مظفر نامدار: مسايل تاريخي را بايد با استفاده ازمفاهيم زمان خود مورد بررسي قرار داد

به گزارش خبر نگار خبر گزاري مهر ، وي با بيان اينكه تاريخ نگاري مشروطه به اين دليل  دچار  مشكلات جدي   شده بود گفت : تاريخ نگاران به منظور بحث در باره واقعه مشروطيت چه در گذشته و چه در حال حاضر با يك مجموعه مفاهيم جديد به
سراغ حوادث گذشَته رفته اند   و بدين طريق خواستار دريافت پاسخ هاي مورد نظر خود شده اند .

وي آنگاه با مرور تاريخ مشروطه ضمن  انتقاد از انديشه هايي كه صرف تقليد از مفاهيم و معارف غربي را پيشنهاد مي كنند ، خاطر نشان كرد  : از زمان انقلاب مشروطه به ذهن ايراني القا شده است كه نمي تواند فكر كند و لذا  براساس نظر متفكران غربي بايد بپذيريد كه ليبرال دمو كراسي پايان تاريخ است و پلوراليزم پايان ايدئولوژي ها است .
آقاي نامدار آنگاه با تشريح مواضع برخي مشروطه خواهان نسبت به ادبيات سياسي غرب يادآور شد : با مرور برخي نوشته هاي بعضي از منور الفكران آن دوران اين گونه به ذهن متبادر مي شود كه مشروطه چي ها فرزند  انگليسي ها بودند . اين عده اشخاص منور الفكر معتقدند كه جوامع عقب مانده بايد بطور كامل  هرچيزي  را كه در غرب مطرح مي شود ، اخذ كنند و نمي توان بخشي از آن را وارد كرد واز  بخش ديگر چشم پوشي كرد . او با اشاره به دسته دوم از مشروطه خواهان خاطر نشان كرد : دسته دوم علمايي بودند كه به مشروطه نگاهي تاريخي نداشتند . اين عده مشروطه را" بما هو مشروطه "مي ديدند و مفهوم آن را قانون گرايي صرف فرض مي كردند . وي با اشاره به ديدگاههاي  آخوند خراساني و ميرزاي ناييني گفت :اين  عده معتقدند مشروطه خواهي به مفهوم قانون خواهي نه تنها مذموم نيست بلكه وظيفه رسول خدا ص  نيز انجام چنين  امري بوده است .

نامدار به دسته سوم اشاره كرد و گفت : اين عده كه سرسلسله آنها  شيخ فضل الله نوري است معتقدند كه نه بر اساس نظر  مشروطه خواهان منور الفكر،  عقل بشري تعطيل شده و راه تجربه مسددود گشته است و نه به مشروطه بايد نگاه قانون گرايانه صرف داشت .  اين عده معتقدند پديده مشروطه خواهي را مي توان مورد نقد بازپيرايي قرار داد .
وي آنگاه با ارايه تعريفي از استبداد بسيط و استبداد مركب گفت : در يك تعريف ظاهري استبداد بسيط مسايل شخصي را از طريق نهادهاي شاهي حل و فصل مي كرد و با ترسيم خطي دور خود ،  ديگران را در حكومت دخالت نمي داد . او با اشاره به اينكه نهايتا انقلاب مشروطه استبداد بسيط را به سمت استبداد مركب سوق داد،  گفت : در استبداد مركب ، گروه حاكم  خطي  را دور مردم مي كشند و مي گويند كه مردم نبايد از محدوده فراتر روند .