به گزارش خبرنگار مهر، در حالی که اهالی فوتبال بر سلامت انتخابات روز 15 اسفند صحه گذاشتند و از آن به عنوان یکی از سالمترین انتخابات ادوار گذشته این فدراسیون نام بردند اما پس از بازگشت علی کفاشیان به ساختمان سئول و نشستن روی کرسی ریاست چهار سال آینده که البته با دور شدن برخیها از پرخبرترین فدراسیون ورزش ایران همراه بود، خبرسازیها برای برهم زدن آرامش فوتبال رنگ و بوی جدی تری به خود گرفت.
مهمترین موضوعی که در روزهای پس از انتخابات به آن پرداخته شد ماجرای بازنشسته بودن علی کفاشیان است که سازمان بازرسی کل کشور قبل از برگزاری انتخابات - و نه قبل از ثبت نام کاندیداها - در دو نامه به وزارت ورزش اعلام کرد که بازنشسته ها حق حضور در انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال را ندارند.
این دو نامه در شرایطی به وزارت ورزش و سپس فدراسیون فوتبال ارسال شد که اگر قرار بود هشداری نسبت به حضور در انتخابات ریاست فدراسیون داده شود باید قبل از ثبت نام کاندیداها داده می شد نه قبل از انتخابات. ضمن اینکه اگر بازنشسته ها برای حضور در انتخابات مشکلی داشتند باید زمان بررسی تایید صلاحیت آنها اعمال می شد و از این فاکتور به عنوان یکی از دلایل تایید صلاحیت نشدن کاندیداها نام برده می شد نه اینکه چند روز مانده به برگزاری انتخابات این مسائل مطرح شود.
به نظر می رسد نقش کسانی که نتوانستند در این انتخابات به خواسته خود برسند در این خبرسازی ها بسیار پررنگ است چرا که آنها توانسته اند از برخی ابزارها برای تحت فشار گذاشتند علی کفاشیان استفاده کنند تا شاید مجمع فدراسیون تصمیم به برگزاری مجدد انتخابات بگیرد و همه چیز دوباره از نو شروع شود.
این در حالی است که دغدغه اصلی همه اهالی فوتبال و خصوصا رسانه ها در اتفاقات اخیر تعلیق دوباره فوتبال ایران است که سابقه آن وجود دارد. آنهایی که اتفاقات فوتبال را بعد از جام جهانی 2006 دنبال می کنند به خوبی به یاد دارند که پس از برکناری دادکان و اتفاقاتی که در فدراسیون رخ داد، فیفا وارد ماجرا شد و فوتبال ایران را تعلیق کرد که تبعات زیادی برای این رشته پرطرفدار داشت.
البته در همان زمان برخی مسئولان سازمان تربیت بدنی اصرار داشتند که فیفا هیچ دخالتی در مسائل فوتبال ایران نخواهد داشت و رسانه ها بی جهت نسبت به این موضوع حساس هستند. اما تعلیق فوتبال ایران نشان داد حساسیت رسانه ها بی جهت نبود و فیفا از کوچکترین دخالتی نمی گذرد.
در حساسیت فیفا نسبت به اتفاقات فدراسیون های مختلف همین بس که پنج بازیکن تیم ملی فوتبال ازبکستان که قصد داشتند با گرفتن کارت زرد تعمدی از دیدار برابر ژاپن محروم شوند تا به اولین دیدار مرحله چهارم مقدماتی جام جهانی برسند، تحت پیگیری موشکافانه قرار گرفتند و در نهایت فیفا آنها را به خاطر اقدام عمدی در گرفتن کارت زرد دو جلسه محروم کرد تا برابر ایران غایب باشند.
حالا فیفا که به این مسائل ریزتر و کوچکتر اینچنین دقیق می شود، منطقی است که به برکناری و یا حتی استعفای علی کفاشیان تنها چند روز پس از برگزاری مجمع عمومی فدراسیون بی تفاوت باشد و حساس نشود؟
ضمن اینکه در ماده 17 اساسنامه فدراسیون بین المللی فوتبال - فیفا - تاکید شده که شخص اول فوتبال، فیفا است و شخص دوم این رشته فدراسیونهای ملی و از هر نهاد یا فرد دیگری به عنوان "شخص ثالث" نام برده شده که دخالت شخص ثالث در فوتبال می تواند به تعلیق فوتبال یک کشور منجر شود. در این ماده به دولت و یا نهاد دولتی اشاره نشده و بجز فیفا و فدراسیون ملی، از سایر موارد به عنوان شخص ثالث نام برده شده که دخالت شان در امور فوتبال ممنوع است.
به نظر می رسد که در ماجراهای پس از انتخابات فدراسیون فوتبال سه جبهه در حال فعالیت هستند. اول فدراسیون فوتبال که به دنبال دفاع از حق قانونی خود است و رای مجمع را برای خود ملاک می داند و به کارش ادامه می دهد.
دوم وزارت ورزش و جوانان که هرچند هیچگاه از محمدحسین قریب به عنوان گزینه خود نام نبرد و بر بی طرفی اش تاکید کرد اما اهالی فوتبال می دانند که قریب پس از نشست هایی که با مسئولان این وزارتخانه داشت گام به عرصه انتخابات گذاشت ولی برخلاف پیش بینی ها گزینه دیگری رئیس شد.
و سوم افرادی که پس از برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال موقعیت و جایگاه خود را از دست دادند و حالا در تلاشند تا شرایط را برای استعفای علی کفاشیان فراهم کنند و مجمع فدراسیون را هم مجاب کنند تا انتخابات را مجددا برگزار کند.
همه این اتفاقات و گمانه زنی ها در شرایطی صورت می گیرد که فوتبال به عنوان پرطرفدارترین رشته ورزشی مورد توجه علاقمندان بسیاری است و همه مسئولان ورزش باید دست در دست هم دهند تا برای رضایت مردم اوضاع این رشته ورزشی را آرام نگه دارند و شرایطی را فراهم کنند که تیم ملی در مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی موفق عمل کند و راهی جام جهانی 2014 برزیل شود.
نظر شما