زمزمه کائنات؛ "یا مقلب القلوب و الابصار" / بهار آمد

ملارد - خبرگزاری مهر: آهسته آهسته از راه رسید، طنین گام هایش به گوش می رسد، نگاه کن هر گوشه از شهر تکاپویی برپاست... عروس فصل ها با زیبایی مبهوت کننده خرامان خرامان به میهمانی دشت ها و بوستانها رسید. "بهار" آمد.

به گزارش خبرنگار مهر، بهار با تمام زیبایی هایش از راه رسید و چه زیبا زمزمه می کنند در رکوع و سجود خود ذره ذره کائنات "یا مقلب القلوب و الابصار حول حالنا الی احسن الحال " را...

آهسته آهسته از راه رسید، طنین گام هایش به گوش می رسد، نگاه کن هر گوشه از شهر تکاپویی برپاست.. عروس فصل ها با زیبایی مبهوت کننده خرامان خرامان به میهمانی دشت ها و بوستانها آمده.

دستها به تمنای مهربانی اش در قنوت

روزها دگرگون شده و حالها در آستانه تحول است، چشمها در انتظارند و دستها در تمنای مهربانی اش در قنوت.

بهار آمد، شستگی و طراوت شقایق ها و نسترن ها را با نسیمی دل انگیز به جشن بهاران برد و چکاوک ها آواز خوان رویش دوباره زمین شدند.

زمین نفسی دوباره تازه کرد

زمین نفسی تازه کرد و زمان زایش دوباره را به نظاره نشست، آفتاب انوار روح بخشش را با تن پوششی از شکوفه ها به جهان هدیه داد و ابرها با سخاوتمندی دیده بر صحرا گشودند.

بهار آمد، آمد تا باور کنیم ، سردی ها و سختی ها ماندگار نیستند و زمستان با تمام ابهتش در برابر حیات دوباره زانو به زمین می ساید، بهار آمد تا بیاموزیم گرما بخشیدن و نو شدن دوباره را... آمد تا تلنگری دوباره بر زنگارهای قلبمان بزنیم و بخشش را به خانه دل دعوت کنیم.

بهار آمد تا فراموش نکنیم در تکاپوی تمام روزمرگی ها تنها دوست داشتن ها و دیدارهاست که قلب هایمان را از تلخی ها رهایی می بخشد و امیدی دوباره به زندگی مان می بخشد.

دل و جانها خانه تکانی شدند

دیدارها را تازه کنیم و خستگی ها را از تن بزدایم، برای سالی پرتلاش مهیا شویم و دل به عنایات حضرت دوست بسپاریم.

و اینک دل ها و جانها را تکانیدم و به استقبالش رفتیم و براستی چه لحظات نابی اند، لحظات تحویل سال، آن هنگام که دل ها با هر تپش نجواهای نیایش حضرت دوست سر می دهد و در انتظار لحظه ای از نگاه پر مهرش می نشیند.