به گزارش خبرنگار مهر، مجموعه نوروزی "چک برگشتی" این شبها از شبکه اول سیما روی آنتن میرود. نگارش این سریال را سروش صحت و ایمان صفایی بر عهده دارند که چند سالی است با هم مینویسند. صحت بعد از اینکه با "ساختمان پزشکان" در هیبت کارگردان ظاهر شد، دیگر بار دست به قلم شده و البته بازی در سریال "خاطرات مرد ناتمام" به کارگردانی صادق کرمیار نیز حضور سه جانبه او در تلویزیون را تکمیل میکند.
با او درباره "چک برگشتی" گپ کوتاهی داشتیم که او به عادت همیشه کوتاه و مختصر سوالاتمان را پاسخ داد.
خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و هنر: از آنجایی که امیر جعفری پیش از این در سریالهای "زیر هشت" و "چاردیواری" به کارگردانی سیروس مقدم نقش اول کار را بر عهده داشت، در پردازش نقش لطیف چه کردید که شخصیتهای قبلی که جعفری بازی کرده بود را یادآوری نکند و به آنها شباهت نداشته باشد؟
سروش صحت، نویسنده: زمانی که ما چهار قسمت اول کار را نوشته بودیم که این چهار قسمت در پخش به 6 قسمت تبدیل شد، هنوز بازیگران انتخاب نشده بودند و نمیدانستیم قرار است چه بازیگرانی ایفای نقشها را بر عهده بگیرند. اما وقتی امیر جعفری انتخاب شد خیلی خوشحال بودیم. از آنجا به بعد بود که حواسمان بود با توجه به ویژگیهای او شخصیت را پردازش کنیم.
شخصیت لطیف این ویژگی را دارد که درست است شر خر است اما آدم بدی نیست. مهم ترین وجه او این است که گرچه دارد کار بدی انجام میدهد اما مجبور است این کار بد را بکند. بنابراین بارها میبینیم که او به تغییر موقعیت فعلیاش میرود اما اجبار او را در این موقعیت قرار میدهد.
*یعنی قرار است مخاطبان برای کارهای لطیف به او حق بدهند؟
- نکته این است که با وجود اینکه آدمها خیلی وقتها مجبور میشوند کارهای بدی انجام دهند اما خیلی دوست دارند خودشان را اصلاح کنند.
* اما چون لطیف قهرمان قصه است بیننده با او و کارهای بدش همذات پنداری میکند.
- لطیف در واقع ضد قهرمانی است که دوستش دارند و این به خاطر آن است که بیننده حس میکند او آدم بدی نیست و جوهره و درون او خوب است.
*فکر نمیکنید این داستان خرده روایت و داستانک کم دارد؟
- سریال داستانهای فرعی دارد. مثل داستان معلمها یا بارداری اکرم. اتفاقا ما داستانهای فرعی دیگری هم داشتیم که مجبور شدیم آنها را کنار بگذاریم به این علت که کار باید در 13، 14 قسمت جمع میشد و شخصیتهای اصلیمان به نتیجه میرسید. وگرنه تعدادی داستانهای فرعی طراحی کرده بودیم که مقداری از آنها استفاده شد و مقداری به عمد کنار گذاشته شدند. چرا که اگر آنها هم وارد کار و پرداخته میشدند کار 26 تا 30 قسمت میشد.
*درباره اجرای فیلمنامه و به ویژه شکستن سکانسها به پلانهای بسیار چه نظری دارید؟
- به نظر من آقای مقدم فیلمنامه را به بهترین شکل کارگردانی کرده و اگر تاکیدی وجود دارد برای این است که حس و حال صحنه دربیاید. در واقع حسی وجود دارد که شاید با یک پلان منتقل نشود و تبدیل یک سکانس به چندین پلان برای این است که حس بهتر منتقل میشود.
*نگارش فیلمنامه تا انتهای کار ادامه داشت؟
- ما تا آخرین روز کار نگارش را ادامه میدادیم.
*سر صحنه هم میآمدید؟
- خیلی کم. چون درگیر نوشتن بودیم نمیرسیدیم بیاییم. من و ایمان صفایی که با هم کار میکنیم باید یک جا بنشینیم، حرف بزنیم، اظهار نظر کنیم و معمولا باید جای دیگری جز صحنه باشیم. به ویژه که لوکیشنهای متعددی داشتیم و حضور در تمام این لوکیشنها وقتگیر بود و نمیتوانستیم دائم سر صحنه باشیم. اما از طریق خانم غفوری با گروه در ارتباط مستمر بودیم و گاهی وقتها سر صحنه میآمدیم.
*پایان بندی سریال از ابتدا مشخص بود؟
- کلیت اینکه قرار است چه اتفاقی بیفتد را میدانستیم اما جزئیات در روزهای آخر شکل گرفت.
*سریال سرشار از نقدهای اجتماعی و سیاسی است. ابتدا این نقدها مدنظرتان بود یا داستانی داشتید که بعدها این مباحث به آن اضافه شد؟
- طرح اولیه این کار برای محسن تنابنده بود که قرار بود یک تله فیلم شود و من و ایمان صفایی آن را نوشتیم. اما چند ماه بعد که ساخت "پایتخت2" منتفی شد به ما گفتند این تله فیلم قابلیت تبدیل شدن به یک سریال را دارد و ما سریال را نوشتیم. در حین نگارش نیز مسائل اجتماعی روز را وارد آن کردیم.
------------------
گفتگو: مریم عرفانیان
نظر شما