به گزارش خبرنگار مهر، منطقه استرآباد (گرگان قدیم) با بیش از 10 هزار سال سابقه سکونت و حدود پنج هزار سال سابقه تمدنی و مفاخر مشهور، یکی از پرمعناترین، اصلی ترین و تمدنی ترین مناطق کشور محسوب می شود.
در این میان بافت قدیم گرگان با برخورداری از اهمیت بیشتر، جزو بافتهای زنده کشور به شمار می آید، زیراهنوز این بافت محل زندگی بسیاری از اهلی این منطقه است.
مجموعه تاریخی باقری که یکیاز جاذبه های استان گلستان است، مربوط به اواخر دوره قاجار است و در سال ۸۱ در فهرست آثار تاریخی به ثبت رسیده است.
خانه باقری با بیش از 150 سال قدمت، نمونه ای ارزشمند از معماری بومی مسکونی در گرگان به شمار می رود.
این مجموعه از ترکیب متناوب فضاهای باز و بسته و بر اساس نوعی سازماندهی مجموعه ای ساخته شده است که حیاط های تقریبا غیرهندسی و متعدد، در آن نقشی برجسته یازی می کنند.
اگرچه در بررسی فضاهای بسته و مسقف بنا (به ویژه وقتی به صورت جز به جز در نظر گرفته شوند) هندسه و نظمی آشکار در سازماندهی و ترکیب جزرها و بازشوها به چشم می خورد، اما در نگاهی کلی به بنا و با در نظر گرفتن مجموعه فضاهای باز و بسته با هم، نقش این هندسه بسیار کمرنگ می شود و انتظامی خاصبه چشم نمی آید، این موضوع به همراه تفاوت عیان در تناسبات و فرم اجزا به کارگرفته شده در برخی نماهای داخلی و خاررجی بنا، این احتمال را قوت می بخشد که بخشهای مختلف بنا در زمان هایی متفاوت ساخته شده باشند.
از ویژگیهای نادر بافت قدیم گرگان این است که بافت زنده است و هنوز در آن زندگی می کنند.
طرح مرمت و احیای خانه باقری از سال 1384 شروع شده که بیش از 9 ماه پژوهش و مطالعه اولیه آن پیرامون تحولات پیش از دوره پهلوی ها وقت صرف شد.
از جمله نکاتی که در باب معماری این بنا قابل اشاره است، همراهی و ترکیب درایتمندانه معماری برونگرا با درونگرایی کلی و غالب بنا است، این برونگرایی که حاصل نوع فرهنگ و روابط اجتماعی مردم منطقه و نیز الزامات محیطی و اقلیمی است در ارتباطات برجسته فضاهای داخلی با معابر اطراف از طریق پنجره های متعدد و نیز ایوانک های حاشیه شمالی بنا قابل مشاهده است و در برخی از این پنجره ها چشم انداز جنگل های اطراف شهر قاب گرفته شده است.
نظر شما