نويسنده ي " ناردانا " در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : اگر مي بينيم كه نويسندگان در ساير كشورهاي خارجي آثاري قدرتمند و جهاني خلق كرده اند ، به اين دليل است كه نقد ادبي را به عنوان يك ضرورت دركار خود پذيرفته اند و به آن معتقد هستند ، درحالي كه در ايران ، براي منتقد ادبي جايگاه خاصي قائل نيستيم ، در سيستم فرهنگي كشورهم منتقد ادبي جايگاه شناخته شده اي ندارد .
بهروز توكلي تصريح كرد : اولين قدم براي دستيابي به نقد سالم و پويا درحوزه ي ادبيات داستاني بايد از سوي خود نويسندگان شروع شود ، در مرحله هاي بعدي است كه بايد دولت و نهادهاي مسئول براي آن سرمايه و بودجه قرار بدهند ؛ اگر با وجود وضع موجود ، ده ها ارگان و سازمان هم بخواهند خود را درعرصه ي نقد ادبي فعال كنند ، تا خود نويسندگان نخواهند ، اين جريان به راه نخواهد افتاد .
اين نويسنده كه آثارش را درمطبوعات ادبي ، به ويژه نشريه ي كارنامه منتشر مي كند ، خاطرنشان ساخت : نقد ادبي دركشورما بايد از " نقد موثر" به " نقد اثر " تغيير جايگاه بدهد ، البته اين به مفهوم آن نيست كه منتقد حق نداشته باشد در زمينه ي دانش ادبي نويسنده تحقيق نكند .
وي در ادامه ي گفت و گو با مهر ياد آور شد : متاسفانه در كشور ما تجربه ي خوبي از نظر نقد ادبي به وجود نيامده ، و اين عرصه همواره براي نويسنده ، منتقد و حتي ناشر بحث برانگيز و محل اختلاف بوده است ، چندي پيش نقد يكي از منتقدان درباره ي يك كتاب ، باعث شد كه دلخوري هايي براي ناشر و نويسنده به وجود بيايد ، البته نقد مورد نظر هم چندان برجسته و صائب نبود ، اين موضوع نشان مي دهد كه بايد براي تربيت منتقد ادبيات تلاش شود ، البته نويسندگان هم بايد حوزه ي نقد ادبي را به رسميت بشناسند كه هنوز اين اتفاق نيافتاده است .
نظر شما