاب «تاریخ ادبیات ایران» در ادامه گفت:‌ رجبی مورخ هم بود. او در نانتی‌ها مورخان را آب کشیده و پرسیده است که اصلا تاریخ به چه دردی می‌خورد؟ طرح این سوال کار قدیمیان است که او آن را انجام داده تا مرد عاقل، بی عناد با تجارب، مجرب شود. از پرویز رجبی آموخته‌ایم که تاریخ به درد تصفیه و تهویه جانی می‌خورد. پارسال که نانتی‌ها را می‌خواندم، نکات و حاشیه‌هایی را گوشه کتاب یادداشت می‌کردم که برخی را هم تلفنی به او می‌گفتم و او بلند بلند می‌خندید. هنوز هم می‌خندد.

سبحانی گفت:‌ رجبی می‌گفت من خیلی برای اصلاح اشتباهات در کتاب‌ها تلاش کردم ولی فهمیدم که عمرم را تباه کرده‌ام چون آن‌هایی هم که به من تلفن می‌زدند و به خاطر این کار از من تشکر می‌کردند، بسیار اشتباه داشتند و خودشان،‌ آثار مختلف را به غلط ویرایش می‌کردند. او می‌گفت ای کاش هزار دختر داشتم و هزار داماد تلفن‌چی. من هم به شوخی می‌گفتم آرزو می‌کنم این آرزو براورده شود تا ما دیگر ناتنی نباشیم و تنی بشویم و وقتی تلفن‌چی ات تلفن را برمی‌دارند بگوییم: سلام قربان! من توفیق سبحانی‌ هستم، ارادتمند رجبی.

این محقق افزود: پیشنهاد می‌کنم همه «ناتنی‌ها» را بخوانید. اگر نمی‌توانید همه آن را بخوانید، حتما صفحه 40 سطر 19 را بخوانید. سخنم را با کلامی از گاندی به پایان می‌رسانم. گاندی می‌گوید: کسی که در دنیا متولد می‌شود، گریزی از مرگ ندارد. مرگ برای همه دوست بزرگی است چون ما را از همه آلام و غم‌ها رها می‌کند.