به گزارش خبرنگار مهر، این کتاب شامل 70 مقاله از ایرج افشار است که الزاماً مخاطب آنها قشر خاص نیست و میلاد عظیمی در این انتخاب کوشیده است علایق مخاطب عام را هم مد نظر قرار دهد.
مقالات این کتاب در حوزه‌هایی مانند ایرانشناسی، انجمن‌ها و کنگره‌ها، کتابشناسی، معرفی کتاب، نسخه خطی (کلیات)، معرفی نسخه‌های خطی، چاپ و نشر کتاب، کتابداری و کتابخانه‌ها، انتقاد کتاب، نشریات، مقولات تاریخی، اجتماعی، تاریخ هنر، جغرافیای تاریخی، آثار باستانی و کنیه‌ها، سفرنامه، اسناد تاریخی، زبان و ادبیات فارسی، یاد و خاطره، رساله‌های پیشینیان و تازه‌ها و پاره‌ها نوشته شده است.
کتاب 995 صفحه‌ای کتاب «70 گفتار از ایرج افشار» چندی پیش مجوز نشرش را دریافت کرده و در حال حاضر از سوی انتشارات بنیاد موقوفات افشار به زیر چاپ رفته و تا یک هفته دیگر توزیع می‌شود.
ایرج افشار محقق، ایرانشناس و کتاب‌شناس 16 مهر 1304 در تهران متولد شد و 18 اسفند 1389 در همین شهر درگذشت. او فرزند دکتر محمود افشار از استادان مدرسه دارالفنون بود.
ایرج افشار تحصیلات ابتدایی را در دبستان «زرتشتیان» و «شاپور تجریش» به پایان برد و سپس وارد دبیرستان فیروز بهرام شد و در سال 1324 گواهینامه دبیرستانی را در رشته ادبی اخذ کرد. او از سال 1324 تا 1328 در دانشکده حقوق دانشگاه تهران در رشتهٔ قضایی تحصیل کرد و رساله خود را در دوره دکتری با عنوان «اقلیت‌ها در ایران» ارائه کرد. در سال 1329 به عنوان دبیر در دبیرستان‌های تهران شروع به تدریس کرد و یک سال بعد به تشویق محمدتقی دانش پژوه به کتابداری در کتابخانه دانشکده حقوق دانشگاه تهران پرداخت. در سال 1331 مجله «فرهنگ ایران زمین» را با همکاری او (دانش‌پژوه)، منوچهر ستوده، مصطفی مقربی و عباس زریاب خویی تاسیس کرد.
ایرج افشار از سال 1333 تا سال 1335 سردبیر مجله سخن بود که صاحب امتیاز آن پرویز ناتل خانلری بود. از سال 1337 به تدریس در دانشسرای عالی وابسته به دانشگاه تهران پرداخت. افشار در سال 1341 به ریاست کتابخانه ملی ایران رسید و سال 1342 هم رئیس مرکز تحقیقات ایرانشناسی دانشگاه تهران شد و در همین سال فهرست نگاری مجموعه کتاب‌های چاپی فارسی دانشگاه هاروارد آمریکا را به انجام رساند.
ایرج افشار از سال 1344 تا 1358 رئیس کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران و از سال 1348 تا سال 1357 هم دانشیار و سپس استاد رشته تاریخ در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران بود. او در سال 1374 فهرست‌نگاری نسخه‌های خطی فارسی در «کتابخانه ملی اتریش» در وین را به عهده گرفت و انجام داد.
او تحقیقات ارزشمندی درباره ایرانشناسی و کتابشناسی انجام داد که این تحقیقات در نشریات معتبر ایرانی و خارجی منتشر شده و به همین خاطر از ایرج افشار به عنوان پدر کتابشناسی ایران یاد می‌شود.
نظر شما