سهیلا امیرقاسمخانی، نویسنده و مدیرمسئول انتشارات تازهتاسیس وندیداد در گفتگو با خبرنگار مهر درباره قصهگویی و قصهنویسی برای کودکان و نوجوانان گفت: اگر بچههای ما به ریشههای خود وصل باشند و بر سر سفره وطن نان و آبی خورده باشد، هرچه ببینند و هر جای این جهان پهناور که بروند و با هر که باشند و هرچه بخوانند نمیتوانند ریشههایشان را فراموش کنند.
وی ادامه داد: تا به حال فکر کردهاید که چرا برخی بچههای ما، مغزهای ما از وطن میروند که کسی بشوند و نه تنها درس نمیخوانند و کسی هم نمیشوند، بلکه در گرداب آلودگیهای فضای مهاجرت و در کشورهای غریبه فنا میشوند؟ اگر بچههای ما هویت خودشان را با شنیدن قصههای بومی و ایرانی پیدا کنند، به هر جایی بروند و هرچه ببینند به بیراهه نمیروند و همواره در درونشان قوهای هست که آنها را از خطرات و انحرافات دور خواهد کرد.
این نویسنده با ذکر خاطرهای، صحبتهایش را دنبال کرد: دوستی میگفت یک سی دی برای پسرم خریدم و پسرم خوشحال به اتاقش رفت و مدتی بعد دیدم صدای قهقههای پسرم تا آسمان هفتم بلند شده است. داخل اتاق شدم و دیدم در فیلم شخصی شمشیر را تا دسته در قلب دشمنش فرو برده و پسرم دارد از مرگی چنین دردناک میخندد. این خشونتهایی که کودکان امروز دچارش هستند فاجعه است و باید مسئولان آموزش و پرورش و والدین برای آن فکری بکنند.
مدیر انتشارات وندیداد اضافه کرد: زندگی کودکان را نباید ایستاند و یا برگرداند، اما میشود خیلی قشنگ و فکورانه به سمت اخلاقیات و انسانیت هدایت کرد. کودک باید کودک باشد. با دنیای خلاق و ذهنیات یک کودک. آموزش و پرورش کودکان امری است مهم و سئوالات بسیاری درباره مطرح است: آموزش و پرورش با شیوه درسمحوری تا چه حد میتواند جوابگوی نیازهای کودکان باشد؟ ادبیات کودکان تا چه حد موفق بوده؟ آیا تالیفات ملی با هویت ایرانی، امکان رقابت جهانی داشتهاند و توجه کودکان ایرانی را به خود جلب کردهاند؟ آیابه نیازهایی همچون مهارتهای اجتماعی و اخلاقی و عاطفی و دینی و روانشناسی و طنز و تخیلات و فانتزیهای کودکانه و معلومات عمومی و ...در قصههای کودکان توجه شده است؟
امیرقاسم خانی درباره کتابهایی که به تازگی برای کودکان نوشته و منتشر کرده است، توضیح داد: پس از چندین سال کوشش مستمر و تحقیق و تفحص، مجموعه «هزار و یک شب آتالی» اولین اثر انتشارات خود را منتشر کردهام. این مجموعه مفصلی است که 6 قصه آن به چاپ رسیده است و 50 قصه آن آماده است و تعدادی از این قصه ها در حال تصویرسازی است.
وی افزود: آتالی یعنی نورچشمی پدر و این مجموعه برای افزایش مهارتهای زندگی اجتماعی کودکان و آشنایی آنان با مفاهیم انسانی تدوین شده است. با قصههای خارجی نمیتوان مهارتهای اجتماعی را در ایران و خارج از ایران به فرزندان ایرانی آموزش داد و کودک ایرانی، برای افزایش مهارتهای اجتماعیاش، احتیاج به قصههایی با زیرساختهای ایرانی دارد. در ضمن خانوادههایی که دسترسی به اینترنت ندارند نیز احتیاج به قصههای بومی دارند. قصههای فرنگی به دل کودکان و خانوادههای ایرانی نمینشیند و با این قصههای فرنگی نمی شود فرهنگ ایرانی را به بچه های ایرانی القا کرد.
این نویسنده کودک در توضیح کتابهایش بیان کرد: زمینههای فرهنگی قصههای آتالی شامل ادبیات کهن فارسی مثل شاهنامه و کلیه و دمنه و بوستان و مثنوی و ... تاریخ و حکایتهای تاریخی، مذهبی و تلمیحات و حکایتهای مذهبی، معلومات عمومی( رفتن به مکانهای تاریخی و شهرها و کشورها)، آموزش مهارتهای زندگی اجتماعی، آداب و رسوم و جشنها، آیینهای باستانی، علاقه به وطنپرستی و میهندوستی... واقعیتهای زندگی همچون فقر و ثروت و صلح و عشق و... است.
امیرقاسمخانی در پایان اشاره کرد: فیلمها و کتابهای خشن و بیگانه باعث شدهاند که کودکان امروز در جهت منفی، بیش فعال شوند. اکثر کودکان مشکلات یکسانی دارند و رسم و رسوم ایرانی را به فراموشی سپردهاند. این مجموعه اولین اثر انتشارات وندیداد است و امید است که بتواند نیازهای کودکان را کامل کند. کودکان امروز از دنیای کودکان دیروز خیلی خیلی دورند و کودک ایرانی به جز باربی و هری پاتر و دیگر آثار ترجمه شده خارجی نیاز به قصههایی ایرانی نیز دارد که از درون فلسفه ایرانی نشات گرفته باشد.
نظر شما