به گزارش خبرنگار مهر، بررسیها نشان می دهد که بیش از 80 درصد خدمات سلامت کشور توسط جامعه پرستاری ارائه می شود. این در حالی است که پرستاران همواره در سایه جامعه پزشکی قرار داشته و از این رو خدمات و زحمات شبانه روزی و بی وقفه آنان کمتر دیده می شود. همین مسئله باعث شده تا توقعات مردم و بیماران از پرستاران، نسبت به وظیفه ای که بر عهده دارند، دو چندان شود.
یکی از دهها و شاید صدهها مشکل جامعه پرستاری کشور که کمتر به آن پرداخت می شود، آسیبهای شغلی است. فرسودگی جسمی و روحی ناشی از کار دشوار و سخت در مراکز درمانی به ویژه در بخش دولتی، باعث شده تا اغلب پرستاران در نیمه های راه خدمت، دست از کار کشیده و خانه نشین شوند.
فروزان آتش‌زاده شوریده، عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری شهید بهشتی گفت: تحقیقات انجام شده در کشور حاکی از آن است که فرسودگی شغلی به وضوح در پرستاران شاغل در مراکز دولتی دیده می‌شود و همچون سایه‌بانی بزرگ بر بدنه جامعه پرستاری ایران سایه انداخته است.
وی ادامه داد: تحقیقات انجام شده در کشور ایران حاکی از آن است که فرسودگی شغلی به وضوح در پرستاران ایرانی شاغل در مراکز دولتی دیده می‌شود و همچون سایه‌بانی بزرگ بر بدنه جامعه پرستاری ایران سایه انداخته است.
شوریده گفت: مطالعات متعدد بر میزان قابل توجه فرسودگی شغلی در کنار تبعات ناگوار آن برای پرستاران، بیماران و بیمارستان بر شناخت عوامل کلیدی مؤثر بر آن برای برنامه‌ریزی جهت پیشگیری یا به حداقل رساندن تبعات مربوط و در نهایت مداخله مستقیم برای حذف آنها در جامعه پرستاری ایران تأکید دارد.
عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری مامایی شهیدبهشتی افزود: در این میان عواملی از قبیل گستردگی نقش، ابهام در وظایف شغلی پرستار، ساعات و حجم کاری فوق‌العاده بالا و عدم توازن بین تلاش انجام شده و مزد دریافتی در بروز فرسودگی شغلی نقش بسزایی دارد.
یکی دیگر از مشکلات جامعه پرستاری که می تواند مهمترین مشکل و چالش پیش روی پرستاران کشور تلقی شود، خشونت علیه پرستاران است. این وضعیت باعث شده تا جامعه پرستاری همواره دچار ترس و وحشت ناشی از خشونت کلامی و فیزیکی برخی بیماران و همراهان آنها باشند و همین مسئله تا حدود زیادی در شغل و کار آنها تاثیر منفی دارد.
شمس الدین شمس، عضو شورای عالی نظام پرستاری با بیان اینکه همچنان شاهد خشونت در انواع مختلف آن علیه پرستاران در مراکز درمانی هستیم، گفت: کمبود نیروی انسانی و امکانات از علل بروز این حوادث و خشونتهاست.
وی گفت: خشنونت در انواع مختلف آن شامل خشونتهای کلامی و فیزیکی علیه پرستاران همچنان ادامه دارد و شاید هر روز شاهد مواردی از این خشونتها علیه پرستاران هستیم. خشونتهایی که به روح و جسم پرستاران آسیب می زنند و پرستاران در کنار سختی کار فراوان و مشکلات مختلف باید این نوع برخوردها را نیز تحمل کنند.
سید یعقوب جعفری رئیس شورای عالی نظام پرستاری، درآمد ناکافی و در پی آن چندشغله شدن و فرسودگی از چالشهای جامعه پرستاری در ایران دانست و گفت: از دیگر چالشهای جامعه پرستاری می توان به عدم خودباوری پرستاران، عدم آموزش مستمر و بازآموزی پرستاری و نیز کمبود نسبت پرستار به تخت ناشی از کمبود پرستاری اشاره کرد.
وی ادامه داد: از چالشهای محیط های عملیاتی جاری نشدن قوانین موجود پرستاری، نبود زیرساختهای تشکیلاتی لازم برای ایفای نقش بایسته پرستاران در ساختار تشکیلاتی در نظام سلامت، عدم ایفای نقشهای مدیریتی بیمارستانی توسط پرستاران، واگذاری برخی نقشهای پزشک به پرستار و فاصله آموزش و بالین است.
نظر شما