امیرحسین علم الهدی کارشناس امور پخش و اکران در ارتباط با ارزیابی فروش فیلم های در سال 90 به خبرنگار مهر گفت:در سال 90 با توجه به نسبت تورم هزینه سینماها از قبیل نگهداری و پشتیبانی بالا رفته است اما اگر با دفت به وضعیت فروش نگاه کنیم هیچ تغیری به لحاظ بالا رفتن نمی بینیم.
وی افزود:هدفمند کردن یارانه ها باعث شد در حوزه تولید 50 درصد افزایش قیمت داشته باشیم. به طور نمونه ساخت فیلمی در سال 89 حدود 500 میلیون تومان هزینه داشته اما همین فیلم اگر قرار باشد در حال حاضر ساخته شود حدود 800 تا 850 میلیون هزینه در برخواهد داشت. در حوزه توزیع نیز 100 درصد افزایش قیمت داشتیم. ما کاغذ پوستر را باقیمت 500 هزار تومان تهیه می کردیم اما حال باید یک میلیون هزینه کنیم. در تمام ابعاد حوزه تولید، آماده سازی، پوستر، بیلبورد هم همین وضعیت وجود دارد.
علم الهدی ادامه داد:در حوزه سینما داری ما حدود 250 تا 300 درصد با افزایش قیمت روبرو بودیم. پول برق 350 هزار تومانی حالا یک میلیون تا دو میلیون تومان شده است.
این کارشناس سینما بیان کرد:وقتی می‌خواهیم از سیاست‌هایمان دفاع کنیم نباید دوباره به تعاریف مفاهیم اقتصادی برگردیم. مثل اینکه سینما دوباره اختراع می‌شود. اما ما در حال نوشتن دوباره علوم اقتصادی هستیم.
وی افزود: این درست که ما در سال 90 حدود 7 میلیارد تومان افزایش فروش داریم. اما آیا افزایش مخاطب نیز به نسبت سال 89 داشتیم؟ بله دو میلیون هم مخاطب افزایش داشته است. آیا اینها نسبت به افزایش هزینه‌ها توانستند ما را از نظر اقتصاد در سال 89 نگه دارند. پاشنه آشیل این است که می‌گویم نه.
علم الهدی عنوان کرد:ما نسبت به سال 89 و در سال 90 با این که افزایش مخاطب و فروش داشتیم ولی چون افزایش هزینه‌ها رشد بیشتری نسبت به آن دو پارامتر بوده می‌توانم بگویم نسبت به سال 89 عقب هستیم. چون ما زمانی می‌توانیم از خودمان دفاع کنیم که بحث هزینه‌درآمد را به یک تعریف علمی نزدیک کنیم.
وی ادامه داد: در سال 90 با اینکه ما در دو پارامتر مخاطب و فروش افزایش داشتیم اما متاسفانه در بحث هزینه‌ها سیر صعودی خیلی بیشتر بوده و همچنان اعتقاد دارم در سال 89 ارزانی در حوزه تولید، توزیع و نمایش خیلی بهتر از سال 90 بوده است. نتیجه این است که در سال 90 با توجه به اینکه این افزایش محدود است ولی هزینه‌ها به مراتب سیر صعودی بیشتری از این دو پارامتر داشته است.
این کارشناس سینما با اشاره به افزایش قیمت بلیت سینماها در سال 91 عنوان کرد:در حوزه تولید ما چیزی به عنوان ورشکسته نداریم. در چند سال گذشته فیلم‌هایی که شکست کامل خوردند دوباره تهیه کننده و کارگردانان انها فیلم‌های دیگری ساختند. پس ما با یک ثبات در حوزه تولید مواجه هستیم. در صنایع دیگر هم اگر مبحث هزینه و درآمد با هم یکی نباشند کارخانه مربوطه تعطیل و یا فعالیت اقتصادی منحل می‌شود.
وی تاکید کرد:اما در حوزه توزیع و نمایش وضعیت متفاوت است. قطعاً ما کاهش مخاطب خواهیم داشت. به دلیل اینکه وقتی سیاست گذاران و فعالان سینمایی نمی‌توانند راهکارهای پارامترهای اقتصادی که مردم و مخاطب با آن مواجه هستند را پیدا کنند و کاهش هزینه سینما رفتن را در دستور اصلی سینمایی کشور تعریف کنند، وضعیت اینگونه است.
علم الهدی افزود:وقتی توانی وجود ندارد تا از افزایش قیمت، تولید و توزیع و نمایش جلوگیری کند تنها راهی که می‌ماند افزایش قیمت بلیت است. که از آن طریق تولید کنندگان، توزیع کنندگان و سینما داران بتوانند بخش کوچکی از هزینه‌های سرسام آور خودشان را برگردانند.
وی در ادامه بیان کرد:وقتی سیاست اصلی سینمای ایران در حوزه نمایش به سمت افزایش قیمت بلیت می رود، در این میان یک پارامتر یادمان می‌رود که مخاطب براساس کیفیت فیلمها به دیدن آثار ترغیب می‌شود.
این کارشناس سینما گفت:جشنواره فیلم فجر که همواره به عنوان بهار سینما از آن یاد می شود، نشان می‌دهد با چه میزان توان جذب مخاطب در طول سال مواجه هستیم. این در حالی است که بخش مهمی از فیلم‌های سینمایی ایران در سال 91 فاقد توان جذب مخاطب عام هستند. این درست مانند همان اتفاقی است که در سال 89 افتاد. در ابتدای همان سال قیمت بلیت سینما بدون توجه به کیفیت فیلمها بالا رفت. در صورتی که در همان سال نیز ما فیلم‌های پر مخاطب نداشتیم. به نظر می‌رسد در سال 91 همین موضوع تکرار می‌شود.
وی افزود:متاسفانه در این میان شخصی نیست تا وضعیت را تحلیل کند. همه از روی مسائل احساسی تصمیم می‌گیرند. من بارها عنوان کردم سیاست سینمای ایران باید به سمت تکثیر مخاطب حرکت کند. جنس سینمای ما باید به حوزه توزیع نمایش سینمای هند نزدیک شود.
علم الهدی در پایان تاکید کرد:میانگین قیمت بلیت در سینماهای هند که نمونه هایی از این دست در ایران هم وجود دارد حدود 500 تومان است. به نظر می‌رسد در دستور کار ما باید تکثیر مخاطب صورت گیرد نه افزایش قیمت بلیت. هر وقت سینمای ایران به سمت افزایش مخاطب برود مطمئن باشید افزایش سود هم دارد. اما وقتی سیاست سینمای ایران افزایش قیمت باشد شک نکنید با این فیلم‌هایی که ما داریم به سمت کاهش مخاطب حرکت می کنیم. این آفتی است که سالیان سال در سینمای ایران وجود دارد و در این شرایطی که هستیم، نمی‌توانیم خودمان را خارج کنیم.
نظر شما